Ο ντόρος που είχε γίνει γύρω από το όνομα του, όταν άνοιξε, πριν από έξι και κάτι μήνες, ήταν μεγάλος. Και δικαιολογημένα γιατί πρώτον πίσω από το Line Athens είναι τρεις άνθρωποι που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης για τη δουλειά τους, αλλά και για το ταλέντο τους (αναφέρομαι στον Δημήτρη Νταφόπουλο, τον Νίκο Μπάκουλη και τον Βασίλη Κυρίτση), και δεύτερον γιατί το concept στο οποίο στηρίζεται αυτό το all day bar είναι κάτι διαφορετικό. Για το τι ακριβώς είναι το Line σας είχαμε γράψει, όταν μαζί με τη Θάλεια Τσιχλάκη το είχαμε επισκεφτεί για πρώτη φορά. Είχαμε καταλήξει τότε, ότι αυτό που χρειαζόταν ήταν χρόνος, να «ωριμάσει», να «ζυμωθεί» και μαζί με αυτά να κατανοηθεί και από το κοινό.
Πριν από λίγες μέρες βρέθηκα και πάλι στον όμορφο βιομηχανικό του χώρου με την ωραία πίσω αυλή που έχει ντυθεί με φωτάκια. Αυτή την φορά για παρέα είχα δύο φίλους που είχαν διαβάσει και είχαν ακούσει για το Line και ήθελαν να το γνωρίσουν καλύτερα. Παρόλη τη γερή μελέτη που είχαν ρίξει, περίμεναν να συναντήσουν ένα ακόμα The Clumsies στα «ξεχασμένα» Κάτω Πετράλωνα. Μπορεί στην αρχή να απογοητεύτηκαν, όμως όλα ξεχάστηκαν με το πρώτο κοκτέιλ που δοκίμασαν, ένα άκρως καλοκαιρινό Strawberry Daiquiri, το οποίο είχε στην κορυφή του μια νόστιμη πίκλα φράουλας. Και ήταν μια καλή αρχή για να μπουν στη φιλοσοφία του μαγαζιού που στηρίζεται στις ζυμώσεις και το zero food waste.
Και κάπως έτσι ξεκίνησε και η κουβέντα για την
βιωσιμότητα και όλη αυτή τη νέα τάση που σιγά σιγά εξαπλώνεται σε όλους τους τομείς
της γαστρονομίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπήκε στην συζήτηση και η τιμή που πρέπει
να έχουν τα πιάτα ή τα ποτά που βασίζονται στις «ανακυκλώσιμες» πρώτες ύλες. Οι
διαφωνίες μάς βρήκαν να δοκιμάζουμε την Paloma με νότες φράουλας (την τεκίλα με
τα κοτσάνια από τις φράουλες) και το Southside ένα άκρως καλοκαιρινό κοκτέιλ με
έντονα αρώματα και φρεσκάδα από κόλιανδρο και βασιλικό. Σίγουρα θα επιστρέψω
για αυτό το ποτό, όπως και για το 12 Stars Collins, που είναι ένα νόστιμο highball
με σόδα από βερίκοκο και βανίλια.
Ενώ η ώρα περνούσε, η αυλή γέμιζε από νεαρόκοσμο κυρίως, που απολάμβανε κοκτέιλ και μπίρες. Πρόσεξα ότι τα «κρασιά» από χυμούς φρούτων σε ζύμωση, τα fruit wines, που ετοιμάζουν εδώ, δεν έχουν ακόμα βρει την αποδοχή που θα περιμέναν οι δημιουργοί του Line. Ίσως να είναι νωρίς και να χρειάζεται χρόνος. Ίσως να μην έχουν παρουσιαστεί με το σωστό τρόπο και να ξενίζουν. Ίσως και το κοινό να μην είναι ακόμα έτοιμο να περάσει σε αυτό το ιδιαίτερο προϊόν. Ποιος ξέρει; «Ο χρόνος θα δείξει», σκέφτηκα.
Όπως και να έχει στην «άναρχη γραμμή» των Κάτω Πετραλώνων, συνεχίζουν να φτιάχνουν grape-less «κρασί», δικιά τους μπίρα και βερμούτ. Συνεχίζουν επίσης να σερβίρουν νόστιμα προζυμένια ψωμιά της Φαίδρας Μαυροειδή-Σβανά, αλλά και φαγητό για το οποίο ο σεφ Παύλος Κυριάκης εξακολουθεί μεν να έχει την εποπτεία, αλλά η ομάδα της κουζίνας, δηλαδή ο Γιάννης Μαθιουδάκης, ο Ηλίας Κουραχάνης και ο Φίλιππος Αλεξίου έχουν πια αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες. Και θα σταθώ λίγο σε αυτό μιας και δοκίμασα κάποια πιάτα που ταίριαξαν απολύτως με την όλη φιλοσοφία τους. Όπως, για παράδειγμα, το καλωσόρισμα που φτιάχνεται από τα κομμάτια που μένουν όταν φιλετάρουν το κοτόπουλο και σερβίρεται πάνω σε τραγανή τηγανητή πέτσα, μαζί με lime mayo. Θα σταθώ όμως και στο Chicken Bucket, το κουβαδάκι τις πιο νόστιμες παναρισμένες κοτομπουκιές που έχω δοκιμάσει, τελευταία, αλλά και στην παντσέτα που σερβίρεται με ψωμάκι tiger bun, μαζί με μελιτζανοσαλάτα και τυροκαυτερή από κεφίρ.
Info: Αγαθοδαίμονος 37 και Ορέστου, Κάτω Πετράλωνα, τηλ. 2103421311