Η εποχή της πανδημίας μπορεί να έκλεισε προσωρινά την εστίαση, έφερε όμως στην ζωή και την καθημερινότητα μας νέες συνήθειες και υπηρεσίες, που καταφέρνουν όχι μόνο να μην μας στερούν την ποικιλία και τις αγαπημένες μας γεύσεις, αλλά να φέρουν στην πόρτα μας τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης με ασφάλεια και ευκολία.
Και ναι, μπορεί το φαγητό στο σπίτι να μην αντικαθιστά κατά κανέναν τρόπο την εμπειρία του να μοιραστούμε χαλαρές και χαρούμενες στιγμές με τους φίλους μας στα αγαπημένα μας μαγαζιά, όμως μέχρι να έρθει η ώρα να ξαναβγούμε στα μέρη που μας λείπουν, το να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα πιάτα των εστιατορίων που προτιμάμε στο σπίτι μας, είναι μια από αυτές τις μικρές πολυτέλειες που κάνουν την ζωή μας πολύ πιο ευχάριστη.
Με την υπηρεσία delivered by efood, που φέρνει στην πόρτα μας τα μενού εστιατορίων που μέχρι χθες δεν μπορούσαμε να απολαύσουμε παρά μόνο επιτόπου, επιλέγω σήμερα και μοιράζομαι μαζί σας τα δικά μου πιο αγαπημένα ασιατικά. Ίσως γιατί η ασιατκή είναι από τις κουζίνες που προσωπικά μου λείπουν περισσότερο, μια που – είτε λόγω υλικών είτε λόγω τεχνικής- δεν μπορώ να τις μαγειρέψω μόνη μου έστω και με μια σχετική επιτυχία.
Το Ekiben είναι το νέο project με την υπογραφή του Άρη Βεζενέ και αντλεί την έμπνευση του από τα bento boxes που πωλούνται σε τρένα και σιδηροδρομικούς σταθμούς στην Ιαπωνία. Πρόκειται για κουτιά με αξιόλογο φαγητό, πολύ ανώτερα ποιοτικώς του fast food, (eki στα γιαπωνέζικα σημαίνει σταθμός και ben είναι η σύντμηση από το bento) και πολύ δημοφιλή σε ταξιδιώτες που θέλουν κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης διαδρομής να φάνε κάτι καλό. Η μαγειρική του ΕΚΙΒΕΝ, ενώ στηρίζεται στην Ιαπωνική κουλτούρα και διατηρεί το ήθος του Birdman, είναι διαφορετική από τo αδελφάκι του. Απόλυτο highlight είναι τα απολαυστικά Bowls πιάτα συνοδευόμενα με ρύζι ή ράμεν noodles, topped με κρέατα που σιγομαγειρεύονται σε “Donabe” κατσαρόλες και τελειώνουν σε ανοιχτή φωτιά με Ιαπωνικό κάρβουνο Bincho-tan, συνοδευόμενα με λαχανικά και αυγό μαριναρισμένο σε σάκε και σόγια. Πιάτα ορόσημο αυτής της κατηγορίας για τους fan του ΕΚΙΒΕΝ είναι το Aged Soy Chicken Rice, to BBQ Beef Cheek και το Wagyu Brisket Ramen.
Το So So So προσφέρει street food style ράμεν από τον δημιουργό των Koi και κάνει delivery κάποια συμπαθέστατα ορεκτικά (νόστιμα τα yakitori με κοτόπουλο και τα gyoza chicken) και πέντε διαφορετικές εκδοχές ramen με το vegetarian και το spicy miso beef να είναι τα καλύτερα. Πολύ ενδιαφέροντα είναι και τα buns με καυτερό μοσχαρίσιο κιμά, τα Chasu που είναι χοιρινά φιλετάκια με Ramen sauce, και η cream soda για το τέλος.
To Zuka Athens όταν άνοιξε πέρσι υπήρξε από τα πιο εντυπωσιακά μαγαζιά της πόλης με το décor του που θύμιζε το Λονδρέζικο Park Chinois, την live μουσική του και το ασιατικό μενού του. Από τον κατάλογο του delivery επιλέγουμε τα δύο είδη rock shrimps με sauce gochujang και mango mayo, την σαλάτα με πεπόνι και πάπια, την φέτα tempura, τον σολομό teriyaki, και φυσικά την Cantonese Crispy Duck με τα πιτάκια που όχι μόνο είναι από τα signature dishes του μαγαζιού αλλά και από τις πολύ καλές βερσιόν αυτού του μάλλον κακοπαθημένου στην Ελληνική αγορά πιάτου. Αν προτιμάτε το sushi, πολύ καλά είναι τα butter crab rolls, τα dragon rolls, τα spicy tuna, το combo sashimi, και το combo nigiri.
To Tuk Tuk που έχει πάρει το όνομα του από τα μικρά τρίτροχα οχήματα που είναι τόσο δημοφιλή σε πολλές ασιατικές χώρες ανά τον κόσμο. Προσφέρει Ταϊλανδέζικη κουζίνα απλή αλλά ιδιαίτερα νόστιμη, και συνήθως παραγγέλνω το αρωματικό και όσο πικάντικο μου αρέσει πράσινο κάρυ με κοτόπουλο και ρύζι ατμού, την πολύ καλή πάπια Πεκίνου ή το Pad Thai για κύριο, και τα σουβλάκια κοτόπουλο satay, τα won tons, την σαλάτα Goi tom xoai με καρότο, ντοματίνια, mango, φρέσκο δυόσμο και fish sauce, και τα dumplings χοιρινού για την μέση.
Το Izakaya στο Κολωνάκι -που έχει πάρει το όνομα του από τα απλά Γιαπωνέζικα εστιατόρια τύπου ταβέρνες- προσφέρει κουζίνα Japanese fusion δια χειρός ενός από τους καλύτερους Έλληνες chefs, του Χρόνη Δαμαλά. Προσωπικά μου αγαπημένα τα Su Mai dumplings με γαρίδες και βότανα, τα buns με καβούρι και guacamole, το σουβλάκι σολομού, το πικάντικο ceviche με λευκό ψάρι, το κοτόπουλο Yakisoba με ξηρούς καρπούς, και όλα τα sushi και ειδικά τα burned shiso rolls και το creamy Suzuki nigiri.
Τέλος, από το Andaman επιλέγω τα chicken ή τα pork sticks ανάλογα με την διάθεση της στιγμής, τα spring rolls, την σαλάτα με την πάπια, την σούπα Tom Yum Goong, το κίτρινο κάρυ με το γάλα καρύδας και τις γλυκοπατάτες, το γλυκόξινο χοιρινό, και τα noodles Pad see ew. Το Andaman όταν τα εστιατόρια ήταν ακόμα ανοιχτά ήταν από τα αγαπημένα μου Ταϊλανδέζικα της πόλης, και όταν τρώω το φαγητό του έστω και στο σπίτι μου μεταφέρομαι νοερά στην ταράτσα του με την όμορφη θέα, αναπολώντας όμορφες, ανέμελες στιγμές που πέρασαν, αλλά που ελπίζω πως θα ξανάρθουν σύντομα.
Μέχρι τότε, κάνω τις γαστρονομικές μου βόλτες μέσα από το app του efood, οπότε μείνετε συντονισμένοι γιατί έπεται συνέχεια.