Αυτό τον καιρό κάνει 1000 πράγματα ταυτόχρονα (όπως πάντα άλλωστε)! Έχει την εκπομπή του στον En Lefko 87.7, 12 -2 το μεσημέρι καθημερινά, έχει τα διάφορα άλλα που τρέχει για τον En Lefko 87.7, έχει πολλά dj sets και στον υπόλοιπο χρόνο του προσπαθεί να μαγειρεύει για εκείνον και αρκετές φορές για τους φίλους του. Αν βγει καλή συνταγή τότε την ανεβάζει και στο blog του. (www.livetobake.gr). Μαζί με το άκρως ενδιαφέρον γαστρονομικό του ημερολόγιο μας χαρίζει και μια νόστιμη συνταγή για όλες τις ώρες
" Η ημέρα μου ξεκινάει γύρω στις 7 το πρωί γιατί μου αρέσει να είμαι χαλαρός. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που ξυπνάνε και φεύγουν τρέχοντας από το σπίτι. Θέλω το χρόνο μου. Να φτιάξω πρωινό, να κάνω μπάνιο, να σερφάρω στο internet, να ακούσω ραδιόφωνο, να φτιάξω ταπεράκι για τη δουλειά, να προβληματιστώ σχετικά με το ποιό μαύρο ρούχο μου θα φορέσω και μετά να μπω στο αυτοκίνητο!
Όταν με το καλό ανοίξει το μάτι, τότε ανοίγει και η όρεξη! Είμαι τύπος του πρωινού. Θα ήθελα ένα “μεγάλο” πρωινό από αυτά που βρίσκεις στα πολυτελή ξενοδοχεία, αλλά τελικά η λύση βρίσκεται σε κάτι που γίνεται γρήγορα. Είτε ένα αυγό με φρυγανισμένο ψωμί, είτε αβοκάντο που λιώνω με λίγο γιαούρτι και λεμόνι, είτε ταχίνι με μέλι. Πριν από όλα αυτά όμως πρέπει να υπάρχει καφές! Όχι λόγω της καφεΐνης αλλά κυρίως γιατί λατρεύω τη γεύση του. Ο καφές, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει πάντα να είναι μαύρος!
Δεν έχω κάποιο αγαπημένο μέρος για καφέ. Είμαι ανάλογα με τα κέφια και την περιοχή στην οποία κάνω βόλτες. Παρόλα αυτά έχω μια μικρή αδυναμία στα Starbucks για να πάρω καφέ to go. Μου αρέσει να πίνω ελληνικό καφέ τις Κυριακές στην Πλάκα και όταν έχω ανάγκη για ζάχαρη κάνω μια βόλτα μέχρι το “Μαλεμπί” στην Ανω Γλυφάδα για καζάν ντιμπί ή για κιουνεφέ!
Εδώ και μερικά χρόνια έχω κόψει τα “βρώμικά” και γενικά το να τρώω κάτι παρόμοιο απ’εξω. Το μόνο που δεν μπορώ να αντισταθώ είναι ένα καλό σουβλάκι με πίτα. Το κακό είναι ότι ακόμα δεν έχω βρει κάποιο που να μου αρέσει πολύ, οπότε κάθε φορά δοκιμάζω και από άλλο μαγαζί. Νομίζω σε μερικά χρόνια ότι θα μπορώ να φτιάξω τον σουβλατζίδικο χάρτη των νοτίων προαστίων.
Τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση. Είμαι ικανός να κάνω κανονική τουρνέ για να βρω αυτό που θέλω. Συνήθως κινούμαι ανάμεσα σε Βασιλόπουλο, Σκλαβενίτη και Lidl. Στο καθένα για διαφορετικούς λόγους. Πηγαίνω σχεδόν πάντα με λίστα που τις περισσότερες φορές καταφέρνω να τηρήσω κατά γράμμα! Αποφέυγω τα Σάββατα γιατί τα προτιμούν οι περισσότεροι. Δυστυχώς λόγω της δουλειάς δεν έχω χρόνο να τσεκάρω τι παίζει στις λαϊκές της γειτονιάς αλλά αρκετά συχνά κάνω βόλτα στο κέντρο για μπαχαρικά.
