Η έκθεση Αφρός και Φυσσαλίδες μπορεί να διεκδικήσει άνετα την διάκριση για τους πιο χαλαρούς και χαμογελαστούς επισκέπτες.
Το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία φιλοξένησε για δεύτερη φορά την έκθεση των αφρωδών που χαρακτηρίστηκε από την διακριτική παρουσία των οίκων της Champagne (διαμέσου των εισαγωγέων τους) αλλά και την εκτενή παρουσία των γλυκών αφρωδών και ημιαφρωδών κρασιών που κερδίζουν όλο και περισσότερους φίλους. Και μια που αναφέρομαι στους φίλους των ιδιαίτερων αυτών προϊόντων, όλα τα χρόνια που παρακολουθώ την έκθεση «Αφρός και Φυσσαλίδες» αναρωτιώμουν αν όλοι αυτοί που προσέρχονται και δοκιμάζουν, έπιναν συνειδητά έστω ένα μπουκάλι ελληνικό ή ξένο αφρώδες κατά την διάρκεια του έτους η Ελλάδα θα ήταν … «Αφρός».
Από τα κρασιά ξεχώρισαν το πολύ έξυπνο και καλοδουλεμένο Moscato d’ Ifestia από την Λήμνο του Κτήματος Χατζηγεωργίου, η Cuvee Speciale 2010 Brut του Κτήματος Καρανίκα από το Αμύνταιο, η Cair Velvet 2002 από την Ρόδο που κάνει δυναμική εμφάνιση με νέο εντυπωσιακό packaging, η Gosset brut Excellence και η Moët & Chandon Grand Vintage2002
Και μέσα σε όλα αυτά .... «πέρασε και μια πορεία, μια μεγάλη πορεία, που έκανε ένα βρουμ, δυο βρουμ, τρια βρουμ» και μας χάλασε την διάθεση. Ούτε την ημέρα, ούτε την ώρα αλλά ούτε και την έκθεση σεβαστήκαν οι 16χρονοι αγανακτισμένοι.
Αλλά το καλύτερο ήρθε αργότερα. Μετά την έκθεση έπεσε η πολύ καλή ιδέα να περάσουμε από το Furin Kazan να πάρουμε σούσι για το σπίτι γιατί μας βρισκόταν ένα Donnhoff Trocken Riesling 2010 που μαράζωνε μόνο του στο ψυγείο δυο ολόκληρες ημέρες. Και επειδή δεν είμαι και τόσο σίγουρος αν το 2013 θα μπορούμε να δοκιμάσουμε σούσι και ήταν δίπλα στο ξενοδεχείο Μεγάλη Βρετανία κατηφορίσαμε για τις σχετικές προμήθειες. Η ουρά έφτανε στην παρακάτω γωνία από τους λάτρεις της Ιαπωνικής κουζίνας γεγονός που αποδεικνύει ότι το Furin Kazan είναι εξαιρετικό. Θέλαμε να παραγγείλουμε όπερ και κάναμε αλλά η παραμονή στον χώρο είναι αδύνατη λόγω κακού εξαερισμού (μούτρωσα που θα έλεγε και ο Πάνος Δεληγιάννης) και είπαμε να περιμένουμε απ ‘ έξω.
Ακριβώς λοιπόν έξω από το εστιατόριο τα σκουπίδια θύμιζαν ΧΥΤΑ. Βουνό δυσθεώρητο με τις γάτες να κάνουν γαμήλιο τσιμπούσι και να ζέχνει όλη η περιοχή. Θα μπορούσαν τουλάχιστον οι υπευθυνοι Ιάπωνες του εστιατοριού να ειδοποιήσουν την αρμόδια διευθυνση του Δήμου Αθηναίων που βέβαια θα έκαναν τους Κινέζους.
Με τα πολλά πήραμε τα ωμά και πήγαμε οίκοι να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε το Riesling. Τραβήξαμε και μια φωτογραφία τα σούσι και τα σασίμι για να δείξουμε στις επόμενες γενεές πως είναι η ιαπωνική κουζίνα που κάποτε άνθισε στην Ελλάδα.