Αντί για μια απλή αναδρομική έκθεση, σχεδιάστηκε μια επιλεκτική παρουσίαση, ως φόρος τιμής στη μοναδική παραγωγή των τριών δεκαετιών της Droog, παρουσιάζοντας στο φετινό Salone μερικά από τα iconic σχέδια των συλλογών της και διερευνώντας παράλληλα τη σχέση τους με τις ανάγκες του σύγχρονου κόσμου.
Όταν η Droog έκανε το διεθνές ντεμπούτο της στην εβδομάδα design του Μιλάνου το 1993 με πρωτότυπες προτάσεις όπως για παράδειγμα, την εκκεντρική συλλογή συρταριών του Tejo Remy και την περίφημη καρέκλα-τραπέζι του Richard Hutten, ζούσαμε ακόμα σε έναν κόσμο χωρίς διαδίκτυο, χωρίς κινητά τηλέφωνα και διαθέταμε περιορισμένους τρόπους επικοινωνίας. Αν το σκεφτεί κανείς, εκείνες τις εποχές, είχαμε στη διάθεση μας μόνο τα έντυπα μέσα, με τους γνωστούς χρόνους καθυστέρησης για την καταγραφή της είδησης, ενώ το πιο άμεσο επικοινωνιακά ραδιόφωνο, φυσικά δεν διέθετε εικόνα. Από την άλλη, η τηλεόραση, πάντα επέλεγε πιο εμπορικά θέματα να ασχοληθεί. Όπως λέει και ο Hutten, «Αν σχεδιάσω κάτι σήμερα και το ανεβάσω στο Instagram την επομένη γίνεται viral και σε 2-3 μέρες έχει ήδη αντιγραφεί και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιαυτό». Αυτός εξάλλου, όπως ο ίδιος συνεχίζει, ήταν και ο λόγος που εκείνη η εποχή διατηρούσε έντονα το στοιχείο της έκπληξης.
Συχνά η Droog έχει χαρακτηριστεί ως το τελευταίο κίνημα στο design. Μια δημιουργική συλλογικότητα. Ένα Μανιφέστο. Και πολλοί ακόμα χαρακτηρισμοί, που κανείς δεν έχει αμφισβητήσει μέχρι σήμερα, ακόμα και όταν θεωρούσε λίγο υπερβολικούς τους χαρακτηρισμούς. Το διεθνές ντεμπούτο της Droog στο Μιλάνο ήταν μια πραγματική περιπέτεια. Δύο άτομα, οι Renny Ramakers και Gijs Bakker, που σχεδόν δεν γνώριζαν ο ένας τον άλλον, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους τον Φεβρουάριο του 1993 και να κάνουν μια παρουσίαση-δήλωση κατά τη διάρκεια του Salone del Mobile στο Μιλάνο με μια επιλογή έργων νέων Ολλανδών σχεδιαστών. Δεν είχαν κανένα σχέδιο, καμία απολύτως προσδοκία. Το μόνο που ήξεραν ήταν ότι παρουσίαζαν μια δυνατή αφήγηση και φρέσκα σχέδια. Και παρόλο που ο όρος Dutch Design ήταν ανύπαρκτος εκείνη την εποχή στο Μιλάνο, την πρωτεύουσα του High Style Design, προς έκπληξή τους, η Droog έγινε κυριολεκτικά, το θέμα συζήτησης της έκθεσης.
Έπειτα από την επιτυχία της πρώτης παρουσίασης, το μέλλον της εταιρείας υπήρξε εντυπωσιακό. Η Droog κατέρριψε τα στερεότυπα της επικρατούσας αισθητικής, βασίστηκε στην αφήγηση που αντικείμενα διέθεταν, ως κυρίαρχο στοιχείο της ούτως ή άλλως εντυπωσιακής φόρμας τους και του πρωτοποριακού τους σχεδιασμού. Τα διεθνή μουσεία, ειδικά το MoMa της Νέας Υόρκης, αγκάλιασε την παραγωγή, φιλοξενώντας πολλά κομματιών στις μόνιμες συλλογές του. Οι Renny Ramakers και Gijs Bakker, συνεργάστηκαν, ανέδειξαν, υποστήριξαν και έδωσαν χώρο σε νέους δημιουργούς, προτείνοντας λύσεις για την παραγωγή επίπλων που πολλές και πολύ μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου θα απέρριπταν με μεγάλη ευκολία ως «δύσκολα» και σε κατανόηση και σε παραγωγή.
Η Droog ασχολήθηκε με πολλά θέματα στα σχέδια που παρουσίασε κατά καιρούς, από την ανθρώπινη αλληλεπίδραση και την κλιματική αλλαγή, έως τα υλικά υψηλής τεχνολογίας και την περιορισμένη παραγωγή συλλεκτικών κομματιών με ιδιαίτερες δυσκολίες παραγωγής. Σήμερα, συνεργάζεται με περισσότερους από 200 σχεδιαστές εντός και εκτός της Ολλανδίας και συμμετέχει σε εκθέσεις ανά τον κόσμο, έχοντας πια επιβάλει στο σύγχρονο design, τη μοναδικότητα των συλλογών της.