Η ιδέα ξεκίνησε από τα περσινά βραβεία μας, ένας
από τους λόγους που το 2022 βραβεύσαμε, στο πλαίσιο των FNL Best Restaurant Awards,
τον Μανώλη Παπουτσάκη σαν σεφ της χρονιάς ήταν και η τόλμη του να προτείνει
μενού γευσιγνωσίας σε ένα …μεζεδοπωλείο. Βέβαια τα Δέκα Τραπέζια δεν είναι ένα
κοινό μεζεδοπωλείο, και πάλι όμως ο Παπουτσάκης απέδειξε πως η παράδοση του
μεζέ μπορεί να έρθει πιο κοντά στη λεγόμενη υψηλή γαστρονομία απλά και μόνο προσέχοντας
την σειρά σερβιρίσματος και εισάγοντας τη λογική του menu degustation. Αυτή την
σκέψη του Παπουτσάκη αποφασίσαμε και εμείς να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα.
Με τη βοήθεια της A.A.Danou στρώσαμε τα τραπέζια του εστιατορίου αλλιώς για να το φέρουμε πιο κοντά στη λογική του fine-dining. Όμως η ουσία ήταν το ίδιο το φαγητό. Οι γνωστοί μεζέδες του Μανώλη Παπουτσάκη «πειράχτηκαν» λίγο, στήθηκαν διαφορετικά και όσοι βρεθήκαμε εκεί ζήσαμε τελικά μια διαφορετική, μοναδική εμπειρία που ενθουσίασε και συζητήθηκε πολύ!
Στις εννιά ακριβώς όλοι οι συμμετέχοντες σχεδόν κάθονταν ήδη στα τρία μεγάλα τραπέζια και απολάμβαναν είτε κάποιο από τα ελληνικά premium αναψυκτικά Three Cents είτε, σε πρώτη εμφάνιση, ένα κορυφαίο λευκό (από Ξινόμαυρο), αφρώδες κρασί -με την παραδοσιακή μέθοδο της Καμπανίας: το Scaperdas Frères Méthode Traditionelle Blanc de Noir NV από το Αμύνταιο και την Κυρ-Γιάννη. Οι λεπτές φυσαλίδες του και το φίνο, σύνθετο άρωμά του άνοιξαν το δείπνο και συνόδευσαν μια εξαιρετική σειρά από «amuse bouche» που έθεσαν το θέμα του δείπνου μας και έβαλαν τον πήχη ψηλά. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω από αυτό το σερί! Την ανάλαφρη καραβίδα «παφ»; Τα έξοχα χτένια με αρνίσια γλυκάδια, μαραθόριζα, αμύγδαλο και λεμόνι; Τα περίφημα ωμά γεμιστά με kimchi; Ήταν όλα τους μοναδικές μπουκιές: όμορφες, ευφάνταστες, νόστιμες!
Οι συζητήσεις είχαν ανάψει και ήταν κυρίως
γαστρονομικές. Πιστοί πελάτες των Δέκα Τραπεζιών κάποιοι από τους καλεσμένους μας
αναγνώριζαν και δεν αναγνώριζαν τα πιάτα που δοκίμαζαν και όλοι απολάμβαναν την
ξεχωριστή στιγμή που ζούσαμε, ενώ και το κρασί ενθουσίασε. Η Δουμπιά, το
ελληνικό γαστρονομικό νερό, αναζωογονούσε τον ουρανίσκο μας με τις λεπτές
φυσαλίδες του και κάπως έτσι περάσαμε στο επόμενο …κεφάλαιο του δείπνου μας.
Στα ποτήρια μας σερβιρίστηκε το πολύ ενδιαφέρον
λευκό βερμούτ από τη Κυρ-Γιάννη, το πολύπλοκο και βοτανικό Veroni που συνδυάστηκε με Three Cents Dry tonic σε ένα πολύ
ενδιαφέρον σύνολο που είχε ένα δύσκολο στόχο: να ταιριάξει με μια παραλλαγή στο
«φρικασέ» ένα βαθιάς νοστιμιάς πιάτο με αγριόχορτα, αρνάκι και αβγό ορτυκιού. Δεν
πετύχαμε απόλυτα τον στόχο μεν, αλλά τουλάχιστον απολαύσαμε ένα ωραίο πιάτο και
γνωρίσαμε ένα πολύ ιδιαίτερο προϊόν.
Δεύτερο από τα «κανονικά» πιάτα, το ψάρι: μια
ζουμερή σφυρίδα με μανιτάρια,
katsuobushi και soya σεμια πυκνή κακαβιά. Φανταστικό πιάτο και ταιριαστό pairingμε ένα κορυφαίο ροζέ
κρασί παλαιωμένο δώδεκα μήνες σε βαρέλι που μόλις κυκλοφόρησε από τη Κυρ-Γιάννη:
το Αγκαθωτό έρχεται από την Νάουσα και ένα ιδιαίτερο αμπελοτόπι του Ξινόμαυρου
και παράγεται σε 2400 φιάλες μόλις. Τα κύρια πιάτα έκλεισαν με το θαυμάσιο
ορτύκι που ταίριαξε άψογα με την Καλή Ρίζα του 2015, το γνωστό ξινόμαυρο από το
Αμύνταιο που, μετά από οκτώ χρόνια, βρίσκεται τώρα στο καλύτερο του σημείο.
Το δείπνο έκλεισε με ένα απολαυστικό Αρμενοβίλ
και μια σειρά από γλυκές μπουκιές. Πλάι τους ένας αρωματικός espresso Taf Fazenda Tres Meninas, από τη Βραζιλία: πληθωρικός, γλυκόπιοτος με
αρώματα κερασιών, τόφου και μαύρης ζάχαρης. Είχαμε όμως την ευκαιρία να
δοκιμάσουμε και ένα πλούσιο, ερυθρό γλυκό κρασί-έκπληξη από τη Κυρ-Γιάννη,
ένα Ξινόμαυρο που βρίσκεται -δικαίως- ακόμη σε διαδικασία παλαίωσης αλλά
δείχνει την δυναμική του.
Είχαν περάσει πια τα μεσάνυχτα και αφού χειροκροτήσαμε
την ομάδα της κουζίνας μία ερώτηση κυριάρχησε: πότε και που θα είναι το επόμενο
FNL event στη Θεσσαλονίκη;
*Φωτογραφίες Studio Andritsos
