Ελα ΣΥΡΙΖΑ όλο ΔΕΞΙΑ.....Ώπα! Δέσεεεεεε

27 Ιουνίου 2012
Γιώργος Φλούδας
κρασί ετικέτες ποικιλίες παραγωγοί εκθέσεις

Η ψήφος στις 17 Ιουνίου ήταν σαν να σου έδειναν οδηγίες να παρκάρεις το αυτοκινητό σου  στο γκαράζ του Τιτανικού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχεις το εισητηριο του Τιτανικού στο χέρι σου. Οπότε, το που θα παρκάρεις λίγο θα πρέπει να σε απασχολεί.  Α, και η γέφυρα του πλοίου είναι γεμάτη  φωστήρες  καπετανέους που όλοι θέλουν να κυβερνήσουν το σκάφος με διαφορετική ρότα αλλά με κινητρο την  αγάπη για το πλοίο και τους επιβαινωντες. Τα σωσίβια ανύπαρκτα και οι βάρκες γεμάτες τρύπες. Και εμείς  αποπλεύσαμε και άντε να δούμε ...

Τουλάχιστον έχουμε να θυμόμαστε όμορφες στιγμές ευημερίας και υλικού πολιτισμού που θα αργήσουν να επιστρέψουν. Θα αρκεστούμε στα βεγγαλικά των τουριστών που επισκέφτονται την χώρα μας. Αλλά και εκεί δεν είμαστε όσο μόνοι μας θελουμε να νομίζουμε. Σε προσφατο διαγωνισμό κρασιών που έγινε στην Μεγάλη Βρετανία, που αποτελεί την εμπορική μητρόπολη του κρασιού, χώρες όπως η Κροατία, η Σλοβενία και η Τουρκία έστειλαν δείγματα και διακρίθηκαν δηλώνοντας παρών και στο επικουρικό κομμάτι του τουρισμού που είναι το κρασί διαμέου της γαστρονομίας. ΄Ενας τομέας που, αντί να είναι η σημαία μας και η ειδικότητά μας, αντιμέτωπίζεται με την ίδια προχειρότητα που αντιμετωπίζονται τα πάντα στην Ελλάδα. Και σαφώς η Κροατία και οι άλλες γειτονικές χώρες μπορεί να παράγουν ενδιαφέροντα κρασιά από γηγενείς ή διεθνείς ποικιλίες,  αλλά όντας ανταγωνιστικές ως προς το προϊόν του τουρισμού θα έπρεπε να είμαστε πολύ προσεχτικοί στο που θέλουμε να ανήκουμε και πως να διαχειριζόμαστε την θέση μας και πως να την προβάλουμε. Δεν θα πάψουμε ποτέ να είμαστε σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής και αυτό θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Αντί να τρέχουμε σε road show και παράτες στο εξωτερικό και να πετάμε φωτοβολίδες θα πρέπει να δούμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα και την εικόνα μας εντός. Σε μια αγορά που υποδέχεται πολλούς τουρίστες αλλά και Έλληνες που επιθυμούμε να περάσουμε καλά απολαμβάνοντας ελληνικά κρασιά σε σωστες συνθήκες.

Αντ’ αυτού η εικόνα του ελληνικού κρασιού σε αεροδρόμια και λιμάνια είναι από τραγική ως στην καλύτερη περίπτωση ανύπαρκτη ενώ στα εστιατόρια η ιστορία επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο όπου πλην ελαχίστων εξαιρέσεων το κρασί είναι άφαντο. Και το αστείο είναι ότι εμφανίζονται κάτι σκαφάτοι αλλοδαποί με πολύ υψηλό επίπεδο απαιτήσεων (και πορτοφόλι) και βρίσκουν πάνω σε παγόβουνα αδυναμίας εξυπηρετησης.

Και κατά τα άλλα το ελληνικό κρασί διακρίνεται στην Ρωσία, την Κίνα, την Νέα Υόρκη και σύντομα στην μακρινή Μογγολία και την τροπική Σουαζιλάνδη. Ελπίζω η στροφή που όλοι επιθυμούμε να είναι κοντά και να μας ωθήσει να δούμε πιο δημιουργηκά και παραγωγικά τα προιόντα μας και τις υπηρεσίες μας.