Η βόλτα σε κάποιο εστιατόριο γίνεται πολύ σπάνια με μοναδική εξαίρεση τις καλοκαιρινές διακοπές και αυτό γιατί δεν έχω τη δυνατότητα να μαγειρέψω κάτι εκεί. Με λίγα λόγια όταν θέλω να φάω κάτι ιδιαίτερο το μαγειρεύω και πολλές φορές καλώ φίλους. Μάλλον το κάνω καλά γιατί όλοι έρχονται τρέχοντας όταν παίρνω τηλέφωνο!
Όταν τελικά πηγαίνω σε κάποιο εστιατόριο εκτιμώ πολύ το ισορροπημένο και μικρό μενού. Δεν γίνεται να υπάρχουν τα πάντα. Δεν γίνεται να κάνεις τα πάντα. Πρέπει να υπάρχουν πράγματα που σίγουρα θα είναι σωστά μαγειρεμένα. Πρέπει το μενού να είναι σχεδιασμένο με σωστό τρόπο. Να έχει υλικά της εποχής και ο μάγειρας να ξέρει πως να τα μεταχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο. Τι να κάνω τη μεγάλη ποικιλία στις επιλογές όταν τελικά αυτό που θα έρθει στο τραπέζι μου είναι για τα σκουπίδια.
Στο ψυγείο μου υπάρχουν πάντα φρούτα, γιαούρτι και μπύρα Guinness. Αν θα υπήρχε μόνο ένα πράγμα αυτό θα ήταν η Guinness. Η Guinness είναι η μπύρα που απλά πίνω όταν θέλω να χαλαρώσω, που την χρησιμοποιώ στη μαγειρική και που επίσης με αυτή φτιάχνω ένα εξαιρετικό cake σοκολάτας που γίνεται πάντα ανάρπαστο!
Στο ντουλάπι με τα τρόφιμα υπάρχει πάντα ρύζι. Διάφορες ποικιλίες για διάφορες χρήσεις. Μπορεί να μην υπάρχει τίποτα άλλο φαγώσιμο στο σπίτι αλλά αν υπάρχει ρύζι τότε όλα είναι ΟΚ! Σταθερά υπάρχει αλεύρι, ζάχαρη και γενικά ότι είναι απαραίτητο για ένα cake. Υπάρχουν μπαχαρικά και ότι είναι απαραίτητο για να φτιάξω ένα ωραίο κάρι. Επίσης έχω πάντα knackebrod. To knackebrod είναι κάτι σκανδιναβικά κράκερς από κριθάρι που ανακάλυψα κατά τύχη πριν από χρόνια και έκτοτε είναι σταθερά στην καθημερινότητά μου.
Η γαστρονομική μου εμμονή είναι οι σωστοί συνδυασμοί, οι ολοκληρωμένες γεύσεις και υφες. Θέλω η μια γεύση να συμπληρώνει την άλλη. Δηλαδή αν είναι κάτι λιπαρό θέλω και κάτι όξυνο. Αν υπάρχει κάτι απαλό θέλω και κάτι τραγανό. Η λογική του γινγκ γιανγκ στις γεύσεις με άλλα λόγια. Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί μόνο του. Όταν υπάρχει “ενίσχυση” τότε μόνο το αποτέλεσμα είναι αυτό που πρέπει. Η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα ακολουθεί πολύ αυτή τη λογική.
