Το λονδρέζικο στιλ του μου είχε κάνει εντύπωση από την πρώτη φορά που το είχα επισκεφτεί. Ήταν πέρυσι περίπου τέτοιο καιρό που βρέθηκα να κάθομαι στην μακριά, επιβλητική μπάρα του και να δοκιμάζω ένα πολύ ενδιαφέρον Negroni (Foxy-groni όπως το έχουν ονομάσει) με τις νότες ξιδιού από sherry και παντζαριού, που ακόμα το έχω στο μυαλό μου. Εκεί λοιπόν στο Mr. Fox ο Πάνος Κανατσούλης μαζί με τον Δημήτρη Ρούσσο είχαν βάλει τον πήχη πολύ ψηλά ετοιμάζοντας μια λίστα με κοκτέιλ που έκρυβαν τεχνικές και ασυνήθιστους συνδυασμούς. Παρ’ όλα αυτά το στοίχημα κερδήθηκε και ποτά τους απέκτησαν αρκετούς θαυμαστές – και όχι μόνο από τα νότια. Το δεύτερο παρατεταμένο lockdown μπορεί να σταμάτησε λίγο τη φόρα που είχαν πάρει όμως, ταυτόχρονα τους έδωσε χρόνο να σκεφτούν, να στήσουν μια δυνατή ομάδα πίσω από το μπαρ, να πειραματιστούν με τις γεύσεις και να ετοιμάσουν το νέο κατάλογο. Έναν κατάλογο που βασίζεται και αυτός, όπως και ο προηγούμενος στα κλασικά κοκτέιλ.
Ο «The new rebels: Revolutionizing the classics vol.2» λοιπόν, περιλαμβάνει 14 κοκτέιλ που καλύπτουν όλο το φάσμα των γούστων και των γευστικών αναζητήσεων. Για παράδειγμα το Sleeping Bee’s είναι ένα γοητευτικό πότο που συνδυάζει την οξύτητα του πορτοκαλιού, την γλύκα του μελιού, το χαμομήλι και το άρωμα της τρούφας με το gin. Το παράξενο ή μάλλον καλύτερα το ασυνήθιστο είναι ότι έχουν χρησιμοποιήσει και νερό ρυζιού το οποίο έχει επέλθει σε ζύμωση για τέσσερις μέρες, που δίνει στο εν λόγω ποτό επιπλέον σώμα και μια ελαφριά γεύση από άμυλο. Εξίσου ενδιαφέρον, αλλά και κάπως «δύσκολο» κοκτέιλ είναι το Veggie Frenzy με mezcal και ένα cordial λαχανικών (μωβ καρότου, ρέβα, πιπεριάς και αγριοράπανου) που παίζει με το όξινο, το αλμυρό και το καυτερό σε σωστές αναλογίες. Η πούδρα που έχει στο χείλος του που προσθέτει μια γευστική νότα σε κάθε γουλιά, είναι από τα leftovers των λαχανικών. Εδώ να σας αναφέρω ότι ανακυκλώνουν σχεδόν όλα τα υλικά που χρησιμοποιούν και εκμεταλλεύονται με έξυπνο τρόπο.
Δοκίμασα επίσης και το Tropical Penetration που φέρνει στην Piña Colada χωρίς όμως να είναι. Τι θέλω να πω; Ότι έχει όλα τα συστατικά: ρούμι, ανανά, καρύδα, αλλά με ένα εντελώς διαφορετικό και πιο περίπλοκο τρόπο. Σε αυτό το ποτό λοιπόν, συμμετέχει και το mezcal, και το καβουρδισμένο σουσάμι και μια fermented colada που προσωπικά θα την έπινα πολύ ευχάριστα και μόνη της. Τέλος, γοητεύτηκα από τον στιβαρό και πιπεράτο χαρακτήρα του Mule Sheep που στην ουσία είναι ένα ουίσκι με ginger beer. Μια ginger beer που την φτιάχνουν μόνοι τους και είναι πολύ γευστική - φεύγοντας για το σπίτι ζήτησα να μου δώσουν δυο μπουκαλάκια.
Να σας αναφέρω ακόμα ότι όλα τα κοκτέιλ που φτιάχνουν δεν έχουν υπερβολές στην εμφάνιση τους, δεν είναι φλύαρα. Έχουν κάτι να πουν, κρύβουν τεχνικές που δεν είναι καθόλου απλές και γοητεύουν με την απλότητα τους. Και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει.
ΥΓ
Κάτι που αξίζει να σας αναφέρω είναι το ευγενικό και πολύ καλά ενημερωμένο σέρβις που έχουν. Δύσκολα το βρίσκει κανείς αυτό στις μέρες μας.
Αυτό το Σάββατο 10 Ιουλίου σβήνουν τα πρώτα τους κεράκια.
Info: Λαοδίκης 38, Γλυφάδα, τηλ. 2108981654