Μακάο λέγεται μια οικογένεια παπαγάλων που ζει στην Καραϊβική, στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Το πολύχρωμο, ελκυστικό φτέρωμά του αλλά και το γαμψό, μαύρο, δυνατό ράμφος του, είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του. Δυστυχώς, αυτό το έξυπνο και αγαπητό πτηνό κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Τώρα θα αναρωτιέστε για ποιο λόγο σας κάνω αυτό το μικρό μάθημα ζωολογίας και βρίσκω λογική την απορία σας. Το όνομα λοιπόν αυτού του εντυπωσιακού παπαγάλου δανείστηκαν δύο bartenders, ο Κωνσταντίνος Στεφανάκης και ο Σπύρος Τσοπελάκος, για το καινούργιο τους project: ένα all day bar με εξωτική/τροπική διάθεση.
Το Macaw Bar Tropicana, όπως ονομάζεται, δεν είναι εύκολο να το προσέξει κανείς, γιατί βρίσκεται χωμένο στο αίθριο ενός εμπορικού κέντρου στο κέντρο του Χαλανδρίου. Την ύπαρξή του όμως, προδίδει μια πολύχρωμη, εντυπωσιακή βιτρίνα με ανάγλυφη ταπετσαρία με φτέρες (ήρθε από το Βερολίνο μου είπαν), ανοιχτά κλουβιά –χωρίς παπαγάλους- επιβλητικές μπορντό πολυθρόνες με χρυσαφί λεπτομέρειες κι ένα παλιό έπιπλο με σκαλιστά tiki ποτήρια –συλλογή από τα ταξίδια του Κωνσταντίνου. Μπαίνοντας λοιπόν στο αίθριο του εμπορικού, θα βρεθείτε μπροστά σ’ ένα τροπικό σκηνικό: φοίνικες (ψεύτικοι), πολύχρωμες καρέκλες, μια μπάρα ντυμένη με ψάθα και κρεμασμένα μπαμπού, μια κούνια κάπου στη μέση να κρέμεται, χρωματιστά κιλίμια και μαξιλάρια στο πάτωμα και παλιομοδίτικα τραπέζια αστικού σαλονιού, κάτω από την πινακίδα με την ονομασία του μαγαζιού που έχει δημιουργήσει ο εκκεντρικός καλλιτέχνης Quentin.
Σ’ αυτό το πολύ καλοκαιρινό σκηνικό που έρχεται σε αντίθεση με τη μουντάδα του ξεχασμένου εμπορικού, βρέθηκα με τον Κωνσταντίνο να πίνω αρχικά ένα φρέσκο Dry Daiquiri με όξινο, απολαυστικό, φρουτώδη χαρακτήρα και bitter τελείωμα. «Είναι γέννημα της καραντίνας αυτό το μπαρ» θα μου πει ο Κωνσταντίνος. Τελικά το lockdown σε μερικούς ανθρώπους έκανε καλό. Χαζεύω από το κινητό μου τη λίστα –είναι διαθέσιμη μέσω QR code- για να δω ποιο θα είναι το επόμενο ποτό που θα ζητήσω. Έχουν επιλέξει να «παίξουν» με τα classic τροπικά κοκτέιλ –φέρνουν προς την tiki φιλοσοφία- που όμως τους έχουν δώσει ένα διαφορετικό twist, όπως θα μου πουν. Βλέπω να μου κλείνει το μάτι το Zombie. Το φτιάχνουν με πέντε διαφορετικά ρούμια, φρέσκο χυμό από εσπεριδοειδή (λάιμ, γκρέιπφρουτ, πορτοκάλι) και Falernum. Έρχεται σ’ ένα επιβλητικό ποτήρι –όπως αρμόζει άλλωστε στο εν λόγω κοκτέιλ- με υπερβολικά ψηλά καλαμάκια που για να το πιει κανείς θα πρέπει ή να βάλει τακούνια ή απλά να ζητήσει να του τα αλλάξουν. Το blend πάντως από τα διαφορετικά ρούμια που έχουν φτιάξει, δίνει στο Zombie ένα σοβαρό, στιβαρό προφίλ που μετριάζεται από τη φρεσκάδα των φρούτων, κάνοντάς το πιο απολαυστικό.
Πάνω στην κουβέντα, μαθαίνω ότι σε λίγο θα βάλουν και φαγητό. «Street food φιλοσοφία με πιάτα από τις χώρες της τροπικής ζώνης όπως ceviche, Cuban sandwich κτλ» θα μου αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος φέρνοντάς μου μια Piña Colada. Μια Piña Colada που δεν είχε εκείνο το πηχτό, χορταστικό σώμα, αλλά ήταν πιο ανάλαφρη με γοητευτικό άρωμα καρύδας, ωραία οξύτητα από τον φρέσκο ανανά και αλκοολική σπιρτάδα από το ρούμι. Και κάπως έτσι καλοκαιρινά με τη μουσική να ακολουθεί τη χαλαρή, κεφάτη διάθεση του Macaw, ξέφυγα από το μουντό εμπορικό κέντρο και μεταφέρθηκα σε ένα νησί της Καραϊβικής. Έστω και για λίγο. Καλά ήταν.
Βάρναλη 2-4, Χαλάνδρι, τηλ. 2106856916
ΥΓ. Εδώ προσέχουν και τον καφέ που σερβίρουν τα πρωινά. Τον έχει αναλάβει ο Νίκος Μαντάς, barista αλλά και λάτρης του πράσινου κόκκου, που συνεργάζεται με τον Κωνσταντίνο Περπινιά (Mr. Bean Coffee Brewers). Γι’ αυτό θα σας μιλήσω όμως άλλη φορά.