Ευρισκόμενο μια ανάσα από την αρχαία Ολυμπία, η Ολύμπια Γη της οικογένειας Λιαρομάτη έχει ακολουθήσει τον δρόμο πολλών άλλων Ελλήνων παραγωγών, με τις παλαιότερες γενεές να καλλιεργούν το αμπέλι και τις νεότερες να οινοποιούν τα σταφύλια τους προσφέροντας πλέον έτοιμα προϊόντα.
Την πλέον πρόσφατη φάση αυτής της προσπάθειας σηματοδοτεί η προ 12ετίας δημιουργία ενός σύγχρονου οινοποιείου που διαχειρίζεται των καρπό των 100 στρεμμάτων, προσφέροντας μια γκάμα 7 κρασιών.
Η Ολύμπια Γη διαθέτει τόσο γηγενείς όσο και διεθνείς ποικιλίες, ωστόσο για την δημιουργία του ευρισκόμενου στην λίαν ανταγωνιστική κατηγορία των 9€ ροζέ της, έχει επιλέξει αποκλειστικά και μόνο την ποικιλία Syrah. Γεγονός το οποίο εκ πρώτης όψεως ξαφνιάζει, μιας και η πρότασή της που ονομάζεται Άρτεμις έχει ένα πιο απαλό τριανταφυλλί χρώμα από αυτό που θα ανέμενε κανείς από την ροζέ οινοποίηση μιας τόσο βαθύχρωμης ποικιλίας.
Εξίσου “ελαφροπάτητα” είναι και τα πράγματα στην μύτη, μιας και το εκφραστικό μπουκέτο διαθέτει καθαρότητα και δροσιά με τα αρώματα του πετροκέρασου και του καρπουζιού να υποστηρίζονται από το βάθος που δίνουν τα λευκόσαρκα φρούτα με προεξέχων το ροδάκινο.
Όταν όμως η πρώτη γουλιά έρχεται στο στόμα τα πράγματα βαραίνουν αρκετά· και κανείς καταλαβαίνει το γιατί όταν ρίξει μια ματιά στην ετικέτα και στην 14αρα αλκοολική ένδειξη! Η άφθονη αλκοόλη γεμίζει, γλυκαίνει και στρογγυλεύει το στόμα χωρίς πάντως αυτό να δημιουργεί μια υπερβολικά ώριμη ή ζεστή αίσθηση στο τελείωμα. Από την άλλη μεριά όμως η οξύτητα δεν μπορεί να αντέξει αυτή την επέλαση, με δυσάρεστες επιπτώσεις τόσο όσον αφορά στην δροσιά, όσο και στην διάρκεια του γεμάτου γλυκού κερασιού flavor.
Πάντως όλα τα παραπάνω δεν είναι ικανά να χαλάσουν την καλή εντύπωση, ειδικά αν το κρασί σερβιριστεί στους 11-13º και σε ένα μεγαλούτσικο ποτήρι όπως το Spiegelau Authentis 01 και τοποθετηθεί δίπλα σε κοκκινιστό κοτόπουλο, γαρίδες σαγανάκι, η γιουβέτσι. Απλώς κανείς σκέφτεται πόσο υπέροχα θα ήταν τα πράγματα αν το Άρτεμις είχε τρυγηθεί λίγο νωρίτερα…
Παρακολουθώντας από την αρχή την προσπάθεια του οινοποιείου από το Κοσκινά έχω την αίσθησή ότι η παρούσα περίοδος το βρίσκει στο ζενίθ της φόρμας του, με όλα τα κρασιά του να είναι καλοφτιαγμένα και εκφραστικά. Όμως το κλίμα της περιοχής –οι θερμοκρασιακές διακυμάνσεις του οποίου μετριάζονται περαιτέρω από την γειτνίαση των αμπελιών με τον ποταμό Κλαδεό- αφήνει το ζεστό του αποτύπωμα. Ένα αποτύπωμα που απαιτεί περισσότερη δουλειά στο αμπέλι, ώστε προσπάθειες σαν το Άρτεμις να μην μείνουν στην κατηγορία του “καλού” αλλά να πετύχουν διάνα!
Βαθμολογία: 7/10.