Στον σύγχρονο οινικό κόσμο, κι ανάμεσα στις κυριότερες οινικές χώρες, δεν υπάρχει άλλος τόπος που να συγκεντρώνει τόσες πολλές ιθαγενείς ποικιλίες στα αμπελοτόπια του, όπως η Ελλάδα. Κι ενώ, chardonnay, sauvignon, merlot, cabernet, καταλαμβάνουν τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου αμπελώνα, επί ελληνικών εδαφών ξεφυτρώνουν πάνω από 180 καταγεγραμμένες οινοποιήσιμες ποικιλίες. Αν υπάρχουν μη καταγεγραμμένες? Μα φυσικά. Και μάλιστα μια από αυτές ανακαλύφθηκε κι αναβιώνεται από το κτήμα Βιβλία Χώρα.
"Το 2002, σε μία σχετικά δύσβατη περιοχή του όρους Παγγαίου, βρέθηκε, μετά από υπόδειξη κατοίκων της περιοχής, ένα αμπέλι που υπήρχε εκεί για πολλά χρόνια. Αμέσως μας προκάλεσε το ενδιαφέρον, δεδομένου ότι ήταν μια ερυθρή ποικιλία αμπέλου που δεν την είχαμε ξανασυναντήσει και επιπλέον φαινόταν ότι ανήκε στις μεσογειακές ποικιλίες. Σε πρώτη φάση, τρυγήσαμε τα λιγοστά σταφύλια που είχε και το ερυθρό κρασί που έγινε μας προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Ήταν ένα κρασί ξεχωριστό, ιδιαίτερο, με φρουτώδη και ανθώδη αρώματα, καλό χρώμα και καλή δομή. Έτσι αρχίσαμε, το 2003, την φύτευσή του σε αμπελώνα του Κτήματος." λένε οι άνθρωποι του κτήματος Βιβλία Χώρα. Στο μεταξύ, ύστερα κι από έλεγχο DNA, αποδείχτηκε πως πρόκειται για μια παλιά, ερυθρή ελληνική ποικιλία που διατηρήθηκε από μόνη της, χωρίς να πολλαπλασιασθεί και να μεταλλαχθεί.
Σήμερα το κτήμα παράγει από την ανώνυμη αυτή ποικιλία έναν ερυθρό οίνο 12μηνης παλαίωσης που προορίζεται μόνο για εξαγωγή, κι ένα κομψό ροζέ, εμφιαλωμένο σε περιορισμένη ποσότητα, της τάξης των 1500 φιαλών, κι αποκλειστικά και μόνο σε παρεΐστικα εναμισόλιτρα magnum, σφραγισμένα με λευκό κερί. Τα βάφτισαν αμφότερα "Βίβλινος Οίνος", παραπέμποντας στο ομώνυμο κρασί που παραδοσιακά παράγονταν στην περιοχή. Κρασί ιδανικό για να καταναλωθεί φρέσκο και με όλα εκείνα τα φρουτώδη προσόντα του σε απαρτία, έχει παλ ροζέ χρώμα, κι αν το αφήσετε να πάρει μια ανάσα στο ποτήρι, θα σας ανταμείψει με αιθέρια φρουτώδη αρώματα από περγαμόντο, πετροκέρασα και φραμπουάζ, σμέουρα και ρόδια, αλλά και με απαλές πράσινες νότες από πιπεριές, λέμονγκρας και φρέσκια ρίγανη. Το στόμα του θα μπορούσε να είναι πιο γεμάτο, έχει όμως αυτή τη δροσερή, επίμονη φρουτώδη φρεσκάδα, που σε συνδυασμό με την τραγανή του οξύτητα κερδίζουν τις εντυπώσεις, και κάνουν ωραίο φινάλε με μια μεγάλου μήκους επίγευση.
