Εδώ και χρόνια η Κυρ Γιάννη παραδίδει μαθήματα μέσα και έξω από το μπουκάλι και οι ευφάνταστες ονομασίες των κρασιών της αποτελούν σίγουρα ένα όπλο του δυνατού της marketing. Οι Δύο Ελιές ήταν η πρώτη ετικέτα από το κτήμα του Γιαννακοχωρίου που έβαλε ένα όμορφο αφήγημα στην ετικέτα, με τα δύο δέντρα να οριοθετούν τα αμπελοτεμάχια 19, 23 και 27 τα οποία δίνουν τον καρπό των Syrah, Merlot και Ξινόμαυρου και κατ’ επέκταση ένα από τα καλύτερα ερυθρά κρασιά της χώρας.
Σε αντίθεση με πολλά κρασιά του κτήματος που βασίζονται στο Ξινόμαυρο οι 2 Ελιές μετρούν ποσοστό μόλις 10% στο blend, γεγονός το οποίο εξηγεί και το πυκνό, πορφυρό χρώμα που προέρχεται από τα άλλα δύο βαθύχρωμα διεθνή σταφύλια του blend.
Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στην μύτη, με την συγκεκριμένη χρονιά μάλιστα να μην διαθέτει διόλου την αρωματική πινελιά της Ναουσαίϊκης ποικιλίας , βάζοντας στο ποτήρι βαριά αρώματα μαύρου φραγκοστάφυλου, δαμάσκηνου, γλυκού κουταλιού βύσσινου, μαύρης ζάχαρης, μέντας και χόρτων.
Εξίσου εντυπωσιακό με το πυκνό μπουκέτο είναι και το γευστικό ξεκίνημα, με την ωριμότητα του φρούτου να διασφαλίζει μια αρχική γλύκα και μια παντοδύναμη, πληθωρική παρουσία. Όμως εν τέλει η δομή αυτή δεν είναι τόσο ισχυρή, με το κρασί να μην διαθέτει την διάρκεια και το flavor που υπόσχεται, ενώ παράλληλα να ενοχλεί με την αίσθηση της αλκοόλης που μετρά 14,5 βαθμούς. Συνεπείς ως προς το τανικό προφίλ των κρασιών από το Γιαννακοχώρι, οι 2 Ελιές διαθέτουν άφθονες, καλοδουλεμένες τανίνες που όμως τώρα ενοχλούν και λόγω της νεότητάς τους (κελάρι επομένως για 3-4 χρόνια) αλλά και λόγω της έλλειψης γενναιόδωρου φρούτου.
Τα μεγάλα ποτήρια με γωνίες –όπως το Stolzle Exquisit Bordeaux- δούλεψαν καλύτερα από τις κλασσικές τουλίπες, ενώ το ίδιο συνέβη και με τις χαμηλές θερμοκρασίες 15-16° C που μετρίασαν την αίσθηση του οινοπνεύματος. Ένα βαρύ ιμάμ, μια πάπια Πεκίνου με σάλτσα hoisin ή ένα σιγομαγειρεμένο κοκκινιστό βοδινό με κρεμμυδάκια θα προσφέρουν επαρκή δύναμη αλλά και γλύκα για να αποτελέσουν αρμονικούς συνοδούς αυτού του κρασιού.
Οι Δύο Ελιές συνήθως εκφράζουν όσο λίγα Ελληνικά κρασιά την έννοια του πληθωρικού, καλοδομημένου, εντυπωσιακού και ταυτόχρονα κομψού κρασιού, όμως η εσοδεία του 2015 δυστυχώς δεν προσφέρει τις παραπάνω αρετές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ούτε ότι είναι ένα κακό κρασί, ούτε ότι δεν δικαιολογεί τα 15€ που κοστίζει. Απλά η εν λόγω ετικέτα μας έχει συνηθίσει σε πολύ υψηλές επιδόσεις εντός φιάλης, υποχρεώνοντάς μας να ελπίζουμε ότι το 2015 οι Δύο Ελιές απλά βρέθηκαν σε… παρενιαυτοφορία!
Βαθμολογία: 7,5/10.