Δοκιμάσαμε τα καλύτερα εστιατόρια στην Κέρκυρα

28 Ιουλίου 2022
Τάσος Μητσελής
Ο Τάσος Μητσελής καταγράφει τις πρώτες εντυπώσεις της γευσιγνωστικής επιτροπής των FNL Best Restaurant Awards, με αφορμή ένα οδοιπορικό στη Κέρκυρα για την αξιολόγηση των κορυφαίων εστιατορίων του νησιού.
Μέχρι και πέρυσι που η Ζάκυνθος άρχισε σιγά σιγά να ξεδιπλώνει μια εντυπωσιακή δυναμική στη γαστρονομία της, η οποία μάλιστα ενισχύεται φέτος - αξίζει να ρίξετε μια ακόμη ματιά σε όσα κατέγραψε  εδώ σχετικά ο Πάνος Δεληγιάννης με αφορμή ένα πρόσφατο οδοιπορικό του - η Κέρκυρα ήταν το μοναδικό νησί στο Ιόνιο που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον σε αυτό το πεδίο. Παρότι στο Φιόρε του Λεβάντε δεν έχουμε ακόμη ένα εστιατόριο της κλάσης του Etrusco, έχω την αίσθηση πως η Κέρκυρα πλέον δε τρέχει μόνη της σε αυτό το γευστικό ράλι, έστω κι αν τερματίζει μέχρι στιγμής πρώτη.

Ο γαστρονομικός θεσμός των FNL Best Restaurant Awards αγκάλιασε και ανέδειξε εξαρχής τα εστιατόρια του νησιού που κάθε χρόνο ξεχωρίζουν για τη νοστιμιά, τη συνέπεια στις σωστές εκτελέσεις, τη δημιουργικότητα, τη πρόσβαση σε κορυφαίες τοπικές πρώτες ύλες, τις αειφόρες πρακτικές αλλά και την αγωνία τους για τη μείωση του food waste. Ανοίγοντας την αυλαία των εντυπώσεων μας από τη πιο πρόσφατη επίσκεψη της επιτροπής του θεσμού στη Κέρκυρα με τη διαχρονική Κληματαριά, να πω το εξής: εκτίμησα πολύ το «πείραγμα» του Νίκου Μπέλλου που όταν είδε πως αφήσαμε λίγο από το ομολογουμένως υπέροχο μπιάνκο με σκορπίνα, μας είπε: «εδώ όλοι τελειώνουν τα πιάτα τους, δε πέταμε το φαγητό»! Μπορεί κάτι τέτοια να τα περνάμε για ψιλά γράμματα, αλλά δεν είναι. Αυτές οι αξίες έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση. Άλλωστε το εμβληματικό εστιατόριο της οικογένειας Μπέλλου με την αστική αύρα του, με την νοικοκυρεμένη απλότητα του και την έμφαση σε πυκνής νοστιμιάς κλασικές κορφιάτικες σπεσιαλιτέ που είναι φτιαγμένες στην εντέλεια, άνοιξε πριν από είκοσι πέντε χρόνια στις Μπενίτσες, αντέχει αγέρωχο στο χρόνο και δε ξεχωρίζει τυχαία από τη σωρό. Όλοι οι ντόπιοι καλοφαγάδες του νησιού εκεί θα σας στείλουν για κλασικές σπεσιαλιτέ από το νησί που προκαλούν νοσταλγικό καρδιοχτύπι, εκεί όμως θα σας στείλουμε για ακόμη μια φορά και εμείς. 




Το μοναδικό εστιατόριο του νησιού που αξίζει να κάνει κάποιος ταξίδι από όποιο σημείο της Ελλάδας κι αν βρίσκεται για να ζήσει μια πραγματικά μεγάλη γαστρονομική εμπειρία παραμένει αναμφίβολα το βραβευμένο με τρία αστέρια FNL, Etrusco του Έκτορα Μποτρίνι στη Κάτω Κορακιάνα, το οποίο από πέρυσι κιόλας αναβαθμίζεται και αισθητικά, ανακαινίζοντας σταδιακά τους εξωτερικούς του χώρους. Και έπεται συνέχεια. Μπορεί, τώρα, ο Μποτρίνι μαζί με το δεξί του χέρι, τον Νίκο Μπίλλη, να έχουν  ανοίξει φέτος πανιά σε διάφορα μέρη με νέα εστιατόρια, μόνο στη Σαντορίνη εκτός από τo Selene τρέχουν ακόμη τέσσερα concept του ομίλου Katikies, αλλά το Etrusco παραμένει μακράν η ναυαρχίδα του Έκτορα, το αριστούργημα του. Από τα δυο φετινά μενού γευσιγνωσίας σας προτείνω να επιλέξετε το Akron Aoton στα €190: ξεκινάει με ένα σερί από εξαιρετικά καλωσορίσματα για να κορυφωθεί με το ανεπανάληπτο royal θαλασσινών το οποίο αυτή τη φορά απογειώνει κεντώντας το με πολυπλοκότητα, μια ιδιαίτερη πινελιά από τη γη - λέω να μη σας την αποκαλύψω - κι ένα αρτίστικο παστιτσάδο με κοτόπουλο Marengo, που είναι χάρμα οφθαλμών και γευστική βόμβα, χωρίς ωστόσο να χάνει τη λεπτότητα του. Μας αρέσει πολύ αυτή η πιο γήινη, η πιο συναισθηματική, η πιο φυσιολατρική  και ώριμη στροφή που έχει πάρει τα τελευταία τρία χρόνια το Etrusco, ανοίγοντας και πάλι δρόμους για το αύριο. Ένα hit parade όμως από τις πιο δημοφιλείς δημιουργίες της οικογένειας Μποτρίνι, απολαύσαμε και στη βεράντα του ομώνυμου εστιατορίου του στο ξενοδοχείο Angsana, με κοσμοπολίτικη αύρα και απίθανη θέα στο Ιόνιο, με το βλέμμα να φτάνει μέχρι και τις Ακαρνανικές Ακτές. Τα πιάτα σφύζουν από εκφραστική δύναμη και τεχνική αρτιότητα προσεγγίζοντας παρά το νεαρό της ηλικίας του σε ικανοποιητικό βαθμό ακόμα και το επίπεδο του αθηναϊκού Botrini’s, ενώ το σέρβις, η λίστα κρασιών και η χαλαρωτική πολυτέλεια του ξενοδοχείου συνδυαστικά με το φαγητό μετατρέπουν το εστιατόριο σε ένα από τα πιο φορμαρισμένα και ατμοσφαιρικά fine dining places to be στην Ελλάδα. 



