Δήμητρα Τσιγγενέ

18 Ιουλίου 2019
Μικαέλα Θεοφίλου
Η διευθύντρια σύνταξης του ladylike.gr αποκαλύπτεται γαστρονομικά!

Eίναι ένα κορίτσι που πάντα αγαπούσε τον κόσμο των media και το σύμπαν (εις επιβεβαίωση του  Κοέλιο)- μετά από σπουδές, λοξοδρομίσεις και ποικίλες ενδιαφέρουσες επαγγελματικές εμπειρίες – συνομώτησε  και τής έφερε στο δρόμο της το ladylike.gr, το επιτυχημένο γυναικείο σάιτ της 24media όπου έχει το γενικό πρόσταγμα ως διευθύντρια σύνταξης. Μόδα, ομορφιά, lifestyle, κοινωνικά θέματα που άπτονται της γυναίκας, διατροφή και πολλές μα πολλές συμβουλές για ό,τι χρειάζονται τα σύγχρονα κορίτσια μικρότερα ή μεγαλύτερα. Η Δήμητρα έχει μία έντονη καθημερινότητα και μία γαστρονομική προσωπικότητα που «ισορροπεί» περίτεχνα μεταξύ υγιεινής διατροφής με ταπεράκια τις καθημερινές και των λουκούλειων brunch το σαββατοκύριακο απαρνιέται το αλκοόλ σχεδόν πάντα αλλά υποκύπτει χωρίς ενδοιασμό στους αγαπημένους της πειρασμούς. Αυτό- που ακολουθεί- είναι το γαστρονομικό της ημερολόγιο.

"Η μέρα μου τις καθημερινές ξεκινά στις 08.30. Με το που ακουστεί το πρώτο χτύπημα του ξυπνητηριού έχω πεταχτεί από το κρεβάτι μονομιάς. Για καφέ ούτε λόγος. Όλοι απορούν με τη μαγική μου ικανότητα να ξυπνάω στα δευτερόλεπτα και να έχω τρομερή ενέργεια χωρίς να πίνω ούτε μια γουλιά καφέ. Για εμένα η μέρα ξεκινά σωστά μόνο αν απολαύσω με την ησυχία μου το πρωινό μου. Δε φεύγω ποτέ από το σπίτι με άδειο στομάχι, εκτός από τις βασανιστικές εκείνες ημέρες που πρέπει να πάω να κάνω εξετάσεις αίματος. Εδώ και περίπου ένα χρόνο έχω σταματήσει να πίνω γάλα και τη θέση του έχει πάρει ο φυσικός χυμός πορτοκάλι. Καθημερινά στίβω και φτιάχνω φρέσκο χυμό (όσο χρονοβόρο κι αν είναι). Με τι το συνοδεύω; Πότε με τοστ γαλοπούλα και τυρί με λίγα λιπαρά, πότε με την εμμονή μου που ακούει στο όνομα avocado toast. Το πρωτογεύτηκα σε ένα από τα ταξίδια μου στο εξωτερικό και από τότε έχω κολλήσει. Η στιγμή που θα αποφασίσεις να κόψεις το αβοκάντο είναι πολύ σημαντική στο αποτέλεσμα της γεύσης. Μόνο αν την πατήσεις αρκετές φορές θα μάθεις πότε έχει ωριμάσει σωστά. Όταν, λοιπόν, το κόψεις και το ξεφλουδίσεις, ρίξε το σε ένα μπολάκι παρέα με χοντρό αλάτι και χυμό από μισό λεμόνι και ανακάτεψε καλά, πατώντας το μείγμα με ένα πιρούνι. Φρυγάνισε δύο φέτες ψωμί, άπλωσε πάνω άφθονη ποσότητα και απόλαυσέ το. Για extra γεύση, πρόσθεσε από πάνω μερικά flakes παρμεζάνας. Μαγεία. Τις φορές που δεν τρώω τα παραπάνω, θα επιλέξω ένα γιαούρτι 2% και θα το συνοδεύσω με μέλι πορτοκαλιάς ή ανθέων, βρώμη, ηλιόσπορο, chia seeds, σπασμένο λιναρόσπορο, cranberries, κανέλα και κάποιο φρούτο εποχής κομμένο σε κυβάκια.

