Λίγο ο τρόπος παρασκευής τους, λίγο η εμφάνιση τους, λίγο η σύσταση τους -με ζάχαρη, άμυλο, νισεστέ και αμύγδαλα- μπορούν εύκολα να μας ξεγελάσουν και να υποθέσουμε ότι πρόκειται για λουκούμια. Οι ομοιότητες τους όμως σταματούν εκεί, γιατί οι ακανέδες μαζί με τα άλλα συστατικά τους περιέχουν και φρέσκο βούτυρο, που τους κάνει ξεχωριστούς και τους διαφοροποιεί εντελώς από τα λουκούμια, καθώς αυτή η ευωδιαστή μυρωδιά του φρέσκου βούτυρου αναδύεται, πριν καλά καλά τα δοκιμάσουμε.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Αυτό το γλυκό έχει τις ρίζες του στην εποχή της Τουρκοκρατίας, με δύο επικρατέστερες εκδοχές για την ονομασία του: από το χακάν (πρίγκηπας στα τούρκικα), ή από το παράγγελμα «ανακάτευε» και την απάντηση «ναι», που έδινε αυτός που ανακάτευε τον παχύρευστο χυλό στο μεγάλο καζάνι. Και ήθελε πολύ ανακάτεμα μέχρι η ζάχαρη και το άμυλο να δέσουν και να αποκτήσουν αυτή την μαστιχωτή υφή.
Το ζαχαροπλαστείο Βασάκης στις Σέρρες καινοτόμησε κάνοντας ένα βήμα παραπέρα. Μαζί με τους παραδοσιακούς ακανέδες, δημιούργησε και κυκλοφορεί μια νέα σειρά, όπου το αιγοπρόβειο βούτυρο έχει αντικατασταθεί με βουβαλίσιο.
Τα βρήκα στα σούπερ μάρκετ ΑΒ. Πληροφορίες στο https://www.facebook.com/vasaki.serres