Περνώντας στη παλιά πόλη της Κέρκυρας που είναι λόγω της ιστορικότητά της, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, το Βενετσιάνικο Πηγάδι του Γιάννη Βλάχου στη πλατεία Κρεμαστής υψώνει το παράστημα του ως ένα από τα γευστικά τοπόσημα του νησιού που αξίζει κανείς να επισκεφτεί: το σκηνικό, ντυμένο με μια παραμυθένια, νοσταλγική αύρα μοιάζει λες και βγήκε από άλλη εποχή, το επισκέψιμο κελάρι του κρύβει πάμπολλες ετικέτες από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα σε εξαιρετικές τιμές, η εξυπηρέτηση και η art de la table παραπέμπουν σε αστεράτα εστιατόρια του εξωτερικού, ενώ οι σταθερά πολύ καλές επιδόσεις της διεθνούς κουζίνας του κάνουν το πακέτο του ακόμη πιο συναρπαστικό. Καλύτερο από ποτέ βρήκαμε αυτή τη σεζόν και το Pomo d’ Oro του Αριστοτέλη Μέγκουλα. Η φινετσάτη δημιουργικότητα του γράφει νότες πάνω στο πεντάγραμμο του ελληνικού καλοκαιριού, οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιεί στα πιάτα ντύνουν τη γαστρονομία του με εντοπιότητα, ενώ στο επίκεντρο της ζωής του εστιατορίου βρίσκεται πανταχού παρούσα η αειφορία, μια και ο Αριστοτέλης έχει κάνει μια σειρά από ενέργειες που προσανατολίζονται σε αυτό το ουμανιστικό πνεύμα της οικολογίας. Ένα μεγάλο μπράβο από εμάς! 



Σαν μικρές οάσεις καλού γούστου φαντάζουν τα ξενοδοχεία που χτίστηκαν τα τελευταία χρόνια στην περιοχή Μωραΐτικα, στην πολύπαθη – λόγω έλλειψης πρότερης τουριστικής στρατηγικής – νότια Κέρκυρα. Ανάμεσα τους ξεχωρίζει για την arty υψηλή αισθητική του το Domes Miramare Corfu, ξενοδοχείο που όρισε εξαρχής τη γαστρονομία ως πρωταρχικό του στόχο. Στο ήδη βραβευμένο με αστέρι FNL Makris Degustation restaurant – Μακρις ήταν η προϊστορική ονομασία του νησιού – ο χαρισματικός σεφ Πέτρος Δήμας αποτυπώνει με ιδιαίτερη φινέτσα και υψηλές τεχνικές, σ´ ένα μενού έντεκα σταδίων, ένα πολύχρωμο γαστρονομικό «ανάγλυφο»  της Κέρκυρας, χρησιμοποιώντας τα εκλεκτά, βιολογικά προϊόντα του νησιού. Είμαστε βέβαιοι πως δύσκολα θα σβήσουν από τη μνήμη μου γεύσεις πιάτων του, όπως της κορφιότικης γαρίδας με χαβιάρι και καλέντουλα ή του μπαρμπούνιου με κολοκυθάκι, βασιλικό κι αχιβαδόυλες, αλλά και των πιο απλών του κεντρικού Makris at Koryphō restaurant, όπως εκείνη της βαθιάς νοστιμιάς ψαρόσουπάς του με τα πετρόψαρα. Τις καλύτερες εντυπώσεις όμως  μας άφησε φέτος και το εστιατόριο Flya στο ξενοδοχείο The Olivar Suites στη περιοχή της Μεσογγής, με τον ταλαντούχο σεφ του Σπύρο Αγιούς που επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του πλέον, να καταπιάνεται με την παράδοση της ιδιαίτερης πατρίδας του και να την μεταφράζει σε μοντέρνες δημιουργίες με φινέτσα, ακρίβεια και πολλή νοστιμιά. 




Φτάνοντας στο τέλος αυτού του ταξιδιού, ρίχνουμε αυλαία από το εμβληματικό και γοητευτικά σκηνογραφημένο εστιατόριο Toula’s της οικογένειας Βεργέτη, στη παραλία Αγνί. Εδώ τον πρώτο λόγο έχουν οι πατροπαράδοτες σπεσιαλιτέ της δεινής μαγείρισσας Τούλα Κατσαρού Βεργέτη - φέτος μεταξύ άλλων δοκιμάσαμε την κορυφαία ψαρόσουπα του 2022 κι ένα θαυμάσιο μπουρδέτο - οι οποίες συνδυάζονται με πιο σύγχρονα και καλοεκτελεσμένα, ψαροφαγικά κυρίως πιάτα. Εξαιρετική η λίστα κρασιών και ευχάριστη έκπληξη τα γλυκό φινάλε με προσεγμένα επιδόρπια από τη γυναίκα του Νίκου Βεργέτη, Αγάθη.