Τα σαββατοκύριακα το σκηνικό αλλάζει. Τόσο εγώ, όσο και ο σύζυγός μου ξαφνικά θέλουμε να φάμε ό,τι υπάρχει γύρω μας. Αγαπημένη μας συνήθεια να βγαίνουμε έξω για πρωινό ή brunch. Δε θα έλεγα πως έχω ένα αγαπημένο spot για brunch. Μου αρέσουν αρκετά μαγαζιά, το καθένα για διαφορετικό λόγο. Στο Underdog μπορείς να βρεις μεγάλη ποικιλία πιάτων που ικανοποιούν διαφορετικά γούστα. Πολύ νόστιμα τα eggs Benedict guacamole και τα pancakes με κρέμα cheesecake, μαρμελάδα κόκκινων φρούτων και μπισκότο Oreo. Αν είσαι λάτρης των pancakes πολύ νόστιμα θα βρεις και στο Ρίζα Ρίζα, στο Κουκάκι. Η ζύμη είναι τέλεια. Αν πάλι είσαι πιο παραδοσιακός τύπος επίλεξε αυγοφέτες με κανέλα και ζάχαρη. Όταν τις δοκίμασα πρώτη φορά θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια. Στις top επιλογές και το Odori. Λαχταριστό το croque monsieur με κρέμα παρμεζάνας, mozzarella, mortadella, prosciutto, αυγό μάτι και pomodori datterini. Αξεπέραστη η ρακέτα pizza με prosciutto cotto, salami picante, κρέμα παρμεζάνας, ricotta cheese, μοτσαρέλα, μπεσαμέλ, αυγό μάτι και σχοινόπρασο. Βόμβα θερμίδων, αλλά ειλικρινά αξίζει. Τις φορές που θέλουμε να πάμε σε buffet επιλέγουμε το St George Lycabettus, στο La Suite Lounge στον 6ο όροφο. Στον buffet του θα βρεις από φρέσκες σαλάτες, φυσικούς χυμούς, αυγά και bagels μέχρι mini burgers και άφθονες επιλογές γλυκών. Στα τεράστια ατού η πανοραμική του θέα σε όλη την Αθήνα.

Φαγητό δρόμου. Χμ, λατρεύω τα σουβλάκια. Ενώ παλιότερα προτιμούσα το καλαμάκι κοτόπουλο, πλέον επιλέγω χοιρινό. Και μιλώντας για χοιρινό δε γίνεται να μη μιλήσω για τον Ελβις με το επικό του σουβλάκι. Τι νοστιμιά είναι αυτή. Αξεπέραστα σουβλάκια. Εκεί δε γίνεται να φας μόνο ένα. Τελεία. Το πιο επικό βέβαια σουβλάκι που έχω φάει ever είναι σε ένα χωριό λίγο έξω από το Ναύπλιο, στη Νέα Κίο. Στο Σμυρνέϊκο του Φάνη θα δοκιμάσεις τα πιο νόστιμα καλαμάκια κοτόπουλο, πίστεψέ με. Η sauce του είναι άλλο πράγμα. Μυστική συνταγή όπως λέει ο ίδιος. Αλήθεια δεν την μαρτυρά πουθενά. Όσο για favorite junk food. Πεθαίνω για KFC. Αυτή η πατάτα του μέσα στο burger μπορεί να μου πάρει τα μυαλά.

Μεσημεριανό τρώω πάντα στη δουλειά. Επιχείρηση ταπεράκι από το προηγούμενο βράδυ. Τόσο εγώ όσο και ο σύζυγός μου μαγειρεύουμε τα πάντα, από όσπρια και λαδερά, μέχρι ψητά κρέατα και ζυμαρικά. Τις ελάχιστες φορές που δε θα προλάβει κανείς μας να μαγειρέψει θα παραγγείλω από το Coffix στην Καλλιθέα. Εκεί βρίσκω καλομαγειρεμένα πιάτα τελείως του γούστου μου. Αγαπημένες επιλογές οι εξής: το φιλέτο κοτόπουλο συνοδεία ψητών λαχανικών ή πλιγουριού, το ψαρονέφρι με σάλτσα θυμαριού και αρωματισμένο ρύζι ή πουρέ με λάδι τρούφας και η σαλάτα κινόα με πολύχρωμη κινόα, λόλα, καρότο, χαλούμι, καβουρδισμένο κουκουνάρι, σουσάμι, cranberries και dressing πορτοκαλιού. Δροσερή σαλάτα που χορταίνει. Τις φορές που θέλω να το ρίξω έξω επιλέγω το club sandwich με τις φανταστικές country πατάτες. Απόλαυση.

