Σε αυτό το πορφυρό, ελκυστικό κοκτέιλ τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια από την πρώτη μέρα της γνωριμίας μας, πριν από χρόνια. Όταν εκείνο έκανε την επανεμφάνιση του και εγώ άρχιζα να γνωρίζω καλύτερο τον κόσμο των μπαρ. Πάνε οκτώ χρόνια από πότε και αυτή η «ερωτική» σχέση με το Negroni δεν έχει σταματήσει. Αντίθετα μάλιστα, με τα χρόνια εδραιώνεται. Άλλωστε είναι δύσκολο να αντισταθεί κάποιος σε αυτό το ιταλικό aperitivo ποτό που ισορροπεί με δεξιοτεχνία ανάμεσα στο γλυκό και το πικρό.
Το Negroni, λοιπόν, βασίζεται στην απλότητα και τον συνδυασμό τριών μόνο υλικών που μάλιστα συμμετέχουν με την ίδια αναλογία: 30 ml gin, 30 ml βερμούτ και 30 ml Campari. Για να φτάσουμε σε αυτό τον γοητευτικό συνδυασμό, όμως, περάσαμε πρώτα από το Milano Torino. Ένα πότο που βασίζεται στο πάντρεμα του ενισχυμένου με βότανα και μπαχαρικά οίνου (βερμούτ) με το Campari εκ Μιλάνου ορμώμενο, δημιουργία του Ιταλού Γκασπάρε Καμπάρι (1860). Αργότερα, μπαίνει στο παιχνίδι και η σόδα (αρχικά το acqua di Seltz) και έτσι γεννιέται το κοκτέιλ Americano, που λατρεύτηκε από τους Αμερικανούς χάρις της δροσερής και ευχάριστης αίσθησης που του χαρίζουν οι φυσαλίδες. Το Negroni, λοιπόν, είναι ο απόγονος αυτών των δύο ποτών.
Η πιο επικρατέστερη ιστορία για το πώς προέκυψε το Negroni, έχει να κάνει με τον κόμη Καμίλο Νεγκρόνι. Όταν ο κόμης επέστρεψε στη γενέτειρά του, την Ιταλία, από την Αμερική, γύρω στο 1919, επισκέφτηκε το Caffè Casoni, στη Via de Tornabuoni στη Φλωρεντία, και ζήτησε μια παραλλαγή του Americano. Ο τότε bartender Φόσκο Σκαρσέλι, για να τον ευχαριστήσει, αντικατέστησε τη σόδα με τζιν και το αρωμάτισε με τα έλαια μιας φλούδας πορτοκαλιού. Και κάπως έτσι γεννήθηκε αυτό το επιβλητικό κοκτέιλ.
Το πλέον, όμως, αξιοθαύμαστο είναι το γεγονός ότι, μέχρι πριν από μερικά χρόνια το Negroni ήταν σαν κρυμμένο μυστικό και λεγόταν ότι για να οικειοποιηθεί κανείς την γεύση του και τον δυναμισμό του χρειαζόταν πάνω 20 δοκιμές – προσωπικά χρειάστηκα πολύ λιγότερες. Πλέον ποζάρει σε όλες τις λίστες των μπαρ και μάλιστα πάντα υπάρχει μια παραλλαγή του, άλλοτε πετυχημένη, άλλοτε όχι. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το εν λόγω κοκτέιλ δέχθηκε μια κάποια κακοποίηση από άπειρους bartenders στα πλαίσια του εντυπωσιασμού. Παρ’ όλα αυτά εκεί έξω υπάρχουν και αξιόλογες προσπάθειες που αξίζει τον κόπο να τις δοκιμάσετε και πιο πολύ αν είστε λάτρεις του συγκεκριμένου κοκτέιλ.
Για παράδειγμα στο Mr. Fox στη Γλυφάδα (Λαοδικής 38, τηλ. 2108981654) ο bartender Δημήτρης Ρούσος έχει φτιάξει ένα Negroni με mezcal στο οποίο μπλέκει μανιτάρια και μοβ καρότο και το σερβίρει με πίκλα από μανιτάρι σιμέτζι (shimeji). Δεν μπορώ να μη σας αναφέρω λοιπόν, εκείνο που φτιάχνουν στο The Clumsies (Πραξιτέλους 30, Αθήνα, τηλ. 210 3232682), που όμως δεν έχει κόκκινο χρώμα, αλλά μπλε και θυμίζει Αιγαίο και είναι ενισχυμένο με δίκταμο και μάραθο και το σερβίρουν με καππαρόφυλλα για να του δώσουν λίγη αλμύρα. Επίσης, στο Odori Vermuteria di Atene (Σκουλενίου 2, Αθήνα, τηλ. 210 3314674), ο Μανώλης Λυκιαρδόπουλος που αγαπά πολύ αυτό το ιταλικό aperitivo δημιουργεί ένα νόστιμο Negroni το οποίο μαγειρεύεται για να δώσει μια παλαιωμένη αίσθηση και περιέχει το δικό του βερμούτ. Το ίδιο κάνει και ο Μάριο Μπάσο στο Barreldier (Βουλής 7, Σύνταγμα, τηλ. 210 3254711), που φτιάχνει ένα βερμούτ αρκετά πικρό χρησιμοποιώντας 41 βότανα και μπαχαρικά και στη συνέχεια παλαιώνει το Negroni του για έξι μήνες. Το αποτέλεσμα είναι ένα στιβαρό ποτό, με έντονη πικράδα και εξίσου έντονο άρωμα, που σερβίρεται με κουμκουάτ. Στο Λοκάλι (Σαρρή 44, Ψυρρη, τηλ. 6906103005) ο Δημήτρης Κιάκος και η ομάδα του προτείνουν δύο διαφορετικά. Το πρώτο είναι αρωματισμένο με φύλλα από συκιάς και σερβίρεται με αφυδατωμένη μπανάνα ενώ το δεύτερο είναι με πάνδαμο και τσίλι και για γαρνιτούρα έχει πίκλα από κρεμμύδι. Τέλος στο Nikkei (Ξανθίππου 10 & Δεινοκράτους, Κολωνάκι, τηλ. 2107239366), η Μαίρη Ταλαιπώρου βάζει την δική της πινελιά και προσθέτει pisco και ροδάκινο δημιουργώντας ένα στιβαρό και νόστιμο Negroni.