Από τις πιο αναγνωρίσιμες και όμορφες φωνές του ελληνικού ραδιοφώνου και των διαφημιστικών σποτ η Μαρία Γεωργάκαινα μας κρατάει συντροφιά κάθε πρωί από τις 10 και μέχρι τις 2 το μεσημέρι στη συχνότητα του Ρυθμού 9.49 και μας φτιάχνει το κέφι. Ποια είναι η σχέση της με το φαγητό; Ποια είναι τα αγαπημένα της εστιατόρια; Ποια είναι τα μυστικά για την αγαπημένη της συνταγή; Μας τα εξομολογήθηκε όλα στο δικό της γαστρονομικό ημερολόγιο.
"Η μέρα μου ξεκινάει στις 7 το πρωί που χτυπάει το ξυπνητήρι για να πάνε τα παιδιά σχολείο. Ετοιμασίες, πρωινά, ατάκες «άλλα πέντε λεπτά» «δεν θέλω να πάω σχολείο» «είναι η χειρότερη μέρα της ζωής μου» είναι η καθημερινότητα μου αλλά με ένα γλυκό φιλί στο τέλος, για καλημέρα, στα δυο μου αγγελούδια Άννα και Λέων, όλα φτιάχνουν.
Ανεβαίνω σπίτι, βάζω αθλητικά και κολάν και πάω γυμναστήριο. 20 βήματα. Οχι δεν είναι υπερβολή είναι 20. Και είμαι εγώ που δεν πάω κάθε μέρα και με μαλώνω. Άλλες ημέρες κάθομαι στον καναπέ και ψάχνω θέματα για την εκπομπή ακούγοντας μουσική και νέα τραγούδια.
Α, το πιο σημαντικό δεν είπα. Το πώς ανοίγει το μάτι. Μόνο με έναν ελληνικό διπλό σκέτο. Δεν έχω μεγαλύτερη απόλαυση. Και μετά μπάνια, φρου φρου κι αρώματα και βουρ για την εκπομπή. Καθε μέρα στον Ρυθμό 949 10:00-14:00
Εκεί τρώω ουσιαστικά το πρωινό μου που είναι ακόμα ένας καφές, αυτή τη φορά καπουτσίνο σκέτος με κανέλα και ένα κουλουράκι με σταφίδες τραγανό και ξεροψημένο.
Τα αγαπημένα μου στέκια για brunch είναι στα βόρεια προάστια το Different Beast για τα πιο διαφορετικά πανκεικς με μπανάνα και ξηρούς καρπούς που έχετε φάει στη ζωή σας (τα λεγόμενα Dutch pancakes) και στο Κουκάκι το 7 cactus με τις αλμυρές τηγανίτες από πατάτα Νάξου, ψητό ταλαγάνι και τηγανητό αυγό με μέλι. Τα πιο family friendly places όμως, που ξεχωρίζουν τα παιδιά μου επειδή έχουν χώρο για να παίζουν είναι το ξενοδοχείο St George Lycabettus που σερβίρει τέλειο brunch κάθε Κυριακή 12:00-16:00 και το Bella Vespa στη Γλυφάδα, που διοργανώνει και θεματικά πάρτι κάθε Σάββατο.
Από τον δρόμο τρώω σπάνια. Ωστόσο τρελαίνομαι για σουβλάκι κι όσο πιο παραδοσιακό είναι, τόσο το καλύτερο. Με λαδωμένη πίτα και μπόλικο τζατζίκι. Ή το τρως σωστά ή δεν το τρως καθόλου.
