Ανήσυχο πνεύμα η ίδια, που αναζητά συνεχώς νέες γεύσεις, αξιοποιώντας με τον δικό της τρόπο τα υλικά που παράγονται στο οικογενειακό κτήμα, αλλά και όποιο άλλο θα της κλείσει το μάτι στο διάβα της. Για άλλη μια φορά βρέθηκα μπροστά στον πάγκο της στην Expotrof και κυριολεκτικά χάθηκα ανάμεσα στα πολυάριθμα βαζάκια με τα τόσα καλούδια. Αυτή η γυναίκα είναι ικανή να παράγει έναν εξαιρετικά -για να μην πω απίστευτα- μεγάλο αριθμό προϊόντων μιας ευρύτατης γκάμας πρώτων υλών και το τελικό αποτέλεσμα να είναι πάντα καλό. Μια σπάνια ιδιότητα που δεν τη συναντάμε εύκολα, και ειδικά, όταν πρόκειται για one woman show.
Αυτήν τη φορά δοκίμασα τα μανιτάρια πλευρώτους σε δύο διαφορετικές μορφές: μαρινάτα και άλειμμα. Στην μία εκδοχή τα μανιτάρια κομμένα φέτες μαρινάρονται σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, ξύδι, λεμόνι, αλάτι και αρωματίζονται με ρίγανη και σκόρδο, και αυτή είναι η πρώτη μορφή που τα βρίσκουμε, ενώ στην δεύτερη εκδοχή αλέθονται, δημιουργώντας την υφή του αλείμματος. Η γεύση και των δύο είναι καθαρή -φαίνεται ότι δεν υπάρχουν πουθενά συντηρητικά- δροσερή, φρέσκια και αρωματική. Υπάρχει όμως μια ακόμη διαφορά, πέραν της μορφής. Αν και τα συστατικά είναι τα ίδια, στην μορφή του αλείμματος υπάρχει λιγότερη οξύτητα από αυτήν των μαριναρισμένων.
Και τα δύο λειτουργούν ως ένα εύκολο και γρήγορο ορεκτικό. Ταιριάζουν με πράσινες σαλάτες, με σαλάτες οσπρίων πχ με φακές, με ψητά τυριά σαν το χαλούμι και το ταλαγάνι, αλλά και με φρέσκα, όπως το κατίκι, μπορούν να συνοδεύσουν ομελέτα, συνδιαλέγονται επιτυχώς με θαλασσινά και οστρακόδερμα και φυσικά φτιάχνουν νόστιμες μπρουσκέτες.
Τα βρήκα στον Μανδραγόρα Δημ. Γούναρη 16, Πειραιάς