Κάτι που φτιάχνω πολύ συχνά στο σπίτι όταν καλώ φίλους στο σπίτι είναι η schiacciata. Σε ένα ταξίδι στην Τοσκάνη, σε κάποιο φούρνο του San Gimignano, κάπου εκεί κοντά στους μεσαιωνικούς πύργους δοκίμασα για πρώτη φορά σατσιάτα! Ένα πολύ νόστιμο αλλά και απλό στην παρασκευή του ψωμί. Απλό στην παρασκευή του αλλά χρειάζεται τέχνη και μετά από πολλά χρόνια και άπειρες φορές που το έχω φτιάξει, μπορώ να πω ότι έχω φτάσει σε ένα πολύ καλό σημείο! Τουλάχιστον αυτό ακούω από όσους το τρώνε στο σπίτι μου. Είναι από αυτά που φτιάχνω πολύ συχνά όταν έχω τραπεζώματα. Ένα ψωμί που μοιάζει με τη δική μας λαγάνα, που κάποιοι δεν βρίσκουν να έχει διαφορά από τη focaccia και που μπορεί να έχει παρόμοια ή ίδια ζύμη με την πίτσα. Ένα φλάτ ψωμί που έχει λεπτή και τραγανή κρούστα και που μπορεί να είναι η βάση για πολύ μεγάλη φαντασία! Αυτό που δοκίμασα πρώτη φορά ήταν με λάδι, δεντρολίβανο και χοντρό αλάτι. Απλός αλλά εξαιρετικά εύγευστος συνδυασμός! Είναι εύκολο να το φτιάξεις και ακόμα πιο εύκολο να το εξαφανίσεις. Είναι καλύτερο να το φας ζεστό από το φούρνο. Το καλύτερο είναι να ετοιμάσεις μια ωραία ζεστή μυρωδάτη schiacciata με δεντρολίβανο και αλάτι και τη συνοδέψεις με μια μεγάλη πιατέλα με ωραία τυριά, αλλαντικά και ένα καλό κόκκινο κρασί!
Πώς θα τη φτιάξετε;
Υλικά για μια μεγάλη schiacciata (μέγεθος μεγάλης πίτσας)
- 500 γρ. αλεύρι για ψωμί.
- (μπορείτε να την κάνετε και με αλεύρι για όλες τις χρήσεις)
- 7 γρ. ξερή μαγιά
- 100 γρ. γάλα σε θερμοκρασία δωματίου
- 190 γρ. νερό (ελαφρώς ζεστό)
- 3 κουταλιές παρθένο ελαιόλαδο
- 1 κουταλάκι ζάχαρη
- 1 κουταλάκι αλάτι
- 1 - 2 κουταλάκια Χοντρό Αλάτι για το πασπάλισμα
- (ιδανικά ανθός αλατιού)
- 2 κουταλιές φρέσκο δεντρολίβανο
- λίγο λάδι για ράντισμα
Εκτέλεση
Σε ένα μπολάκι βάζουμε το γάλα το νερό και τη ζάχαρη και σε αυτό το μείγμα διαλύουμε τη μαγιά. Αφήνουμε για 10 λεπτά να φουσκώσει. Στο μεταξύ βάζουμε το αλεύρι, το αλάτι και το λάδι σε ένα μεγάλο μπολ ή στον κάδο ενός μίξερ. Προσθέτουμε το μείγμα με τη μαγεία και ζυμώνουμε καλά μέχρι να πάρουμε μια ομοιογενή ελαστική ζύμη. Αν βγει πολύ σφιχτή προσθέτουμε μια κουταλιά νερό. Αν δεν είναι “στεγνή” προσθέτουμε 1 -2 κουταλιές αλεύρι.
Κάνουμε τη ζύμη μία μπάλα την βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ και το σκεπάζουμε με μία πετσέτα ή ακόμα καλύτερα με διάφανη μεμβράνη. Αφήνουμε τη ζύμη να φουσκώσει για 60 λεπτά και να διπλασιάσει τον όγκο της.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 ° C στον αέρα για περίπου 30 λεπτά, έως ότου η ζύμη να ροδίσει καλά και είναι τραγανή.
Το βραδυνό γεύμα, για εμένα, είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Το μεσημέρι τρώω κάτι απλό πχ σαλάτα ή κάτι παρόμοιο αλλά το βράδυ θέλω να είναι πιο βασιλικό! Το βλέπω σαν ξεκούραση. Πριν την “ξεκούραση” βέβαια κουράζομαι γιατί το μαγειρεύω και μερικές φορές δεν έχω συναίσθηση του πόσο μπελαλίδικο μπορεί να είναι αυτό που αποφάσισα να φτιάξω. Σίγουρα από αυτά που βρίσκονται στη λίστα με τα αγαπημένα μου βραδυνά είναι κάποιο ριζότο. Είτε πρόκειται για άποιο ριζότο με βασιλομανίταρα είτε για ριζότο λεμονιού με σολομό και ξεροψημένο προσούτο.
