Metropolis Roof Garden: Πρωταγωνιστής η μαγική θέα

16 Οκτωβρίου 2019
Πάνος Δεληγιάννης
Metropolis roof-garden Σάκης Βενέτης Χάρης Ζευγούλης σύγχρονη ελληνική κουζίνα Σύνταγμα Electra Metropolis εστιατόριο κριτική
Το Electra Metropolis και το roof-garden εστιατόριό του γέμισαν από την πρώτη μέρα με κόσμο χάρη στο όμορφο περιβάλλον και την πραγματικά απίθανη θέα στην Ακρόπολη και το Αστεροσκοπείο. Σήμερα, αναβαθμίζεται και η κουζίνα του ώστε να «ανταγωνιστεί» την υπέροχη θέση του.
6.0
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
4.0 / 5.0
3.5 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual & Chic
Μοντέρνα
Ελληνική

Είναι πραγματικά μοναδική η θέση του εστιατορίου αυτού που διεκδικεί δικαίως τον τίτλο της ωραιότερης θέας στην Ακρόπολη. Όμορφα στημένο προκειμένου να αναδεικνύει από κάθε γωνιά του την μαγική εικόνα του πιο εμβληματικού αθηναϊκού αξιοθέατου, το Metropolis Roof Garden είναι το κατεξοχήν εστιατόριο του ξενοδοχείου και αυτό πυροδοτεί –όπως είναι φυσικό- μια κρίση ταυτότητας. Έτσι, το εκτενές μενού του προσπαθεί να συγκεράσει τις κλασικές και σχεδόν αναπόφευκτες επιλογές που θα «καθησυχάσουν» τον μέσο ένοικο ή τον γαστρονομικά αδιάφορο πελάτη που το επιλέγει πρωτίστως για τη θέση, με τις γαστρονομικές ανησυχίες και φιλοδοξίες του ικανού μαγειρικού τιμ του.

Ο executive chef Σάκης Βενέτης και ο chef de cuisine Χάρης Ζευγούλης είναι δύο νέοι άνθρωποι με ενδιαφέροντα βιογραφικά, μεράκι, τεχνική κατάρτιση και φιλοδοξία να καταθέσουν τη δική τους πρόταση για την σύγχρονη ελληνική κουζίνα. Προτείνουν έτσι δύο μενού, δύο διαφορετικές μαγειρικές λογικές σε ένα ενιαίο …περιτύλιγμα.

Οι προτάσεις του εστιατορίου μοιάζουν να είναι προϊόν διαπραγμάτευσης, αυτό όμως οδηγεί μοιραία στην απουσία συμπαγούς concept και αυτή η «ξενοδοχειακή» λογική των εστιατορίων είναι πλέον ξεπερασμένη κατά τη γνώμη μου. Αποτέλεσμα; Πιάτα δύο ταχυτήτων, πιάτα με διαφορετική εικόνα. Από τη μια οι κλασικές γαρίδες σαγανάκι αποδομούνται και προτείνουν ένα ενδιαφέρον παιχνίδι υφών. Από την άλλη ένα κλασικό φιλέτο, με μέτριες τηγανιτές πατάτες, βαρετά λαχανικά και μια κουταλιά –καλή- μπεαρνέζ σε μια γωνιά. Δεν είναι όμως μόνο η διαφορετική μαγειρική λογική ή ορισμένες τεχνικές αστοχίες που δημιουργούν προβληματισμό για τις επιδόσεις του εστιατορίου. Είναι και η επιλογή των πρώτων υλών άνιση. Έτσι, το αρνάκι από την Νάξο είναι απίθανο (πολύ ωραία και η εκτέλεση με την «κρούστα» από τηγανισμένο κρεμμυδάκι, πουρέ μελιτζάνας και ζελέ από πιπεριά Φλωρίνης), όμως η γλώσσα είναι αδιάφορη, τα λαχανικά επίσης, το φιλέτο και το rib-eye «ανώνυμα». Μοιάζει σαν η κουζίνα να προσέχει τον μισό κατάλογο και να σνομπάρει τον άλλο μισό. Ακόμη και τα σερβίτσια δείχνουν προϊόν συμβιβασμού: κάποια μοντέρνα σχέδια πιάτων συνδυάζονται με σερβίτσια μαζικού catering και εντείνουν την αμηχανία του τελικού αποτελέσματος.

Κλείνοντας, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η συνολική εμπειρία ενός δείπνου εδώ είναι πραγματικά ευχάριστη από όλες τις απόψεις. Αισθάνομαι ότι το Metropolis Roof Garden  βρίσκεται αυτή την στιγμή σε μια πορεία τελικής αναζήτησης της ταυτότητάς του. Το καλό είναι ότι οι άνθρωποι που το δουλεύουν έχουν θέληση, φιλοδοξία και ικανότητες, ελπίζω όλοι μαζί να καταλήξουν σε ένα εστιατορικό concept που θα υποστηρίζεται σφαιρικά.

Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
Ιστορικό Άρθρου