Πάντα με ιντριγκάρει να δοκιμάζω την δουλειά αγνώστων σε εμένα παραγωγών, ακόμα κι αν αυτή είναι απογοητευτική. Άλλωστε πόσες φορές δεν έχουμε βιώσει απογοητευτικές αρχικές επιδόσεις από οινοποιεία που σήμερα θεωρούμε πρώτης γραμμής;
Όμως όταν ένας παραγωγός σου λέει “θα ήθελα να σου στείλω να δοκιμάσεις την δουλειά μου” και καταφθάνει ένα κουτί που περιέχει δύο αφρώδη, ένα Ασύρτικο και μια Ρετσίνα, η ίντριγκα χτυπάει κόκκινο· ειδικά αν ο αποστολέας δεν είναι η Cair!
Όπως και πολλά άλλα οινοποιεία το Κτήμα Αποστολίδη έχει “φάει” δεκαετίες εσωστρέφειας πριν αρχίσει να γίνεται γνωστό στον …έξω κόσμο, όντας στο κουρμπέτι από το 1958! Όμως η 3η γενιά με τους Βασιλική και Ευθύμιο Αποστολίδη στο τιμόνι έχουν προσδώσει μια νέα δυναμική στο κτήμα από το Διαλεκτό Καβάλας, βασιζόμενοι σε ένα σύγχρονο οινοποιείο και 130 στρέμματα αμπελώνων μοιρασμένων σε 4 plot που καλλιεργεί βιοδυναμικά.
Συνηθίζω να διαβάζω για έναν παραγωγό ή ένα κρασί αφότου το δοκιμάσω, όμως το μάτι μου δεν θα μπορούσε παρά να πέσει στο “Brut Nature” και το “Vol 11,5%” της ετικέτας Bulles des Coteaux 2019 (8,5/10). Πάντα υποστηρίζω –έστω και αν κάποτε μια παραγωγός απογοητευτικών αφρωδών με είχε κοιτάξει με απαξίωση λέγοντάς μου “μήπως αυτό είναι κλισέ;”- ότι κάθε σοβαρό Ελληνικό αφρώδες πρέπει να χτίζεται πάνω σε πολύ άγουρο σταφύλι και ελάχιστη προσθήκη dosage. Το παραδοσιακά ζυμωμένο Ασύρτικο που παραμένει με τις οινολάσπες για 18 μήνες φαίνεται ότι έχει δημιουργηθεί με ανάλογες απόψεις, όμως ακόμα και έτσι το αποτέλεσμα είναι απολύτως απρόσμενο. Πολύπλοκο στο μπουκέτο ώριμων φρούτων, μελιού και μπισκότου digestive, σχεδόν ελαφρύ στο σώμα και κατάξηρα επίμονο κάνει επίδειξη μιας φοβερής γνώσης και τεχνικής, έστω και αν οι λεπτές, όλο ζωντάνια φυσαλίδες δεν είναι απόλυτα σχηματοποιημένες σε κορδόνια.
Το ότι το Rose du Vieux Village Brut 2020 (8/10) καταφέρνει σχεδόν ίδιες επιδόσεις στο πολύ πιο απαιτητικό ροζέ πεδίο είναι από μόνο του εντυπωσιακό. Όμως ότι αυτό το πράττει με βάση το απίστευτα σουρεαλιστικό blend Malvasia/ Αγιωργίτικο είναι απλά απερίγραπτο! Ο Ευθύμης Αποστολίδης πήρε από το πρώτο σταφύλι μόνο το χαρακτήρα του αποξηραμένου γιασεμιού και από το δεύτερο μόνο το φρούτο σε ένα bone –dry, γαργαλιστικό, μέσου βάρους κρασί που υπολείπεται από το λευκό αδελφάκι του μόνο κατά μια στάλα μάκρους.
Ευτυχώς στον κόσμο του κρασιού ότι αποκαλύπτεται στο ποτήρι πάντα έχει την εξήγησή του. Οπότε αν διερωτάστε πως ένα άγνωστο πρόσωπο καταφέρνει να παράξει δύο αφρώδη που με το καλημέρα διεκδικούν τον τίτλο του “καλύτερου στην Ελλάδα” ας αναζητήσετε την απάντηση στην θητεία του δημιουργού τους σε κάποια από τα καλύτερα οινοποιεία αφρωδών κρασιών της σπεσιαλίστριας στο είδος Γερμανίας!
Το Ασύρτικο Αγία Τριάδα 2020 (7,5/10) είναι ένα single vineyard κρασί από τον ομώνυμο, γεμάτο κοράλλια αμμώδη αμπελώνα που βρίσκεται σε υψόμετρο 80-120 μέτρων. Ο οινοποιός επισημαίνει την “πικάντικη, αλμυρή αλατότητα” όμως το 2020 δεν δείχνει να τον δικαιώνει αφού το στόμα μάλλον είναι βελούδινο, ισορροπημένο και απαλό. Δυνατό χαρτί πάντως –έστω και η ανάδευση με τις οινολάσπες έχει παραχρησιμοποιηθεί- είναι η μύτη που δίνει ένα εκφραστικό μπουκέτο ζυμαριού, αχλαδιού και θειαφιού. Έτσι, το σύνολο είναι απόλυτα πειστικό, και το μόνο που ίσως το αδικεί είναι η δοκιμή του αμέσως μετά τα εκπληκτικά αφρώδη.
Το ίδιο δεν συμβαίνει όμως και με την Retsina Cuvee 2020 (8/10), μια εξίσου ξεχωριστή προσπάθεια που περιλαμβάνει σύμπραξη Ασύρτικου και Μαλαγουζιάς (!) καθώς και 7μηνη οινοποίηση σε πήλινες δεξαμενές. Εδώ το πυκνό μπουκέτο γλυκών φρούτων, μελιού, αγιοκλήματος και ρητίνης, το σχεδόν βαρύ σώμα και το εντυπωσιακό μάκρος συνθέτουν μια πληθωρική Ρετσίνα που περισσότερο θυμίζει ακριβό Καλιφορνέζικο Chardonnay, απαιτώντας ως εκ τούτου και ανάλογη φροντίδα στο σερβίρισμα (μεγάλα ποτήρια, υψηλότερες θερμοκρασίες κλπ).
Δεν έχω δοκιμάσει την υπόλοιπη γκάμα του κτήματος Αποστολίδη, όμως αυτή η πρώτη γνωριμία μαζί του μου δείχνει ότι ο παραγωγός από την Ανατολική Μακεδονία ξέρει και τι θέλει να κάνει και πώς να το κάνει. Κάτι που διαφέρει ριζικά από το “βγάζω καλά κρασιά” και που μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά ελάχιστοι παραγωγοί στην χώρα μου έχουν αποδείξει ότι είναι ικανοί να το πράξουν. Συνεπώς μέχρι να παρουσιαστούν αποδείξεις που να δικαιολογούν έξωση, το Κτήμα Αποστολίδη θα στρογγυλοκάθεται στο προσωπικό μου σαλονάκι με τους εξαιρετικούς Έλληνες παραγωγούς….