Κεφάλαιο supermarket. Τα τινά εδώ είναι δύο: καθημερινές vs Σάββατο. Τις καθημερινές θα πεταχτώ σε μικρά supermarkets στη γειτονιά μου στο Παλαιό Φάληρο για να προμηθευτώ τα αναγκαία. Το Σάββατο θα πάμε παρέα με τον Γιώργο να ψωνίσουμε ό,τι βρεθεί μπροστά μας. Το «μεγάλο supermarket» όπως το λέμε, θα το κάνουμε, ως επί το πλείστον, στο Hypermarket Σκλαβενίτη, στην Καλλιθέα. Δύο τεράστιοι όροφοι για να μείνεις εκεί μέσα με τις ώρες. Βγαίνοντας μην ξεχάσεις να απολαύσεις ένα χωνάκι παγωτό μηχανής. Όχι τίποτα άλλο να πάρεις κουράγιο για το φόρτωμα που έχεις να κάνεις στο πορτ μπαγκάζ. Αγαπημένο επίσης supermarket είναι ο Βασιλόπουλος δίπλα από το River West, πάνω στον Κηφισό. Για πιο ψαγμένες γεύσεις και προϊόντα θα περάσω μια βόλτα από τον Μπαλάσκα, το αγαπημένο delicatessen στο Παλαιό Φάληρο.

Για φρούτα και λαχανικά πηγαίνω στο μανάβικο της Αμφιθέας που έχει εξαιρετικά φρούτα και λαχανικά. Όλο λέω και ξαναλέω να αρχίσω να πηγαίνω στις λαϊκές αγορές της γειτονιάς μου αλλά δεν το κάνω ποτέ.

Όπως και στα brunch, έτσι και στην περίπτωση των εστιατορίων δεν μπορώ να επιλέξω εύκολα τα πιο αγαπημένα μου, αλλά θα κάνω μια προσπάθεια. Για ωραία μεζεδάκια επιλέγω το «Δράμι» στη Γλυφάδα. Αγαπώ την τηγανιά κοτόπουλο με πιπεριές Φλωρίνης και πιτάκια. Για καλό κρέας περνάω από το «Base Grill». Από κρέατα δε θα ξεχωρίσω κάποιο, είναι όλα σωστά μαριναρισμένα και ψημένα. Must try η φωλιά πατάτας με τα αυγά. Δεν υπάρχει τραπέζι γύρω σου που να μην την έχει παραγγείλει. Για φανταστικό, ποιοτικό sushi που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα επιλέγω το Sushi mou. Τις φορές που θέλω να απολαύσω ωραίες γεύσεις με ένα twist επιλέγω τον Μελίλωτο, στην Καλαμιώτου.

Το ψυγείο μου έχει πάντα μέσα άφθονα φρούτα και λαχανικά. Το τελευταίο διάστημα έχω εμμονή με το αβοκάντο, τα σπαράγγια και το mango. Θα τα βρεις πάντα μέσα στο ψυγείο μου. Επίσης πάντα υπάρχει γαλοπούλα, τυρί χαμηλών λιπαρών, παρμεζάνα, αυγά, ψωμί του τοστ, φέτα και γιαούρτια 2%.

Στο ντουλάπι με τα τρόφιμα θα βρεις πολλά ζυμαρικά, κάθε πιθανό όσπριο, noodles, ρύζι basmati, την αγαπημένη μου σάλτσα Uncle Ben`s με έξτρα ανανά, τόνους παξιμάδια (από κριθαρένια, ολικής, μέχρι χαρουπιού), μπάρες δημητριακών, βρώμη, φρυγανιές Elite, κέτσαπ (έχω λατρεία στην Κύκνος, μικρή την πρόσθετα παντού), ποπ κορν, ξηρούς καρπούς, βαλσάμικο, ψητές πιπεριές φλωρίνης σε βαζάκι και πολλές καλαμπογκοφρέτες.

Γαστρονομικές εμμονές. Λατρεύω το παραδοσιακό σουβλάκι χοιρινό με τομάτα, κρεμμύδι, τζατζίκι, πάπρικα, τα μακαρόνια με κιμά, το παστίτσιο της πεθεράς μου (μα τι αστεία λέξη) και τον μουσακά της μητέρας μου. Μεγάλη εμμονή από παιδί έχω με τις φακές σε κάθε πιθανή εκδοχή και φυσικά με την stracciatella. Μπορώ να φάω τόνους. Σιχαίνομαι το αρνί, το κατσίκι, το κοκορέτσι, τον κρόκο του αυγού. Δεν τρέφω ιδιαίτερη αδυναμία στα ψάρια.