Όπως και τα περισσότερα ροζέ, μπορεί να ταιριάξει ιδανικά με λαδερά όπως ιμάμ, γεμιστά, αλλά και τουρλού και γίγαντες πλακί. Παράλληλα πηγαίνει και με μικρό ψαράκι τηγανιτό, δημιουργώντας μια comfortαίσθηση. Το δοκίμασα με λεπτές φετούλες φρέσκου σολομού, συνοδευμένο με μια σκορδάτη σάλτσα με λέμονγκρας που του πήγαινε γάντι, καθώς οι δυο ανάλαφρες γεύσεις έδεναν υπέροχα, ενώ η ένταση της οξύτητας του κρασιού έπαιζε το ρόλο του τραμπολίνο για γευστικές κορυφώσεις, με κερασάκι στη τούρτα την σκορδάτη γεύση της σάλτσας. Τελικά, όντας ένα κλασικό ελληνικό ροζέ, αλλά στην πιο φίνα εκδοχή του, ο ροζέ Βίβλινος κοιτάζει με λαχτάρα προς την Ανατολή. Η ταϋλανδέζικη, πικάντικη κουζίνα, τα ελαφριά γλυκόξινα της κινέζικης, ακόμα και τα California rolls του ταιριάζουν πολύ.
Δοκιμάστε να το απολαύσετε μαζί με ένα πιάτο γεμάτο γαργαλιστικές ανατολίτικες γεύσεις. Μια δροσερή σαλάτα με νούντλς, με υλικά που παραπέμπουν στο δημοφιλές padthai, και μαζί ένα μπαρμπουνάκι κομμένο σε λεπτά φιλέτα και μαγειρεμένο ανάλαφρα, με ποσάρισμα σε σησαμέλειο. Δεν είναι όσο περίπλοκο ακούγεται, κι επιπλέον αυτό το πιάτο διαθέτει όλο το πακέτο για να εκτινάξει την απόλαυση στα ύψη!
Σαλάτα με νούντλς και μπαρμπουνάκι ποσέ
Προετοιμάζουμε 250γρ. νουντλς σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας. Ψιλοκόβουμε φρέσκο κόλιανδρο ώστε να έχουμε 1/2 φλιτζάνι τσαγιού. Ψιλοκόβουμε 2 μικρά φρέσκα κρεμμυδάκια, 1 πιπερίτσα τσίλι και παίρνουμε το ξύσμα και το χυμό από 1/2 λάιμ. Σε ένα βαθύ μπωλ αναμιγνύουμε 3 κ.σ. fish sauce, 4 κ.σ. soya sauce και 2 1/2 κ.σ. ζάχαρη, κι ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει εντελώς η ζάχαρη. Προσθέτουμε στο μπωλ όλα τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύουμε καλά και τελευταία προσθέτουμε τα νουντλς. Τα ανακατεύουμε για να μοιραστούν παντού τα υλικά και σερβίρουμε σε ατομικά μπωλ ή ποτηράκια. Πασπαλίζουμε με καβουρδισμένα κι αλατισμένα κάσιους κι ετοιμάζουμε τα μπαρμπουνάκια. Για 4 μερίδες θα χρειαστούμε 4 μικρά μπαρμπούνια καθαρισμένα και φιλεταρισμένα. Σε ένα τηγάνι βάζουμε αρκετό σπορέλαιο (τόσο όσο να καλύπτει εντελώς τα ψάρια όταν θα τα βάλουμε στο τηγάνι) και 3 κ.σ. σησαμέλαιο. Μόλις ζεσταθεί το λάδι, αλλά να μην κάψει (περίπου στους 70C), ρίχνουμε μέσα τα φιλέτα αλατοπιπερωμένα, και τα ποσάρουμε για περίπου 5 λεπτά. Τα βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί και τα αφήνουμε για 1 λεπτό να στραγγίσουν από τα λάδια. Σερβίρουμε τη σαλάτα, μοιράζοντας τα μπαρμπουνάκια σε όλες τις μερίδες και πασπαλίζοντας με φρέσκο, ψιλοκομμένο κόλιανδρο, σουσάμι και μερικές σταγόνες από λάιμ.
Δοκιμάστε τη σαλάτα επίσης με κάποιο ροζέ από Syrahή Cabernet ή χαρμάνια τους, όπως τον Αμέθυστο ροζέ, το κτήμα Άλφα ροζέ ή το ροζέ Τέχνη Αλυπίας. Επίσης με κάποιο αφρώδες ροζέ όπως το Karanika Brut Rose, αλλά και με λευκά, αρωματικά και γεμάτα κρασιά, όπως το Sauvignon Escapades, ή τη Μαλαγουζιά Alexandra της Κλαούντιας Παπαγιάννη.
Φωτογραφία: Μαριάννα Ρούσσου