Χρόνο με το χρόνο το οινοποιείο του Νίκου Πετρακόπουλου ενδυναμώνει το boutique προφίλ του με την κυκλοφορία όλο και πιο ακριβών ετικετών εξαιρετικά περιορισμένης παραγωγής.
Κοινός παρονομαστής βέβαια στα κρασιά του παραγωγού από την ΝΑ Κεφαλονιά είναι η επιλογή αμπελώνων μεγάλης ηλικίας, πολλές φορές μάλιστα προφυλλοξηρικοί, πρακτική που εφαρμόζεται και στο νεοεμφανιζόμενο Λακουδίτσα.
Η μοναδική σύμπραξη των σπάνιων ποικιλιών Ζακυνθινού και Μοσχατέλλας που είναι φυτεμένες στο γεμάτο πηλό και άμμο αμπελοτόπι θα ήταν αρκετή για να στρέψει τους προβολείς πάνω σε αυτή την cuvee των μόλις 750 φιαλών. Όμως τίποτα δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει (σε επίπεδο buzz!) την “σουρεαλιστική” μέθοδο οινοποίησης που θέλει ένα μέρος των σταφυλιών να λιάζεται, ένα άλλο να οινοποιείται ως orange και ένα άλλο να ωριμάζει σε βαρέλι!
Όλοι αυτοί οι δρόμοι με τον έναν η τον άλλο τρόπο οδηγούν στην συμπύκνωση, οπότε αυτό το κεχριμπαρένιο και γεμάτο γλυκά αρώματα ξερού βερίκοκου, πορτοκαλιού με σοκολάτα, μελιού, βανίλιας Μαδαγασκάρης και φασκόμηλου κρασί φαντάζει λες και έχει μόλις βγει από φυγοκεντρωτή!
Ο παραγωγός δεν δίνει πληροφορίες για τα σάκχαρα, ωστόσο η ισορροπία ακροβατεί ανάμεσα στο ημίγλυκο και το γλυκό. Μαζί όμως συνυπάρχουν τρομακτική οξύτητα, το 14% αλκοόλ, λιαστός και οξειδωμένος χαρακτήρας, καθιστώντας αυτό το γευστικό παιχνίδι επικίνδυνο όσο και μοναδικό.
Βέβαια παρόλο που η πληρότητα και το βάρος εντυπωσιάζουν μες στο στόμα , το flavor δεν στέκεται στο ύψος των υψηλότατων περιστάσεων που έχουν τεθεί σε όλους τους άλλους τομείς. Έτσι, το εντυπωσιακό μάκρος –συνεπικουρούμενο από μια τζούρα τανινών- μένει σαν γευστική αίσθηση όχι όμως και σαν άρωμα.
Φαντάζομαι ότι ελάχιστοι θα έχουν πρόσβαση στο Riedel Sommelier Sauternes, ποτήρι το οποίο φέρνει την απόλυτη ομοιογένεια στο στόμα, όμως στους 13-15ºC το Λακουδίτσα θα βολευτεί εξίσου καλά και σε μια μεσαία τουλίπα. Αντίστοιχα, η έλλειψη φουα γκρα μπορεί να φέρει στο τραπέζι κιουνεφέ, άγλυκο γαλακτομπούρεκο ή γκορτζονζόλα!
Αν και με 46€ κανείς αποκτά τα περισσότερα από τα μυθικά off dry κρασιά του Vouvray, η σπανιότητα –σε όλα τα επίπεδα- του κεφαλλονίτικου αυτού blend ίσως και να δικαιολογεί την τιμή του. Όχι όμως και το flavor, το οποίο είναι (τουλάχιστον για μένα) το Α και το Ω ενός κρασιού, ιδιαίτερα σε αυτά τα επίπεδα. Ως εκ τούτου σας προτρέπω να βρείτε έναν τρόπο να δοκιμάσετε πάση θυσία το μοναδικό σε χαρακτήρα Λακουδίτσα, αλλά να βγάλετε την πιστωτική για να αποκτήσετε κάποια από τις άλλες δύο παγκόσμιας κλάσης γλυκές προτάσεις με τον θυρεό του Πετρακόπουλου στην ετικέτα!
Βαθμολογία: 8/10.