Βραδινό τρώω στο σπίτι. Πότε δε θα φάω κάποιο κυρίως πιάτο, εκτός από τις φορές που βγαίνω έξω. Συνηθίζω να τρώω αργά μεσημεριανό στη δουλειά κι έτσι δεν πεινάω πολύ το βράδυ. Συνήθως θα φτιάξω κάποια σαλάτα: χωριάτικη, ντάκο, πράσινη με πολλά και διαφορετικά λαχανικά ή θα ετοιμάσω ομελέτα με πολύχρωμες πιπεριές, κρεμμύδι, κολοκυθάκι και τοματίνια. Κάποια βράδια επιλέγω γιαούρτι. Τώρα το καλοκαίρι θα κλείσω τη βραδιά μου με πολύ καρπούζι. Κι όταν λέω πολύ εννοώ ΠΟΛΥ.

Η αγαπημένη μου κουζίνα είναι η ελληνική with a twist. Μου αρέσουν τα κλασικά πιάτα που είναι όμως πειραγμένα και έχουν να μου δώσουν γευστικά κάτι καινούργιο. Λατρεύω τους συνδυασμούς κρέατος με φρουτένιες σάλτσες και ξηρούς καρπούς.

Αγαπημένα γλυκά η βάφλα, το brownies, το apple crumble, το red velvet και η lemon pie. Τέλεια βαφλάκια με αμέτρητες επιλογές σε toppings θα βρεις στο Pinko`s Taste Market στον Κορυδαλλό. Κόλαση. Οκ αγαπημένη επιλογή και τo Waffle House στη Βουλιαγμένη. Από εκεί δε φεύγω αν δεν απολαύσω παγωτό Maltesers. Θεέ μου είναι φανταστικό. Πολύ ωραίο παγωτό τρώω και στο Zuccherino, λίγο δίπλα από το σπίτι μου στο Παλαιό Φάληρο. Φανταστική γεύση η zuccherino cream, με βανίλια, καραμέλα και καβουρδισμένα αμύγδαλα.

Είναι γεγονός πως όλοι έχουμε στο μυαλό μας έστω ένα φαγητό που του δίνουμε και καταλαβαίνει όταν είμαστε στενοχωρημένοι, πιεσμένοι, αγχωμένοι. Για εμένα έτσι λειτουργεί η βάφλα. Μπόλικη πραλίνα σοκολάτας, τριμμένο μπισκότο, ψιλοκομμένες φράουλες και μπανάνες και όλα ξεχνιούνται γλυκά. Οκ για τα λεπτά που την απολαμβάνω. Κι αυτό κάτι είναι.

Αγαπημένη παιδική γευστική ανάμνηση είναι τα γιαπράκια (λαχανοντολμάδες), μια παραδοσιακή κοζανίτικη συνταγή που μου έφτιαχνε η γιαγιά μου η Φωτεινή, τα καλοκαίρια που τα περνούσα στο χωριό μου στη Ροδιανή. Ένα πιάτο τόσο στενά συνδεδεμένο μαζί της. Ένα πιάτο γεμάτο αναμνήσεις και αγάπη. Άφθονη αγάπη. Και ελευθερία. Την ελευθερία του καλοκαιριού, του χωριού, της αθωότητας, της ανεμελιάς.

Τα τελευταία δέκα (τουλάχιστον) χρόνια περνάω έστω μερικές μέρες του καλοκαιριού μου στη Σαντορίνη. Αυτό το νησί το λατρεύω για την αύρα του, καθώς και για το γεγονός ότι εκεί έχω ζήσει μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές μου. Υπάρχουν πραγματικά πολλά αξιόλογα εστιατόρια στα οποία μπορείς να απολαύσεις καλή κουζίνα, τόσο στα Φηρά, όσο και στην Οία. Εγώ όμως θα επιλέξω το «Μεταξύ μας», ένα παρεΐστικο εστιατόριο στην Έξω γωνιά, με πραγματικά πολύ καλή κουζίνα και καλές τιμές. Τα σπαράγγια φούρνου με γραβιέρα Κρήτης και εστραγκόν, η φάβα Σαντορίνης, το κανταΐφι τυριών και το φιλέτο μόσχου με σάλτσα Βινσάντο είναι must try.

Η τελευταία ημέρα μου πάνω στη Γη θα ήθελα να είναι μέσα στο καταχείμωνο, ώστε να την περάσω ήρεμα στην Οία, στη Σαντορίνη, με όσο το δυνατόν λιγότερους τουρίστες δίπλα μου. Παρέα, λοιπόν, με την οικογένειά μου και 2-3 κολλητούς φίλους θα τρώγαμε σουβλάκια και βάφλες στα σοκάκια και θα πίναμε μέχρι να ξεχάσουμε και το όνομά μας. Σημείωση, δεν πίνω, αλλά τελευταία ημέρα είναι αυτή, θα το έριχνα έξω μια και καλή."