Συμπαθώ πάρα πολύ τους μικρούς, ατμοσφαιρικούς χώρους. Εκείνους που μόλις περνάω το κατώφλι τους νομίζω ότι βρίσκομαι σε μια άλλη πόλη, σε μια άλλη εποχή. Αυτό μου συνέβη στην πρόσφατη επίσκεψή μου στο καινούργιο bar Oh My God. Βρίσκεται στον μικρό πεζόδρομο της Αξαρλιάν –είναι κατά κάποιο τρόπο συνέχεια της Λέκκα- άνοιξε πριν από δύο μήνες περίπου και η αλήθεια είναι ότι δεν το πιάνει αμέσως το μάτι. Πίσω του κρύβεται ο Γιάννης Γεωργιάδης (γνωστός από το Finca Vigia και Ipitou bar) που θέλησε να φτιάξει ένα street bar στο κέντρο της Αθήνας.
Αυτό που θα σας κάνει εντύπωση μπαίνοντας στον λιλιπούτειο χώρο του Oh My God είναι η λιτή αλλά ενδιαφέρουσα διακόσμησή του. Δεν το έχουν φορτώσει –δεν θα μπορούσαν άλλωστε. Μαθαίνω ότι τα έπιπλα είναι από ένα κρουαζιερόπλοιο του 1920. Πίσω από τη μπάρα υπάρχει ένα σκρίνιο που φιλοξενεί όλα τα spirits. Μαθαίνω επίσης ότι τον κατάλογο τον έχει επιμεληθεί ο Γιώργος Μεγαλοοικονόμου που για να τον στήσει επηρεάστηκε από τα ποτά που πίναμε τη δεκαετία του ‘80 και του ‘90. Έτσι λοιπόν στον κατάλογο θα βρείτε μια παραλλαγή του Καμικάζι (Καμικάζι my love το έχουν ονομάσει) που είναι πιο “ήρεμη” από εκείνη που καταναλώναμε στο παρελθόν. Η βότκα συνδυάζεται με ένα cordial που έχουν φτιάξει από εσπεριδοειδή και ανανά, δίνοντάς της έτσι έναν πιο ελαφρύ και γλυκό χαρακτήρα. Ο δυόσμος δε που μπαίνει στο σέϊκερ και ανακατεύεται μαζί, προσδίδει στο κοκτέιλ μια νότα φρεσκάδας. Στο ίδιο επίπεδο είναι και το ρουστίκ Blue Lagoon με το μπλε φωσφοριζέ χαρακτηριστικό χρώμα. Αυτή η εκδοχή που δοκίμασα είχε γεύσεις και αρώματα βανίλιας και κερασιού (από τα bitter).
Ενδιαφέρον είχε και η παραλλαγή του Zombie. Χρησιμοποιούν ένα blend από πέντε διαφορετικά ρούμια που το αναμειγνύουν με λικέρ κανέλας και ιβίσκου, έχοντας έτσι τη βάση. Στη συνέχεια προσθέτουν χυμό από γκρέιπφρουτ, έναν πουρέ από εξωτικά φρούτα και φυσικά μπόλικο πάγο. Το αποτέλεσμα είναι ένα ευχάριστο, δροσιστικό, πληθωρικό ποτό. Δοκίμασα επίσης και το δικό τους Mai Tai που είναι στη μορφή sprits καθώς σερβίρεται με Prosecco. Το σιρόπι βανίλιας-passion fruit, που φτιάχνουν οι ίδιοι, του δίνει ένα ωραίο και γεμάτο τελείωμα. Τέλος δοκίμασα ύστερα από παρότρυνση –τραβάτε με και ας κλαίω- το πολύ bitter Negroni τους. Χρησιμοποιούν ένα blend από διαφορετικά βερμούτ και πολλά bitter με αποτέλεσμα στην αρχή να έχει ένα γλυκό προφίλ και στο τέλος να αφήνει τη γοητευτική πικράδα που έχει αυτό το κλασσικό κοκτέιλ για πολύ ώρα στο στόμα.
Το μικρό Oh My God έχει ενδιαφέρον. Τόσο για τη λίστα του που σε πάει λίγο πίσω στο χρόνο, την ατμόσφαιρα και τις μουσικές του, όσο και για τον κρυφό χώρο που διαθέτει στο υπόγειο. Ανακαλύψτε το!
Info: ΑθανασίουΑξαρλιάν 2, Σύνταγμα, τηλ. 2103312830
Photos by Astralon