Λόγω των παιδιών μαγειρεύω καθημερινά αλλιώς πιστέψτε με θα ήμουν μέγας χορηγός στο efood. Ξέρω να φτιάχνω τα πάντα και λειτουργώ σαν ντελίβερι αφού η κόρη μου από την προηγούμενη ημέρα μου λέει τι όρεξη έχει για φαγητό για την επόμενη μέρα. Προσπαθώ να την ικανοποιήσω με γιουβαρλάκια(που αρέσουν και στα δυο παιδία πολύ), κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες και μακαρόνια με κιμά. Αυτα αγαπούν περισσότερο. Εγω τρελαίνομαι για γλυκόξινο μοσχαράκι που φτιάχνω όταν περιμένω κόσμο. Απλα σιγοβράζεις το μοσχάρι στον χυμό 8 πορτοκαλιών, προσθέτεις μέλι και μουστάρδα και έτοιμο. Αν θες να δώσεις μια σπιρτάδα στο πιάτο, προσθέτεις σουσάμι ή κάσιους. Αν είμαι σε φάση δίαιτας κάνω την μαγική σούπα του διατροφολόγου μου Χαρη Γεωργακάκη που βράζεις 7 καρότα, ένα κρεμμύδι και μισή πατάτα, με λίγο λάδι και αλάτι, τα αλέθεις στο μούλτι και τα σερβίρεις με λίγο γιαούρτι 2% και ξύσμα λεμονιού. Υπέροχη και αποτοξινωτική σουπίτσα.
Ψωνίζω από όποιο σουπερ μάρκετ είναι στον δρόμο μου (δεν είμαι με κανένα συναισθηματικά δεμένη)αλλά μου αρέσουν πολύ τα My market γιατί έχουν πολύ εξυπηρετικό προσωπικό.
Αγαπημένα εστιατόρια έχω πολλά, για διαφορετικές περιπτώσεις, τσέπες και ορέξεις. Μου αρέσει πολύ το Matsuhisa στον Αστέρα γιατί με όλα τα πιάτα του ενθουσιάζομαι ακόμα και για το τέλειο γλυκό στο φλιτζάνι του καφέ. Μου αρέσει παρά πολύ το εστιατόριο Aleria για την μους κόκκινης κολοκύθας, η Κουκουβάγια για την σούπα κάστανο και γιατί ο σεφ Νίκος Καραθάνος είναι φίλος μου και μου κάνει γαsτριμαργικες εκπληξεις, το L’ Abreuvoir για το entrecôte με τις τηγανίτες πατάτες, το Malconi’s για την πίτσα με τρούφα, το Ψωμί κι Αλάτι του Γιάννη Λουκάκου για την σαλάτα με το μπρόκολο και το Vezene για το επιδόρπιο υπερπαραγωγή (το παγωτό πύργος)
Σε ένα εστιατόριο μου αρέσει να είναι φιλικό και ευγενικό το προσωπικό (εξυπακούεται η καθαριότητα ) ενώ δεν μου αρέσει να μιλάμε στον ενικό.
Το ψυγείο μου πάντα έχει γάλα, ψωμί του τοστ, πατέ ελιάς, γιαούρτι, τυριά, κρασιά, σοκολάτες sweet & balance, σαλάτα, κατίκι Δομοκού, αυγά, βούτυρο και σόγια σος. Λατρεύω το κατίκι Δομοκού!
Η αγαπημένη μου κουζίνα είναι η ινδική, η κινέζικη και η γιαπωνέζικη γιατί η μαμά μου λόγω της δουλειάς της (γιαπωνεζόφωνη ξεναγός) τρελαινόταν για ασιατικά και μας έφτιαχνε στο σπίτι πολύ ιδιαίτερες γεύσεις για την εποχή.
Αυτές οι μνήμες μάλλον έχουν μείνει μέσα μου, γι αυτό και αν επιλέξω delivery θα πάρω από το Wagamama, miso soup σούσι, γαρίδες και γιακισόμπα και από το Yossi στο Χαλάνδρι ταρτάρ σολωμού.
Παρ’ όλες αυτές τις επιρροές το αγαπημένο μου φαγητό είναι τα γεμιστά με κιμά, σταφίδα και κουκουνάρι, το κοτόπουλο κοκκινιστό της Θείας Καίτης με πατάτες τηγανιτές και ο κλασικός ντάκος.
Αν και η μουσική είναι η ζωή μου στην διαδικασία του φαγητού δεν την συμπεριλαμβάνω. Οταν τρώω ή θέλω να μιλάω με τον συνδαιτυμόνα μου ή να χαζεύω τηλεόραση. Το φαγητό με χαλαρώνει ενώ η μουσική με ξεσηκώνει.