Είμαι άνθρωπος της μπύρας. Θυμάμαι ως πιτσιρίκι να “κλέβω” γουλιές μπύρας όταν δεν έβλεπαν οι γονείς μου. Είναι πολύ μεγάλη υπόθεση η μπύρα. Πολλές ποικιλίες και πολλές μάρκες εκεί έξω για να δοκιμάζεις μια κάθε μέρα και χρειαστείς 2 -3 ζωές μέχρι να τις δοκιμάσεις όλες! Στα διάφορα ταξίδια στο εξωτερικό, πάντα, η πρώτη ξεκούραση είναι μια τοπική μπύρα. Ένα από τα πιο επικά μεθύσια της ζωής μου ήταν πριν χρόνια στο Μόναχο σε ένα Octoberfest! Μεγάλες στιγμές μετά από μερικά λίτρα μπύρας! Κρίμα που δεν θυμάμαι τα πάντα από εκείνο το βράδυ!
Παλιά μου ήταν δύσκολο να αποφασίσω ποιά είναι η αγαπημένη μου κουζίνα. Μετά από χρόνια κατέληξα τελικά ότι αυτή η κουζίνα που είναι η ιδανική είναι η Ιταλική. Απλοί συνδυασμοί με εξαιρετικές γεύσεις. Με 2-3 υλικά βγαίνει ένα τέλεια ισορροπημένο πιάτο, όπως για παράδειγμα το cacio e pepe! Επίσης είναι η κουζίνα που ξέρει να φερθεί σωστά στα ζυμαρικά! Βέβαια απατάω καμιά φορά την ιταλική κουζίνα για την ινδική που είναι ακριβώς το αντίθετό της. Τίποτα δεν γίνεται με 2-3 μόνο υλικά στην ινδική κουζίνα αλλά είναι συναρπαστική!
Στις πιο έντονες γευστικές αναμνήσεις τις παιδικής ηλικίας είναι τα φαγητά της γιαγιάς μου! Η μαμά δούλευε σαν τη τρελή οπότε το φαγητό ήταν υπόθεση της γιαγιάς. Τα κεφτεδάκια της δεν είχαν κάποιο ιδιαίτερο συστατικό αλλά ήταν τα τελειότερα του κόσμου. Μετά από χρόνια δοκίμασα την ίδια ακριβώς γεύση σε μια παραθαλάσσια ταβέρνα στη Νάξο αλλά έλειπε το βασικό συστατικό, το άγγιγμα της κυρά Μαγδαληνής.
Αγαπώ πολύ τα ταξίδια! Έχω κάνει ταξίδι στο εξωτερικό για λιγότερες από 24 ώρες. Είναι πολλά τα αγαπημένα μου μέρη αλλά κάποια είναι πιο αγαπημένα από τα άλλα. Σίγουρα το Λονδίνο το πρώτο στη λίστα. Εκεί για βόλτες και για μουσική. Αγαπημένη μου συνήθεια να αγοράζω βινύλια από κάποιο κρυμμένο υπόγειο δισκάδικο στο Λονδίνο. Στα ενδιάμεσα μου αρέσει να πίνω καφέ με ένα κομμάτι τέλειας τάρτας σε μια γαλλική πατισερί στο Soho, τη Maison Bertaux ή να πίνω τσάι παρέα με scones στο Wolseley κοντά στο Green Park. Επίσης αγαπημένος προορισμός είναι ολόκληρη η Ιταλία και κυριώς η Τοσκάνη. Το πόσο ωραία έχω περάσει στην Τοσκάνη το έχω δει κατά καιρούς στη ζυγαριά μου! Έχω φάει εξαιρετικό ραγού στο San Gimignano και θεικά σάντουιτς στην Osteria All`antico vinaio στη Φλωρεντία."