Με δεδομένο ότι θεωρώ την Ελλάδα μια από τις κορυφαίες δυνάμεις του κόσμου στα ροζέ, ίσως είναι υπερβολή να χαρακτηρίσω το Κτήμα Χαρλαύτη ως τον καλύτερο παραγωγός ροζέ κρασιών της χώρας. Ωστόσο με την βαρύτητα που τους έχει δώσει στην γκάμα του αλλά και με το επίπεδο ποιότητος που επιτυγχάνει δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν είναι από τους δυνατότερους παίχτες της κατηγορίας.
Πολλές φορές έχω θαυμάσει την μεταλλική αγριάδα του Saumon και την πολυεπίπεδη πληθωρικότητα του Flamingo, ροζέ που σε ένα τζαζ τρίο θα υπηρετούσαν τον ρόλο του σοπράνο σαξόφωνου και του πιάνου αντίστοιχα. Όμως πάντα οι Πεταλούδες ήταν αυτές που με μπέρδευαν περισσότερο λόγω των κλειστών αρωμάτων αλλά και της γευστικής αυστηρότητάς τους.
Έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω αυτό το 100% Syrah από την Αχλαδιά Νεμέας στην εσοδεία του 2017, ελπίζοντας ότι ο συνδυασμός ήρεμων συνθηκών και παλαίωσης θα έκαναν τα πράγματα λιγότερο εσωστρεφή.
Η αλήθεια είναι ότι ο στόχος επετεύχθη, αφού και το απαλό ροζ χρώμα απέκτησε ελάχιστες κεραμιδιές ανταύγειες και η μύτη “άνοιξε”, αποκαλύπτοντας γλυκιά φράουλα, κορόμηλο, καπνό και λίγα αποξηραμένα λουλούδια σε ένα σύνολο που περισσότερο παραπέμπει σε Ξινόμαυρο.
Η στόφα του κρασιού φαίνεται και στο πληθωρικά γενναιόδωρο στόμα, με το αλκοόλ να φωνάζει “παρών” παρ’ όλους τους 13 μόλις βαθμούς του. Όμως αυτό δεν έρχεται με την μορφή της οινοπνευματίλας αλλά σαν στρογγυλάδα και ισχυρή παρουσία.
Μάλιστα η σοβαρότητα του είναι τόσο μεγάλη που προσφέρει τα μέγιστα σερβιρισμένο στους 13-14° C στο Riedel Vinum Pinot Noir και όχι κρύο σε κλειστές τουλίπες. Όσο για τη θέση του στο τραπέζι, τα νευρά στη σχάρα, η γουρουνοπούλα στα κάρβουνα και το μπριάμ μάλλον θα αποτελέσουν ιδανικούς συνοδούς παρά θα συνοδευτούν από αυτό!
Οι Πεταλούδες αποτελούν άλλο ένα δυνατό χαρτί στην πανίσχυρη ροζέ τράπουλα του κτήματος Χαρλαύτη, παρόλο που φέρουν ατυχές όνομα και ετικέτα. Και αυτό γιατί παρόλη την ευεργετική επίδραση του ενός χρόνου, οι Πεταλούδες δεν παύουν να είναι ένα αυστηρό, εσωστρεφές και πανίσχυρο ροζέ παλαίωσης, και τα χαρακτηριστικά αυτά ουδόλως εκφράζονται με τον παιχνιδιάρικο τρόπο που υποδηλώνεται στην φιάλη.
Δυστυχώς το ιστορικό οινοποιείο δεν χρησιμοποιεί ονόματα οργάνων για τις ετικέτες του στα πρότυπα του Πιεμοντέζου Bava. Γιατί αν αυτό συνέβαινε η εσωτερική του δύναμη και το γευστικό ηχόχρωμα αυτού του ροζέ δικαιωματικά θα του έδιναν το ρόλο του μπάσου στο σπουδαίο ροζέ τρίο Χαρλαύτη. Και με τιμή που δεν ξεπερνά τα 10€ αυτό θα ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία στην ιστορία του μελαγχολικού οργάνου…
Βαθμολογία: 8,5/10