Zώντας σε μια πόλη που η γαστρονομική της σκηνή ήταν για χρονιά στάσιμη και μαθαίνοντας ότι θα διοργανωθεί ένα streetfoodfestival (το πρώτο για την ακρίβεια) σκέφθηκα: Θεέ μου ας μην είναι μόνο μια παρέλαση των fastfood της πόλης, ας είναι κάτι διαφορετικό.
Στο τέλος η αίσθηση που μου άφησε ήταν μια γλυκιά προσμονή για το επόμενο . Ένα πραγματικό φεστιβάλ / γιορτή, σε έναν υπέροχο κήπο στην παραλιακή ζώνη της πόλης. Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα συναγωνίστηκε το γαστρονομικό για τα σκήπτρα του φεστιβάλ. Οι συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών (Βασιλικός -Γιάννης Κότσιρας μαζί με την ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων), μια μουσική παιδική παράσταση από τον Φοίβο Δεληβοριά, παραστάσεις καραγκιόζη, εκπλήξεις για τα παιδιά και πατρινά live σχήματα κρατούσαν την διασκέδαση αμείωτη καθ’ όλη την διάρκεια του φεστιβάλ.
Αν και ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος με συνέπεια το φεστιβάλ να διαρκέσει 2 και όχι 3 ημέρες, ματαιώνοντας έτσι περισσότερες εκδηλώσεις, η δίψα του κόσμου ήταν σίγουρα μεγάλη. Μέσα σε δύο ημέρες οι επισκέπτες έφθασαν συνολικά τους 15.000, νούμερο πέρα από κάθε προσδοκία που δημιούργησε κάποια μικρά θέματα συνωστισμού .
Γαστρονομικά τώρα το στοίχημα ήταν ακόμη μεγαλύτερο: να ξεφύγει το φεστιβάλ από κλισέ φόρμες και να παρουσιάσουν οι τοπικές επιχειρήσεις, που πήραν μέρος, πιάτα με street διάθεση, φαντασία και γεύση. Αν και μου έλειψε για παράδειγμα ένα all time classic street πιάτο (fish&chips σε ένα όμορφο χωνάκι) υπήρξαν ενδιαφέρουσες προτάσεις κυρίως από τα μαγαζιά που τα τελευταία χρόνια κρατούν τα ηνία στο γαστρονομικό status της πόλης. Έδειξαν ότι μπορούν να παρουσιάσουν street dishes με γευστικά twists.
Δοκίμασα και ξεχώρισα ένα hot dog με καπνιστό λουκάνικο και seaweed mayo (Distinto). Ένα pulled pork burger με jalapeno coleslaw ιδανικά καυτερή (Bodegas) και το εξαιρετικά γευστικό black angus steak sandwich με λιωμένη γραβιέρα και siracha mayo (Tomo’s)
Τέλος, υπάρχει και μια γωνία στην πόλη οπού μπορείς να δοκιμάσεις και ένα διαφορετικό vegan cheese cake ,με κρέμα από κάσιους και καρύδα και μια πολύ γευστική μαρμελάδα από βανίλιες (Rubik’s) και την συνάντησα και αυτή στο φεστιβάλ.
Δεν θα ευχηθώ και του χρόνου απλά θα περιμένω το επόμενο.