Είναι δύσκολο το πρόβλημα του τι εστιατόριο να στήσεις σ’ένα πολυτελες ξενοδοχείο στο κεντρο της Φλωρεντίας. Η κουζίνα της περιοχής είναι απλή και βασίζεται στο κρέας, το λάδι, τα φασόλια που έτσι κι αλλιώς είναι πεντανόστιμα και τα βρίσκεις σε όλες τις γωνιές τηςπόλης. Από την άλλη ένα πολύ γκουρμέ εστιατόριο δεν θα εξυπηρετούσε την πελατεία του ξενοδοχείου οπότε βρήκαν μια χρυσή τομή που αποδεικνύει ότι οι συμβιβασμοί όταν είναι σωστα υπολογισμένοι δουλεύουν προς όφελος όλων.
Με τη συνεργασία της σεφ Valeria Piccini από το διάστερο Da Caino στο Montemerano, ένα ειδυλλιακό μέρος ανάμεσα στη Ρώμη και την Φλωρεντία, στο Winter garden by Caino στήθηκε ένα γευστικό μενού που επιβραβεύτηκε τον περασμένο Νοέμβριο μ’ένα αστέρι Μισελέν.
Δοκίμασα για πρώτο ένα εξαιρετικό φιλέτο από στήθος περιστεριού με τραγανή κρούστα και ζουμερό κρέας συνοδευμένο με μους από φουά γκρά και ζελε από κόκκινα φρούτα του δάσους. Η άψογη τεχνική εκτέλεση του πιατου δεν αφαιρούσε τίποτα από την ρουστικ γεύση. Η κλασσική σούπα Papa al pomodoro είχε αποδομηθεί με το ψωμί να έχει γίνει λεπτά τσιπς, την ντομάτα να έχει γίνει σως και το βασιλικό να έχει μεταμορφωθεί σε πιπεράτο σορμπέ. Συνοδευόταν από φρέσκιες γαρίδες και το αποτέλεσμα αισθητικά θύμιζε Ιαπωνία αλλά η γεύση ήταν αδιαμφησβήτητα της Τοσκάνης. Ειδικη μνεία θα κάνω στο ριζότο τόνο ταρτάρ ντομάτα και μοτσαρέλα που είνα από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει αλλά το λαβράκι με αρωματικά βότανα και ελιές ήταν στεγνό και επίπεδο. Τέλος το κοτόπουλο είναι το πιάτο αστέρι του μενού και παρουσιάζει 4 διαφορετικές υφές: ψητό, τηγανητό, της κατσαρόλας και σαλάμι και συνοδεύεται από ένα ποτήρι ζεστή «μπύρα» που δεν είναι τιποτα άλλο από το ζωμό της κότας. Είνα σίγουρα ένα πολύ καλό πιάτο αν και κατα κάποιο τρόπο φιλάρεσκο και αποτέλεσμα υπερβολικής προσπάθειας. Από την άλλη το κοτόπουλο είναι δύσκολο κρέας για να το κάνεις ενδιαφέρον.
Από τα γλυκά ξεχώρισα μια σούπα από πορτοκάλι και ελαιόλαδο με παγωτό απο κατσικίσιο γάλα.
Η λίστα κρασιών είναι
εξαιρετική και σε πολύ καλές τιμές σχεδόν μισές από το Λονδίνο. Το σέρβις είναι
εξαιρετικό και ενώ είναι επαγγελματικό έχει και μια προσωπική ζεστασιά που με
ενθουσίασε. Τη βραδιά που πήγα γινόταν ένας Ινδικός γάμος σε μια διπλανή
αίθουσα με αποτελεσμα να γίνεται φασαρία και να πηγαινοέχονται ορδές από κυρίες
στολισμένες με κοσμήματα και σάρια σε βαθμό ζαλιστικό. Ευτυχώς το εστιατόριο
είχε ένα εξαιρετικό πιανίστα, που ενώ
ύπο άλλες συνθήκες θα με ανησυχούσε η παρουσία του και ίσως να τον
πλήρωνα για να σταματήσει να παιζει, με το ταλέντο του και το καλό του γούστο
έσωσε τη βραδιά παίζοντας από το Nocturne του Chopin και τη Λίμνη των κυκνων μέχρι το soundtrack της Amelie και την Εβίτα.
ΒΑΘΜΟΣ: 7,5 / 10