Τα περισσότερα bar των ξενοδοχείων συνήθως είναι «στημένα», απρόσωπα και απλά υπάρχουν για διαδικαστικούς λόγους. Δεν είναι δηλαδή bar που θα επισκεπτόταν κανείς αν δεν ήταν πελάτης του ξενοδοχείου. Αυτό, όμως δεν ισχύει για το καινούργιο Juju που βρίσκεται στο ισόγειο του Divani Caravel και συστεγάζεται με το ομώνυμο εστιατόριο. Είναι το νέο project που πήρε την θέση του ζεστού Brown’s και έχει βασιστεί στην ταινία 8 ½ του Federico Fellini.
Πάνω σε αυτή την σουρεαλιστική λοιπόν, ταινία –για την ιστορία να σας πω ότι πρωταγωνιστής ήταν ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι και είχε κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας - είναι «χτισμένος» και ο κατάλογος των οκτώ –καθόλου τυχαίος ο αριθμός- signature ποτών που φέρουν άλλωστε και τα ονόματα από τις εντυπωσιακές οκτώ γυναίκες της ταινίας.
Η πρώτη κυρία που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν η Luisa. Μια κυρία που προτιμά το ουίσκι και το συνδυάζει με δεντρολίβανο, yuzu, bitters από γκρέιπφρουτ και πορτοκάλι και στο τέλος προσθέτει σόδα στο ποτό της. Ένα ευχάριστο αποτέλεσμα που ο πρωταγωνιστικός ρόλος του ουίσκι δεν ήταν όμως και πολύ ξεκάθαρος. Κυρία θα μου πείτε όποτε κάπως δικαιολογείται ο «ελαφρύς» της χαρακτήρας. Ή όχι; Συνέχισα με την Guido. Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή σε αυτό το ποτό ήταν ένα από τα υλικά του: το μελάνι σουπιάς. Δεν σας κρύβω ότι το ζήτησα με φόβο. Όμως, με εξέπληξε ευχάριστα. Η ισορροπία των υλικών του έδινε ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα και χάρηκα που ο Αλέξανδρος Ευστρατιάδης – ιθύνων νους του καταλόγου- πήρε αυτό το ρίσκο. Θα ζητούσα ένα ακόμα η αλήθεια γιατί έδεναν και πολύ με τα mini burgers που είχα παραγγείλει έτσι για να «τσιμπάω».
Η επόμενη που ήρθε και κάθισε δίπλα μου στην όμορφη
μαρμάρινη μπάρα ήταν η Rossella. Tequila και mezcal έπαιξαν μαζί σε ένα τύπου sour
κοκτέιλ με πλούσιο αφρό και αρκετά όξινο χαρακτήρα. Ήταν ότι έπρεπε για να
«καθαρίσει» το στόμα μετά από τα burger και εκείνα τα αμαρτωλά τσιπ πατάτας που
είχα τσακίσει. Για το τέλος άφησα την Madeleine ένα digestive ποτό με ρούμι, Averna
και Aperol που ήταν πικρό αλλά και γλυκό ταυτόχρονα. Θύμιζε το αγαπημένο μου Negroni
αλλά του έλειπε η ένταση. Και πάνω σε αυτή την κουβέντα ο bartender Σωτήρης Μελεξαχόγλου μου πρότεινε να
δοκιμάσω από την λίστα με τα κλασσικά το Negroni και φυσικά δεν αρνήθηκα.
Ζήτησα λοιπόν για μένα το αγαπημένο μου κοκτέιλ για να δω το twist που κάνουν
και για την συνοδό μου ένα Old Fashion. Μου άρεσε ο διαδραστικός τρόπος με τον
οποίο ετοίμαζε ο Σωτήρης το Old Fashion όπου «πότιζε» μέσω μιας χαρτοπετσέτας
ένα κύβο μαύρης ζάχαρης σιγά σιγά με τα bitter, στην συνέχεια έριξε το ουίσκι
και σιγά σιγά τον πάγο. «Απλά και παραδοσιακά» μου είπε. Το αποτέλεσμα
ευχαρίστησε την παρέα μου όπως και εμένα το Negroni που είχε ένα εσπεριδοειδή
χαρακτήρα με λίγο άρωμα κανέλας από το rim που είχε γύρω γύρω.
Το σουρεαλιστικό bar Juju με κέρδισε. Μπορεί όλα να μην ήταν του γούστου μου όμως όλα τα κοκτέιλ που δοκίμασα είχαν κάτι να πουν και έκρυβαν μια προσεγμένη δουλειά από πίσω τους. Αυτή του Αλέξανδρου και του Σωτήρη.
Info: Λεωφ. Βασιλέως Αλεξάνδρου 2, Αθήνα, τηλ. 2107207000