Άνοιξε πριν λίγες μέρες και μου τράβηξε την προσοχή από τον καιρό που ετοιμαζόταν. Κομψό, πολυτελές και ταυτόχρονα ζεστό με άφθονο μαύρο ξύλο, δέρμα και μάρμαρο είναι ένα μπιστρό όπως ακριβώς θα το ήθελα (η φωτό το αδικεί, αλλά επιφυλάσσομαι για κανονική φωτογράφηση). Και το concept του είναι έξυπνο κατά την γνώμη μου, αν αναλογιστούμε την σικ γειτονιά του και τις καλές –από ότι διαπίστωσα από τα γύρω τραπέζια- δημόσιες σχέσεις τους.
Το DeCounti προτείνει κλασική γαλλική κουζίνα στα πρότυπα του Σπύρος & Βασίλης ή του Blue Pine -με πιο σύντομο μενού όμως- σερβιρισμένη σε έναν ιδιαίτερα περιποιημένο, σύγχρονο χώρο που έχει την στόφα του διαχρονικού. Σκέφτηκαν δηλαδή το εξής απλό: αφού σε τόσο πολλούς αρέσει το entrecote café de paris ή το κλασικό ταρτάρ και τα δισκάκια με τις τηγανιτές πατάτες γιατί να τα βρίσκουν μόνο σε εστιατόρια με σαράντα και βάλε χρόνια στην πλάτη; Και αφού ο κύκλος των ιδιοκτητών είναι προφανώς εύπορος και το μαγαζί απέναντι από Ψυχικό & Φιλοθέη γιατί να μην είναι το DeCounti τόσο πολυτελές και τόσο επαρκώς επανδρωμένο σε σέρβις… συνεπώς και τόσο ακριβό;
Ένα δείπνο στο DeCounti, με ένα μεσαίας τιμής μπουκάλι κρασί στα δύο άτομα από την σύντομη λίστα του κοστίζει περίπου €65 το άτομο. Για μπιστρό και για τόσο απλή κουζίνα τα χρήματα είναι μάλλον πολλά, αλλά εξήγησα το σκεπτικό. Το μενού είναι πολύ σύντομο, αλλά ίσως να φταίει και ότι μόλις άνοιξε το μαγαζί και το πάνε σιγά-σιγά. Η βασική μου ένσταση είναι ότι δεν μπορεί στα 5-6 κύρια πιάτα να υπάρχουν τρία φιλέτα! Από την άλλη μεριά, η κουζίνα είναι καλοφτιαγμένη, το κρέας αρκετά καλό ως πρώτη ύλη και σωστά ψημένο, οι τηγανιτές πατάτες άψογες και το ταρτάρ που ετοιμάζεται μπροστά σε κάθε τραπέζι κατά την γαλλική παράδοση σωστό και σε άψογη θερμοκρασία. Το καλύτερο πράγμα που δοκίμασα ήταν το ριζότο με σπαράγγια: άψογο al dente βράσιμο και σωστό χύλωμα, τραγανά και όλο άρωμα τα σπαράγγια. Το χειρότερο ήταν μια ποικιλία ψητών μανιταριών που ήταν απελπιστικά απλή. Καλή και πολύ πληθωρική η μους σοκολάτας στο τέλος, ακατανόητη (άσχετη με το υπόλοιπο μαγαζί εννοώ) η ύπαρξη της «δικιάς τους τσικουδιάς» από την Μονή Τοπλού σε όμορφες καράφες-μπουκάλια.
Το DeCounti έχει συγκεκριμένη λογική και απευθύνεται σε συγκεκριμένο κόσμο, η συζήτηση για σχέση ποιότητας και τιμής εδώ είναι απλά irrelevant που λέει και μια φίλη. Το μενού του ωστόσο χρειάζεται ενέσεις ενδιαφέροντος και εμπλουτισμό, έχει όμως το ελαφρυντικό της ηλικίας οπότε θα επανέλθω για update σύντομα.