Το Έργον ξεκινώντας από το Sani, στην Χαλκιδική επεκτάθηκε στην Θεσσαλονίκη, την Σκιάθο, την Αθήνα και εδώ και λίγες μέρες και στο Λονδίνο. Στηρίζεται στην επιλογή ελληνικών προϊόντων από κάθε γωνιά της χώρας, που τυποποιούν μόνοι τους, και σε μια απλή, κατανοητή κουζίνα που με την σειρά της στόχο έχει να αναδεικνύει τα υλικά. Δίπλα τους μόνο ελληνικά προϊόντα από μπύρες μέχρι αναψυκτικά ΕΨΑ. Την επιμέλεια της κουζίνας των μαγαζιών έχει ο –διάσημος πλέον- Δημήτρης Σκαρμούτσος.
Το Έργον της Νέας Ερυθραίας είναι ένα εντυπωσιακό, μεγάλο μαγαζί με χαρακτηριστικό βιομηχανικό design, άφθονο γυαλί, «γυμνό» ξύλο και μέταλλο. Όμορφος χώρος, όπου εστιατόριο και «μπακάλικο» συνδυάζονται αρμονικά και αλληλοαναδεικνύονται. Τα τραπέζια είναι αρκετά στριμωχτά όπως συμβαίνει παγκοσμίως σε τέτοιου είδους μαγαζιά, αλλά παρόλα αυτά το σέρβις κυλά πολύ ομαλά και είναι ευγενικό αν και όχι όσο ενημερωμένο θα το ήθελα. Αν έλειπε το κρύο από την σάλα, δεν θα είχα να προσάψω τίποτα στον χώρο… ίσως βέβαια να τους έπιασε απροετοίμαστους η πρώτη πραγματικά ψυχρή βραδιά της χρονιάς.
Στην κουζίνα τώρα. Δεν είμαι ο μεγαλύτερος φαν της μαγειρικής του Δημήτρη Σκαρμούτσου, τουλάχιστον όπως την έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα. Πιστεύω ότι χρειάζεται κάποιο εστιατόριο όπου θα αποδεικνύει ότι είναι καλύτερος ως σεφ παρά ως τηλεοπτικό πρόσωπο. Το «Έργον» δεν είναι αυτή η περίπτωση, όχι μόνο επειδή εδώ κάνει απλά επιμέλεια αλλά και λόγω του –με την καλή έννοια- μαζικού concept του. Η κουζίνα που προτείνει εδώ είναι απλή και βασίζεται στην νοστιμιά, την comfort αίσθηση και στην προσπάθεια ανάδειξης των τοπικών υλικών που είναι η «σημαία» του μαγαζιού. Ταυτόχρονα όμως το εστιατόριο θέλει να απευθύνεται σε όλους οπότε οι τιμές είναι πολύ προσγειωμένες. Η προσπάθεια συνδυασμού όλων των παραπάνω είναι προφανής, καμιά φορά όμως το ζητούμενο χάνεται στις λεπτομέρειες ή στην υπερ-πληθωρικότητα ορισμένων συνταγών. Η μελιτζανοσαλάτα για παράδειγμα είναι περισσότερο σκορδοσαλάτα και λιγότερο μελιτζανοσαλάτα, το τηγανόψωμο με λουκάνικο Τζουμάγιας, πιπεριές Φλωρίνης και ντοματοπελτέ Σαντορίνης είναι υπερβολικά ρουστίκ και τελικά χάνεις κάθε επιμέρους άρωμα και γεύση, η πράσινη σαλάτα με πατάτες, ελιές και λαδοτύρι ήρθε παγωμένη και μαραμένη με ελάχιστο dressing ενώ όλα τα υλικά της ήταν νοστιμότατα. Τέτοιες αστοχίες υπάρχουν στην κουζίνα. Από την άλλη όμως τα δυο κύρια που δοκίμασα ήταν αρκετά πετυχημένα. Η παντσέτα με γλάσο λεμονιού, μαντζουράνα και σκορδάτο πουρέ πατάτας μπορεί αν μην ήταν τόσο ιδιαίτερη όσο ακούγεται, ήταν όμως ζουμερή και γευστικότατη. Το ίδιο και το –ελληνοποιημένο- μπέργκερ με το μετσοβόνε, το προσούτο Ευρυτανίας και την κέτσαπ από ντοματάκια Σαντορίνης.
Το «Έργον» είναι ένα σημαντικό μαγαζί επειδή έχει ένα πραγματικά συμπαγές και ενδιαφέρον concept. Όντας δε μαζικό, πετυχημένο και trendy καταφέρνει να επικοινωνήσει πολύ αποτελεσματικά την ιδέα των τοπικών ελληνικών προϊόντων και μάλιστα σε κόσμο που δεν θα ερχόταν εύκολα σε επαφή μαζί τους. Με αυτή την έννοια δημιουργεί τάση και εκπαιδεύει καταναλωτές. Θεωρώ όμως ότι μπορεί να κάνει ένα βηματάκι μπροστά και να αναδείξει ακόμη καλύτερα όλον αυτόν τον πλούτο στα πιάτα του χωρίς να χάσει την αρετή του προσιτού.