Η ιστορία του Duck Private Cheffing προσωπικά για εμένα είναι ένα αφήγημα ξεκάθαρο και γοητευτικό. Και όλα αυτά διότι παρακολουθώ την πορεία του εστιατορίου και συνεπώς τα βήματα της chef patron Ιωάννας Θεοδωρακάκη από την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας στο μακρινό 2014.
Για όσους δεν γνωρίζουν το πλέον διάσημο Duck στην Θεσσαλονίκη και δίχως να μακρηγορούμε, πρόκειται για ένα μαγαζί που άνοιξε πραγματικά στην μέση του πουθενά και με άστρο μονάχα την κουζίνα και την γεύση του τέθηκε στο κοινό ως ένα από τα μεγαλύτερα γαστρονομικά στοιχήματα της πόλης. Τα χρόνια πέρασαν και το στοίχημα κερδήθηκε, με αποτέλεσμα μιλιούνια κόσμου να περάσουν τις πόρτες του. Το εστιατόριο απέκτησε και δυναμική και δημοφιλία. Η ταυτότητά του όμως παρέμεινε σχεδόν ακέραια. Άλλαξε στο ελάχιστο το ύφος του, αλλάζοντας μονάχα την όψη του. Βλέπετε πραγματοποιήθηκε πρόσφατα μία όμορφη ανακαίνιση που έκανε τον χώρο ατμοσφαιρικό και πολυτελή.
Επισκέφθηκα το εστιατόριο την περασμένη
εβδομάδα, πραγματικά μία απόφαση της τελευταίας στιγμής και δίχως να πιστεύω
πως θα αρθρογραφήσω κάτι. Τα δεδομένα όμως άλλαξαν γρήγορα, μιας και είχα να
παρατηρήσω πολλά.
Στα πιάτα που δοκίμασα και μου κέντρισαν έντονα το ενδιαφέρον ήταν οι ωμές καραβίδες με ντοματίνια, η αχνιστή γλώσσα που τύγχανε να μας προσφέρει και τα φοβερά αυγά της, καθώς και οι παπαρδέλες με ζαρκάδι και φρέσκια τρούφα. Πιάτα που σχεδόν σε όλα τους τα σημεία μέσα από την λακωνικότητά τους επιδεικνύουν μαγειρική ωριμότητα. Είναι γοητευτικό όταν οι μάγειρες συνειδητοποιούν πως την πραγματική εξουσία την κατέχει η πρώτη ύλη και αυτοί απλά δημιουργούν πιάτα-συνθήκες που εξυπηρετούν ένα μόνο σκοπό: να βγει μπροστά η πρώτη ύλη και μιλήσει αυτή για όλους. Αξιόλογα πολύ τα χτένια με κρέμα σελινόριζας, όπως επίσης και τα νόστιμα ραβιόλια με μοσχάρι ραγού, σάλτσα γκοργκοντζόλας και αμύγδαλα. Στα αδύναμα σημεία του γεύματος θα τοποθετήσω την σαλάτα βαλεριάνας με σύκα, καταΐφι και μία γενναία φέτα από μπλοκ φουά γκρα. Υπέρμετρη γλυκύτητα από τα σύκα καθώς επίσης και δυσκολία ενσωμάτωσης του φουα γκρά σε κάθε μπουκιά. Παρατηρήσεις θα έκανα και για την πάπια με τον πουρέ καρότου και σάλτσα σύκου. Η πάπια αν και ψημένη σωστά και ομοιόμορφα (χάρη στο sous vide θα υποθέσω) της έλειπε μία αγριάδα όπως μία πολύ τραγανή πέτσα, ένα κάπνισμα, μία επιπλέον διάσταση τέλος πάντων που θα έρθει να μονομαχήσει με τα εκ νέου γλυκά στοιχεία του πιάτου (καρότο, σύκο). Τέλος, προτείνω ανεπιφύλακτα να παραγγείλετε το σουφλέ σοκολάτας. Μετά από πολύ καιρό, τρώγοντάς αυτό το πιάτο δεν βαρέθηκα ούτε στιγμή.
Συνοψίζοντας, θεωρώ πως η Ιωάννα Θεοδωρακάκη πέρα από καλή chef είναι και καλή μαγείρισσα. Και πέρα από καλή μαγείρισσα είναι και εξαιρετική νοικοκυρά. Τα στησίματα, τα πιάτα, τα σερβίτσια, όλα βγάζουν τάξη και αρχοντιά. Τρως και καταλαβαίνεις πως τα χέρια που μαγείρεψαν έχουν καταλήξει εκεί, νιώθουν σίγουρα πως είναι φτιαγμένα για να φτιάχνουν αυτό το φαγητό, σε αυτό το επίπεδο. Αυτή η σιγουριά είναι μεν θεμιτή, αλλά προσωπικά θα προσθέσω πως το 7/10 θεωρώ πως δεν είναι το ταβάνι του Duck. Υπάρχουν όλες οι κατάλληλες προϋποθέσεις να πάει παραπάνω. Δεδομένης της επιτυχίας του εστιατορίου, θα ήθελα να δω κάποια πιάτα πολύ πιο τεχνικά, πιάτα που θα συντονίσουν το κοινό της πόλης με υψηλές γαστρονομικές συχνότητες. Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης εμπιστεύθηκε την Ιωάννα Θεοδωρακάκη σε όλα της τα βήματα, νομίζετε δεν θα το έκανε και σε αυτή την περίπτωση; Εννοείται πως έχουν γίνει ενδιαφέρουσες προσθήκες στον κατάλογο που παρουσίασε μία μικρή στασιμότητα για αρκετό καιρό στο παρελθόν. Για αυτό άλλωστε και αυτή η κριτική. Δηλώνω όμως αποφασισμένος την επόμενη φόρα που θα επισκεφθώ το Duck, να παραγγείλω λίγη παραπάνω τρέλα. Και θα περιμένω με ανυπομονησία τι θα γευθώ…
Καταληκτικά, να αναφέρουμε πως η λίστα κρασιών έχει ενδιαφέρον, ενώ κάποια μεγάλα κρασιά βρίσκονται σε ασύλληπτες τιμές. Αν δεν υπήρχαν ορισμένες ελλείψεις σε αυτά, ίσως η κάβα να γλυκοκοίταζε μεγαλύτερο βαθμό. Τέλος, το κατά κύριο λόγο νεανικό σέρβις είναι σε γενικές γραμμές εξυπηρετικό, αλλά όχι αέρινο.
0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. |