Tannat Single Vineyard από τον Ασπρόκαμπο

02 Μαρτίου 2016
Μακρυωνίτου Νικολέτα
Tannat Πυργάκη Νεμέα
Ακονίστε τα μαχαίρια σας γιατί αυτό κρασί ψοφάει για τσίκνα!

Από τους ορεινούς αμπελώνες του στον Ασπρόκαμπο της Νεμέας, ο Κωνσταντίνος Πυργάκης καταφέρνει κάτι το οποίο είναι ζητούμενο στο τομέα του. Να παράγει κρασιά με σαφή χαρακτήρα, ευδιάκριτη προσωπικότητα και συγκεκριμένο concept, που αναδεικνύουν το terroir τους. Ένας αληθινός connoisseur θα μπορούσε να ξεχωρίσει τα κρασιά του Πυργάκη με κλειστά μάτια, γιατί δεν είναι "μια από τα ίδια". Με τις μικρές τους ατέλειες προσφέρουν ευχαρίστηση τόσο στον απαιτητικό ουρανίσκο, όσο και στον λιγότερο έμπειρο οινόφιλο. Μου αρέσουν πολύ οι παραλλαγές του Αγιωργήτικου, τόσο στη Νεμέα του (Σπηλιά), όσο και στις ροζέ εκδοχές, ενώ βρίσκω πολύ αξιόλογες και τις οινοποιήσεις διεθνών ποικιλιών στο εξαιρετικό 815 alt. Cabernet-Merlot, στο πιπεράτο και σπάνιο Petit Verdot, στο συμπυκνωμένο και πληθωρικό Chardonnay, και φυσικά στο πολύ ξεχωριστό Tannat που δοκίμασα κι ενθουσιάστηκα μαζί με μια πιπεράτη, βοδινή πικάνια.  

Το Tannat, αυτή η ποικιλία με καταγωγή από τη νοτιοδυτική Γαλλία, καλλιεργείται στον Ασπρόκαμπο, στο αμπελοτόπι Άγιος Νικόλας, που βρίσκεται σε υψόμετρο 800μ., και οινοποιείται σε περιορισμένη ποσότητα, μόλις 1500φιάλες. Κρασί της υπομονής, που περνάει ένα 15μηνο σε βαρέλια κι άλλο ένα στις φιάλες πριν κυκλοφορήσει στην αγορά. Είναι γενναιόδωρο κι υπέρκομψο, σαφώς φροντισμένο και με ξεχωριστό στυλ. Γλυκά αρώματα μύτης με ώριμα βατόμουρα και φραμπουάζ, πραγματικά έντονο φρούτο που χαϊδεύει τον ουρανίσκο και πλαισιώνεται από νότες βιολέτας, σοκολάτας και μπαχαρικών. Έχει πλούτο και γεροδεμένες τανίνες, νόστιμη οξύτητα, υψηλό αλκοόλ αρκετά καλά ενσωματωμένο που διοχετεύει μια ευπρόσδεκτη γλύκα στη παλέτα (κλέβοντας ωστόσο κάποιους πόντους από τη φινέτσα του), κι έχει επίγευση που διαρκεί πολύ αναδεικνύοντας αρώματα δρυός. Ο οινοποιός θεωρεί πως έχει ικανότητα παλαίωσης άνω των 15 ετών. Πιθανότατα. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν το κρατήσετε για λιγότερο καιρό στο κελάρι σας, ο χρόνος σίγουρα θα το ευνοήσει, μαλακώνοντας τις τανίνες του και λειαίνοντας τις όποιες γωνίες του. Αν δεν το φυλάξετε στη κάβα σας, μην ξεχάσετε να το μεταγγίσετε σε καράφα, για ένα μισάωρο πριν το σερβίρισμα.

Είναι ένα ερυθρό που διψάει για αίμα..., από εκείνα που δεν μένουν ικανοποιημένα αν δεν τα σερβίρετε μαζί με ένα καλοσιτεμένο, και ψημένο σωστά, ζουμερό κομμάτι κρέας, μπαχαρένιο, αλλά χωρίς πολλές σάλτσες έτσι ώστε να υπερτερεί η γεύση του. Τώρα που ανοίγει ο καιρός δώστε προτεραιότητα στα μπάρμπεκιου, ή προτιμήστε το σε περίπτωση που σερβίρετε πατέ συκωτιού, αρνί, ένα φραντσέζικο κασουλέ, αλλά και δυνατά πικάντικα τυριά. 


Πικάνια πιπεράτη, με μαϊντανοσαλάτα

Αν έχετε χρόνο για να μαρινάρετε ελαφρά το κρέας και να το ενισχύσετε με επιπλέον γεύση, ετοιμάστε του μια μαρινάδα: για τέσσερις μερίδες περίπου 1,5-2κιλά (πικάνια, ribeye ή σπαλομπριζόλες), αναμίξτε καλά 2κ.σ. ελαιόλαδο, 2κ.σ. σάλτσα σόγιας, 1κ.σ. ουίσκι, 1κ.σ. μαρμελάδα βατόμουρο ή φραμπουάζ. Αφήστε το κρέας να ρουφήξει τις γεύσεις για 1 με 2 ώρες εκτός ψυγείου, και στη συνέχεια απλώστε σε ένα ρηχό πιάτο 4κ.σ. χονδροκοπανισμένα ανάμικτα πιπέρια. "Πανάρετε" το κρέας, ώστε να αποκτήσει μια επικάλυψη από τα πιπέρια και ψήστε το στο μπάρμπεκιου ή σε αντικολλητικό τηγάνι με ελάχιστο λάδι, για περίπου 5 λεπτά ή για όσο σας αρέσει. Για τη μαϊντανοσαλάτα χτυπάμε στο μπλέντερ τα εξής υλικά: 2φλ. φύλλα μαϊντανού, 1 ξερό κρεμμύδι κομμένο στα 4, 1 σκελίδα σκόρδο, 200ml. ελαιόλαδο, 2 κ.σ. χυμό λεμονιού, 1/2 κ.γλ. μέλι, 3 φέτες ψωμί χωρίς την κόρα, 1κ.σ. μουστάρδα απαλή και αλατοπίπερο. Σερβίρουμε το κρέας πασπαλισμένο με χονδρό αλάτι, και συνοδεύουμε με τη μαϊντανοσαλάτα και λεπτοκομμένες τηγανιτές πατάτες.

Δοκιμάστε τη πικάντικη αυτή συνταγή, και με το Tannat από το Κτήμα Άλφα, με το Sangiovese-Syrah του Ζαφειράκη, με το  Cabernet Μέγα Σπήλαιο ή το Malbec από τον Κίτο. Ο κανόνας πάντως είναι ερυθρά, γεμάτα κρασιά με έντονα πιπεράτες νότες, χαρακτηριστικά που βρίσκουμε κατά κόρον ειδικά στα παλαιωμένα Cabernet και στα Syrah, αλλά και στα δικά μας ώριμα Αγιωργήτικα και στις παλαιωμένες Μαυροδάφνες.

Φωτογραφίες: Μαριάννα Ρούσσου