Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου ήταν από τους πιονιέρους (και) της ποικιλίας Viognier, όντας από τους πρώτους που κατάφεραν να τιθασεύσουν αυτό το σπουδαίο πλην δύστροπο σταφύλι του βόρειου Ροδανού, το οποίο φύτεψε στον ιδιόκτητο αμπελώνα της Επανομής πριν από 25 χρόνια.
Ο καρπός αυτής της προσπάθειας στην αρχή έβλεπε μόνο το φως αγορών του εξωτερικού, όμως όταν η παραγωγή μεγάλωσε άρχισε να γεμίζει και τα δικά μας ποτήρια. Και μάλιστα με ένα πολύ πιο νεανικό χρώμα από αυτό που κανείς θα φανταζόταν, δεδομένων της ποικιλίας και της οινοποίησης σε βαρέλι.
Τα “νεανικό” του πράγματος πάντως είναι παντού παρόν, με αποτέλεσμα η μύτη να είναι αρκετά κλειστή. Μάλιστα πριν την αφήσει κανείς να ανέβει πάνω από τους 14° C, αυτή θυμίζει τα μισά λευκά κρασιά του κόσμου. Όμως από εκεί και πάνω, αποτάσσεται τα αρώματα του γλυκού κίτρου και της πράσινης πιπεριάς για να υιοθετήσει την μοναδική φορεσιά του βερίκοκου και του μελιού που χαρακτηρίζουν κάθε σοβαρό Viognier.
Τα περισσότερα κρασιά ξεκινούν όξινα και καταλήγουν μαλακά, όμως εδώ η υπόθεση ακολουθεί αντίστροφη πορεία. Έτσι η αρχική αίσθηση είναι λιπαρή και κρεμώδης, με το πληθωρικό σώμα να ενισχύεται από 14 αλκοολικούς βαθμούς και τη χρήση τη δρυός. Όμως η συνέχεια είναι όλο νεύρο, με την λεμονάτη αίσθηση να τραβά τα δικά της μονοπάτια απαιτώντας τουλάχιστον μια 5ετία στη φιάλη ή μια 60λεπτη μετάγγιση για τους πιο ανυπόμονους.
Τα ποτήρια σε σχήμα τουλίπας αποδεικνύονται καταστροφικά μιας και επιτρέπουν την κυριαρχία του βαρελιού εις βάρος του φρούτου. Αντίθετα τα balloon φωτίζουν όλες τις αρετές του, με το κρασί μάλιστα όχι μόνο να αντέχει αλλά και να “νετάρεται” με απόλυτη ακρίβεια και κρυστάλλινη διαύγεια από το Zieher Vision Balanced. Ένα λιπαρό ψάρι ή ένα λεμονάτο κοτόπουλο θα σταθεί ιδανικός σύντροφος στη νιότη του, όμως η ενηλικίωση θα απαιτήσει ριζότα με κολοκύθα και τρούφες, φίνα πιάτα χοιρινού αλλά και πάπια με πορτοκάλι!
Όταν ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου φτιάχνει Chardonnay αυτό μοιάζει με Chardonnay και όταν φτιάχνει ένα Sauvignon Blanc αυτό μοιάζει με Sauvignon. Ακούγεται απλό και αυτονόητο, όμως η ανάδειξη της μοναδικότητας κάθε ποικιλίας είναι μια τέχνη που μόνο σπουδαίοι παραγωγοί την μετουσιώνουν σε έργο! Παρόλη την ανωριμότητα του το Viognier αυτό είναι μια τέτοια περίπτωση και αυτό σε συνδυασμό με το κύρος του παραγωγού και την υπεραξία του συγκεκριμένου σταφυλιού εξηγεί και την τιμή των 19€, τιμή πάντως που όσο περνούν τα χρόνια θα φαντάζει όλο και πιο λογική. Άσε που τα καλά Condrieu και το Chateau Grillet κοστίζουν μια περιουσία…
Βαθμολογία: 8,5/10.