Ήταν όμορφη, λαμπερή, με τσαγανό στη φωνή και γκάζια. Της πήγαινε γάντι αυτός ο ρόλος της "Γκρίζας κυρίας",αλλά ήταν θέμα χρόνου για την Ρίτα Αντωνοπούλου να χαράξει δρόμο στο τραγούδι. Την τσίμπησε γρήγορα γρήγορα ο Θάνος Μικρούτσικος και έγινε η φωνή των σπουδαίων τραγουδιών του. Δυο δισκογραφικές δουλειές που αγαπήθηκαν, συναυλίες, παραστάσεις.Θα συνεχίζουν μέχρι το Πάσχα, τις πολύ επιτυχημένες τους εμφανίσεις κάθε Παρασκευή στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου μαζι με τον Γιάννη Κότσιρα,όπου δεν πέφτει καρφίτσα.
Έχει και μια μεγάλη χαρά που δεν την κρύβει. Ο Γιώργος Ανδρέου της έγραψε καινούργια τραγούδια που θα κυκλοφορήσουν λίγο πριν το καλοκαίρι. Θέλετε και άλλα; Ευχαρίστως...
"Είμαι πολύ του φαγητού. Δεν έχω μέτρο. Κάποιες φορές τρωω σαν άντρας. Και λόγω αυτών των υπερβολών αναγκάζομαι ανά διαστήματα να είμαι σε διατροφές. Αντέχω δυο-τρεις μήνες και έπειτα πάλι από την αρχή. Παρόλα αυτά στο σπίτι μαγειρεύω σπάνια. Κάνω κέφι κάποιες φορές να ψάχνω περίεργες συνταγές στο διαδίκτυο. Τις διαβάζω προσεχτικά, προμηθεύομαι τα υλικά από το σούπερμαρκετ ή κάποιο ντελικατέσσεν και τις μαγειρεύω. Θέλω μια στο τόσο που τις κάνω να εντυπωσιάζουν. Δεν θεωρώ πως έχω ταλέντο στην μαγειρική. Πετυχαίνω κάποια φαγητά γιατι είμαι προσεχτική στην εκτέλεσή τους.Αυτό είναι όλο.
Σε αντίθεση με την μητέρα μου που η μαγειρική κυλάει στις φλέβες της. Μεταξύ άλλων φτιάχνει ένα οσκαρικό παστίτσιο. Και όσο και να το παίζει πια στα δάχτυλα κάθε μα κάθε φορά ανοίγει το τετράδιο που έχει γράψει τη συνταγή, τη διαβάζει προσεχτικά και την εκτελεί βήμα-βήμα. Είναι σίγουρα ένας λόγος που έχω τεμπελιάσει με την κουζίνα. Άλλωστε τα ίδια έκανε και με τη γιαγιά μου.
Η διασκέδαση μου είναι ασφαλώς να βγαίνω έξω για φαγητό. Τα εστιατόρια και όλη η μυσταγωγία του δείπνου. Δεν πίνω καθόλου και δεν καπνίζω οπότε δεν πηγαίνω σε clubs. Για μένα το εστιατόριο με το προσεγμένο του φαγητό και το καλό κρασί του είναι μια ολοκληρωμένη έξοδος.
Αγαπώ την κρητική κουζίνα και έχω δοκιμάσει διάφορες εκδοχές της. Το "Κρήσσα γη" στο Μαρούσι είναι ένα από τα αγαπημένα μου όπως και ο "Κούνδουρος" στο Περιστέρι. Πρόσφατα δοκίμασα και το φαγητό στο Αλάτσι και έπαθα πλάκα. Έμαθα εκ των υστέρων πως τα πιο πολλά πιάτα δεν έχουν πια κρητική προέλευση αλλά δεν έχει να κάνει.Ήταν όλα πολύ νόστιμα. Και τα γλυκά του επίσης. Περιμένω πως και πως να ξαναπάω.
Στο "Διόνυσος" απέναντι από την Ακρόπολη έχω περάσει υπέροχα και θυμάμαι πως τα πιάτα του ήταν απίθανα. Έχω καθήσει άπειρες φορές στα La Pasteria γιατί μου αρέσε τρελά μια πάστα λαχανικών που είχαν παλιότερα.
Η μεγάλη μου όμως ανακάλυψη είναι η γιαπωνέζικη κουζίνα. Δεν πίστευα με τίποτε πως ταιριάζει τόσο πολύ στην παλέτα μου. Ξέρω πως το κορυφαίο είναι το Matsuhisa αλλά μπορείς να βρείς καλό σούσι και αλλού. Άλλωστε έχουν ανοίξει πολλά πια στην Αθήνα. Και η ασιάτικες γεύσεις με εξιτάρουν. Το East Perl στον Πειραιά, ήταν για μένα μια εμπειρία όπως και το Golden Sun στο Μαρούσι. Είμαι ακόμα στην αρχή,αλλά που θα μου πάει, θα τα μάθω σιγά σιγά.
Για καφέ πηγαίνω συχνά στο Hopper κοντά στο Μέγαρο Μουσικής. Είναι cozy, έχει δυνατό καπουτσίνο και τα σνακ του είναι εξαιρετικά.
Από γλυκά, ότι και αν έχω πάρει από τον Κωνσταντινίδη ήταν ολόφρεσκο και έλιωνε στο στόμα. Και στο Πανόραμα εκείνο το συγκλονιστικό κανταίφι που έχει στη βάση του γαλακτομπούρεκο. Ποίημα. Τα ταψιά φεύγουν όπως το ψωμί από το φούρνο.Δηλώνω βέβαια μεγάλος φαν της σοκολάτας οπότε τα Fresh θα πάρουν από μένα το μεγάλο βραβείο.