Επίσης δεν τρώω πότε φαγητό όρθια και πότε κρύο φαγητό. Οταν είχα πάει στη Νέα Υόρκη εντυπωσιάστηκα που έτρωγε τόσος κόσμος στον δρόμο, τρέχοντας και περπατώντας. Προτιμώ σε αυτή την περίπτωση να μην φάω καθόλου.
Όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό συνήθως κλείνω από πριν κάποιο θέατρο και κάποιο καλό εστιατόριο. Αγαπημένα μου το Hakkasan στο Λονδίνο για το black code, το Ulus 29 στην Κωνσταντινούπολη για το φιλέτο και τον συνδυασμό του με την διασκέδαση αργότερα και το σνίτσελ στη Βιέννη σε ένα εστιατόριο απέναντι από την Όπερα. Ωστόσο στη Βιέννη χάρηκα περισσότερο το street food όπου λόγω Χριστουγέννων απόλαυσα στα Christmas Markets ζεστό κρασί μαζί με πικάντικα αλλαντικά , ιδιαίτερα τυριά και πατάτες τηγανίτες ροδέλα σε καλαμάκι.
Το καλοκαίρι ήμουν τυχερή γιατί επισκέφθηκα δυο νησιά διάσημα για τις γεύσεις τους. Στην Κρήτη έφαγα εκπληκτικά σε μια μικρή ταβέρνα στη μέση του πουθενά πηγαίνοντας για Πρέβελη, στα «Αρχοντικά» (δοκιμάστε την σαρικόπιτα από τα χεράκια της κυρίας Κλεοπάτρας)ενώ στην Κέρκυρα λατρεύω την παστιτσάδα της μαμάς της κολλητής μου, Ευδοκίας που λιώνει στο στόμα και από εστιατόρια το Ετρούσκο του Εκτωρα Μποτρίνι που είναι must seen-, mustbe στο νησί.
Και επειδή έχω εξoχικό στο Λουτράκι και το αγαπώ πολύ δεν μπορώ να μην πω για το αγαπημένο μου «Ριγάνι» όπου ο Κώστας (σεφ) έχει βάλει την προσωπική του πινελιά και μου αρέσει όχι μόνο για το συκώτι με τις λιαστές ντομάτες και για την πορτοκαλόπιτα, που ανυπομονώ κάθε φορά να απολαύσω αλλά και τον πολύ ωραίο κήπο του.
Για το θέμα του γλυκού θα μείνω στην Κέρκυρα για την μόκα παλαιού τύπου που την βρίσκω στο Λιστόν (στον παλιό Ζήσιμο) ενώ στην Αθήνα ο διαχρονικός Μιχάλης στην Κηφισιά με ξετρελαίνει με την σου α λα κρεμ φράουλα!
Αγαπημένος μου συνδαιτυμόνας είναι ο καλύτερος μου φίλος, Κωνσταντίνος Αντωνιαδης (Εasy 97,2) γιατί έχουμε τα ίδια γούστα αλλά και την ίδια όρεξη να δοκιμάζουμε γεύσεις και να επισκεπτόμαστε καινούρια μέρη. Το έχουμε κάπως σαν πρότζεκτ τα Σαββατοκύριακα να κάνουμε και κάτι διαφορετικό.
Επίσης μου αρέσει να τρώω με την αδελφή μου και τον γαμπρό μου γιατί με πάνε ένα βήμα παρακάτω ιδιαίτερα στις ποικιλίες κρασιών. Εκείνοι μου τα έχουν μάθει όλα.
Όταν μιλάμε για ποτό ωστόσο δεν είμαι ο τρελός πότης. Είμαι κλασική στο λευκό κρασί Μαλαγουζιά ή σε μια Βιβλία Χώρα πάλι λευκό ενώ για ποτό μου αρέσει το Αmaretto sour και όταν είμαι σε διατροφή το τζιν τόνικ.
Αν ήταν η τελευταία μου μέρα στη γη θα ήθελα να είναι καλοκαίρι και να τρώω με τα παιδιά μου, την οικογένεια μου και τους κολλητούς μου σουβλάκια στα βότσαλα και μετά παγωτό φυστικοβούτυρο Ben &Jerry’s. Θα ήθελα να ξαναζήσω αυτό που με κάνει να αισθάνομαι άνετα και με χαλαρώνει."