Σε έναν από τους ομορφότερους δρόμους της πόλης - αν όχι τον ομορφότερο - την Λεωφόρο Νίκης, εκεί όπου το βλέμμα σου ταξιδεύει για χιλιόμετρα στον Θερμαϊκό Κόλπο μέχρι να τρακάρει με το βουνό του Ολύμπου, βρίσκεται ο Kritikos Port. Λευκές νότες, πλούσιες δόσεις μάρμαρου, ενυδρείο αστακών και πελώριοι συντηρητές με γνωστούς οίκους της Καμπανίας και της Προβηγκίας ολοκληρώνουν μία συσκευασία πολυτελείας για την ψαροφαγία που έπεται. Εάν ακόμη προσθέσεις στην εξίσωση μία γεμάτη σάλα και μία εφήμερη μουσική, η οποία μουσική επάνω στις προπόσεις σίγουρα θα σε ωθήσει να σιγοτραγουδήσεις και μερικούς στίχους, έχεις επιτελέσει με το γεύμα σου τουλάχιστον μία έξοδο κοινωνική. Αυτό που μένει να φανεί, είναι εάν αυτή η έξοδος θα αποδειχθεί και γαστρονομική. Κάτι που γρήγορα θα συμβεί.
Είμαι βέβαιος όμως πως τούτη την στιγμή το αναγνωστικό κοινό αυτού του άρθρου ίσως έχει διχασθεί. Και αυτό διότι είναι ένα μεγάλος μέρος ανθρώπων ψάχνει αποκλειστικά την γαστρονομική εμπειρία χωρίς να ενδιαφέρεται για το περιτύλιγμα και τις κορδέλες του. Από την άλλη όμως, σημαντικό μέρος του κοινού αναζητά σε συνδυασμό με το φαγητό την διασκέδαση, το συναίσθημα της μοναδικότητας, την αίσθηση της περιποίησης. Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ανοίγω μία συζήτηση που άξονας της είναι η υποκειμενικότητά του καθενός, είναι για να κάνω το εξής σχόλιο. Αν και προσωπικά ανήκω βαθιά στις δομές της πρώτης ομάδας, οφείλω να παρατηρήσω πως ένα ολόκληρο μαγαζί απολάμβανε το κλίμα του Kritikos Port με την ψυχή του. Και ομολογώ πως σε ένα μεγάλο βαθμό το ευχαριστήθηκα και εγώ ο ίδιος…
Επιστροφή στην ουσία του άρθρου και τον λόγο της επίσκεψής μου. Από τα αρκετά πιάτα που δοκίμασα τοποθετώ στα διακριθέντα στιγμιότυπα της βραδιάς την βουτυράτη καραβίδα καρπάτσιο με τις όμορφα αιχμηρές νότες από chilly και ξύσμα lime, την εξαιρετική γλώσσα meunière, καθώς και τα χτένια - τα οποία αν και κατεψυγμένα - ήταν ψημένα στην εντέλεια και σερβιρισμένα με μία ντελικάτη σάλτσα βουτύρου. Θα χαιρόμουν ακόμα περισσότερο δε, εάν τα χτένια ήταν πιάτο ημέρας μονάχα όταν βρίσκονταν φρέσκα. Στα παραπάνω πιάτα ήρθε να προστεθεί και η μαγειρική ζεστασιά ενός πιάτου όπως το Αγιορείτικο λαβράκι με παντζάρια και πατάτες.
Εάν κανείς φιλοσοφήσει επί του θέματος και ακολουθήσει την γαστρονομική πορεία της οικογένειας Κρητικός με χρονική σειρά, δηλαδή δοκιμάσει αρχικά το εγχείρημα της Ουρανούπολης, στην συνέχεια του Πανοράματος και τέλος αυτό του κέντρου της Θεσσαλονίκης, θα διαπιστώσει πως κάθε νέο μαγαζί είναι σε σημεία η εξέλιξη του προηγούμενου. Ναι μεν όλα έχουν κοινούς γευστικούς άξονες και είναι ενός επιπέδου και άνω, θεωρώ όμως πως στο Kritikos Port ο Νίκος Κρητικός και η αδελφή του Χρυσή, πρόσθεσαν στο γευστικό ρεπορτόριο αρκετά ντελικάτες νότες και ένα εξαιρετικά προσεγμένο service. Σημεία που μου τράβηξαν την προσοχή και θα με κάνουν να παρακολουθώ στενά την προσπάθεια αυτή.
Και επειδή παραλίγο να το ξεχάσω. Μην κάνετε το λάθος και δεν δοκιμάσετε το tiramisu στα επιδόρπια. Θα το μετανιώσετε…
Info: Λεωφόρος Νίκης 3, Κέντρο Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310 222199, τιμή: €70-90