Όταν είχε πρωτο-ανοίξει το Oozora είχα εκφράσει την απορία γιατί μέσα στην κρίση να ανοίξει ένα ακόμη πολυτελές Japanese fusion εστιατόριο, απορούσα γιατί μια ομάδα από νέους και κοσμοπολίτες επιχειρηματίες να μην κάνει κάτι πιο νέο, κάτι πιο προσιτό, πιο χαλαρό, κάτι που δεν υπάρχει ήδη στην Αθήνα. Η μεταγραφή του Γιώργου Βενιέρη στην κουζίνα πέρσι, έφερε έναν πρώτο άνεμο αλλαγής. Διάφορα εξαιρετικά ταϊλανδέζικα πιάτα χάρισαν στον κατάλογο του Oozora πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Φέτος η αλλαγή ολοκληρώθηκε.
Καταρχήν το μεν Oozora έπαψε να μετακινείται μεταξύ της χειμωνιάτικης έδρας του και του Cash, το δε Cash έπαψε –επιτέλους- να είναι άλλο πράγμα τον χειμώνα και άλλο το καλοκαίρι! Η σύμπραξη αυτή όμως δεν είναι μόνο γεωγραφική, αλλά και μια ουσιαστική αφορμή για αλλαγή πλεύσης ώστε, τελικά, το Oozora The House να είναι –γαστρονομικά- ότι καλύτερο μας έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα οι ομάδες του Μανώλη Πλατή (στην φωτό αριστερά μαζί με τον σεφ Γιώργο Βενιέρη) και του Γιάννη Μωράκη.
Το εστιατόριο άνοιξε πριν από λίγες μέρες και είναι κυριολεκτικά αγνώριστο. Το γραφείο GJP Design & Construction υπογράφει έναν υπέροχο χώρο-σκηνικό. Ο διάδρομος από χρυσά μπαμπού οδηγεί σε μια όμορφα φωτισμένη σάλα όπου τα μαύρα μπαμπού, το μετάξι, το μάρμαρο και το ξύλο δημιουργούν ένα ονειρικό και ταυτόχρονα ζεστό εστιατόριο με σαφείς ασιατικές αναφορές και καλοδιαλεγμένη μουσική σε σωστή ένταση.
Όμως αυτό που έχει κατά την άποψή μου το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το φαγητό και το μενού. Μαθαίνω μάλιστα ότι σύντομα θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο! Ο κατάλογος περιλαμβάνει ταϊλανδέζικα, ιαπωνικά και γενικά ασιατικά πιάτα που συχνά έχουν ένα δημιουργικό twist από τον σεφ. Δοκιμάζοντας την κουζίνα, είναι σαφές ότι ο Γιώργος Βενιέρης έχει τα κέφια του και απολαμβάνει το νέο αυτό project. Τα πιάτα του έχουν άποψη, τεχνική και τόλμη, διαθέτουν ένταση αλλά και φινέτσα. Και ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τις πρώτες μέρες!
Δεν θα σας απαριθμήσω πιάτα εδώ, θα σταθώ απλά στα εκπληκτικά baozi (ψωμάκια ατμού γεμιστά με wagyu beef, κάστανο, τζίντζερ και σουσάμι), τα νοστιμότατα buns με κοτόπουλο satay (σε αυτά με τον αστακό θα ήθελα πιο έντονο το kimchi) και βέβαια στα υπέροχα dumplings με γαρίδα σε μια βελούδινη σος φυστικοβούτυρο και γλυκιά σόγια που είναι από τα ωραιότερα που έχω δοκιμάσει ποτέ! Κατά τα άλλα τα nem (ρολά με πολύ λεπτό ριζόφυλλο) είναι πετυχημένα, το κοτόπουλο green curry το κορυφαίο του είδους του. Δεν είναι όλα άψογα βέβαια, για παράδειγμα η εντυπωσιακή γαρίδα jumbo με truffle-yuzu-jalapeno cream ήρθε και πάλι παραψημένη και στεγνή, όμως είμαι βέβαιος ότι ο χρόνος θα κυλήσει υπέρ του. Και θεωρώ ότι η ουσιαστική αυτή εξέλιξη πρέπει να αποτυπωθεί και βαθμολογικά, οπότε το 7,5 στα 10 το αξίζει!
Προσθέστε στα παραπάνω ότι οι τιμές είναι πιο συγκρατημένες σε σχέση με το καλοκαίρι και το παρελθόν, ότι στο σέρβις –υπό τον Νεκτάριο Ντάλλα- έχουμε τους καλύτερους από τα δυο εστιατόρια, ότι την μπάρα επιμελείται ο Σπύρος Κερκύρας και η λίστα κρασιών είναι ενδιαφέρουσα και πολυσυλλεκτική. Πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι το Oozora The House θα είναι –καθόλου τυχαία- από τις επιτυχίες της σεζόν (και όχι μόνο)!