Κάθε δουλειά έχει τα μυστικά της, όπως και τις ευκολίες και τις δυσκολίες της. Για όλους εμάς που συστηνόμαστε ως lifestyle bloggers, ως influencers, ή ως επαγγελματίες της επικοινωνίας, η ιστορία που διηγούμαστε ή πουλάμε έχει σαν βάση την εικόνα. Την δική μας αλλά και εκείνη που αντικατοπτρίζεται στα μάτια μας, ή στην προέκταση τους, τον φακό της μηχανής ή του κινητού μας.
Και επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, με την βοήθεια των φίλτρων, των οπτικών γωνιών, των σκιών και της φαντασίας μας, καταφέρνουμε να φλυαρούμε ακατάπαυστα μεν γοητευτικά δε, και να μοιραζόμαστε με το κοινό μας όχι μόνο εμπειρίες, σκέψεις , στιγμιότυπα και κομμάτια της ζωής μας, αλλά και αισθητική, άποψη, στυλ, και κυρίως τον όποιο πολιτισμό διαθέτουμε.
Και χρειάζεται προσοχή, πιστέψτε με, και ιδιαίτερα λεπτοί χειρισμοί τόσο της ίδιας της εικόνας όσο και των λέξεων αλλά και των σκέψεων που την συνοδεύουν για να μην περάσουμε τις κόκκινες γραμμές και μετατραπούμε από τις polished βερσιόν του πραγματικού μας εαυτού σε καρικατούρες, ή ακόμα χειρότερα σε καβαλημένες ψωνάρες.
Γιατί ας μην γελιόμαστε, δεν είναι η πραγματική ζωή μας αυτή που δείχνουμε μέσα από τα social media μας. Δεν εννοώ πως γράφουμε ή δείχνουμε ψέματα – τουλάχιστον όχι οι σοβαρότεροι από εμάς γιατί υπάρχουν πάντα και οι «φανταστικές» περιπτώσεις- αλλά ότι επιλέγουμε τα κομμάτια της ζωής μας που θέλουμε, τα πιο φωτογενή, τα πιο ενδιαφέροντα, τα πιο Instagramable, και σίγουρα τα πιο επιφανειακά. Άρα και ως τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε, τόσο εμείς όσο και όσοι μας διαβάζουν.
Αλλοίμονο αν η ζωή μας όλη χωρούσε μέσα σε μερικές φωτογραφίες, αλλοίμονο αν ήμασταν όλη μέρα γελαστές, καλοχτενισμένες, περιποιημένες, κεφάτες, ευτυχισμένες, χαλαρές, και αισιόδοξες. Και αλλοίμονο αν τα προβλήματα μας περιορίζονταν στον χρόνο που μας κυνηγάει, στις προσκλήσεις που πέφτουν η μία πάνω στην άλλη ή που δεν έρχονται ποτέ, στα εποχιακά trends, στις μόδες, και στο αν θα προλάβουμε να ανεβάσουμε όλα τα δώρα που μας στέλνουν από τις εταιρίες με τις οποίες συνεργαζόμαστε.
Λέω αλλοίμονο γιατί όσο ανέμελο κι αν ακούγεται, κανείς μας νομίζω δεν θα ήθελε να ζει μέσα σε μια προστατευμένη βιτρίνα, έστω και ροζ. Και γιατί όσες και όσοι καταλήγουν να πιστεύουν τελικά πως η εικόνα τους αυτή πείθει τους παραέξω για την επιτυχία, την ευτυχία ή την τελειότητα της ζωής τους κάνουν μέγα λάθος.
Το ενδιαφέρον της εικόνας κρύβεται πάντα, μα πάντα όμως, στις ατέλειες. Σ΄αυτό που ο άλλος διακρίνει πίσω από τα όμορφα χρώματα, πίσω από το τέλεια στημένο σκηνικό, πίσω από το λαμπερό χαμόγελο του απολύτως κολακευτικού – και πολλοστού στην σειρά- σέλφι. Και η αληθινή επιτυχία, εκείνη πους κάνει κάποιους πραγματικούς influencers είναι η δυνατότητα ή η ικανότητα τους να αφήνουν τις ρωγμές να φανούν, και να μοιράζονται και κομμάτια από την αλήθεια τους, από τις ατέλειες, τις αγωνίες, τις δυσκολίες, και γιατί όχι, και τις αποτυχίες τους.
Κρίνοντας πάντα εξ’ ιδίων τα αλλότρια, προσωπικά, αγαπώ τα social media των ανθρώπων εκείνων που δείχνουν – και ελπίζω πως είναι – πραγματικοί. Και που εκτός από το λαμπερό, και το μοδάτο, και το ενημερωτικό, και το artificial κομμάτι τους, μας αφήνουν να δούμε glimpses μιας αληθινής ζωής που τους προσδίδει το plus του ανθρώπου εκείνου που δεν διστάζει να τσαλακωθεί και να αποκαλυφθεί για αυτό που πραγματικά είναι. Το πλάσμα πίσω από την εικόνα, η ψυχή πίσω από το πληκτρολόγιο, το κλείσιμο του ματιού πίσω από τον φακό.
Γιατί αυτό που είμαστε τελικά, δεν είναι τα ρούχα, τα αξεσουάρ, τα καλλυντικά, τα αγαπημένα μας εστιατόρια, τα ξενοδοχεία, τα κοσμικά, τα ταξίδια μας, οι διακοπές μας, και όλα όσα δείχνουμε. Είναι ο τρόπος με τον οποίο τα φοράμε, τα ζούμε, τα νοιώθουμε, τα βλέπουμε και τα φιλτράρουμε όλα αυτά, άρα και ο τρόπος με τον οποίο τα μεταφέρουμε σε όσους μας παραχωρούν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους για να μας διαβάσουν.
Influence, σημαίνει κάνω τον άλλον να ταυτιστεί μαζί μου. Να νοιώσει πως με γνωρίζει, να με συμπαθήσει ή να με νοιώσει αρκετά ώστε να θελήσει να μου δώσει μια ευκαιρία. Να εμπιστευθεί το γούστο μου, την αισθητική μου, το στυλ και ακόμα περισσότερο την ειλικρίνεια μου και να δοκιμάσει αυτό που το προτείνω. Και αν, και όταν το κάνει, να με βρει αληθινή και relevant. Κι αυτό δεν μπορεί να το καταφέρει καμιά εικόνα, καμιά ιστορία, και καμιά façade. Μόνο η αλήθεια που κρύβεται μέσα και πίσω από όλα αυτά.
Υ.Γ. Αφιερωμένο εξαιρετικά στην φίλη μου την Όλγα, και στην κουβέντα που κάναμε στο Dior experience afternoon tea. <3