Με τον αριθμό των διαγωνιζόμενων κρασιών να έχει ξεπεράσει τις 10,000, πλέον το CMB έχει “σπάσει” σε 4 sessions –ροζέ, αφρωδών, γλυκών και ενισχυμένων, λευκών και ερυθρών- με το πλέον επιβλητικό να είναι φυσικά το τελευταίο που φέτος έλαβε χώρα στην Cosenza της Καλαβρίας. Μια πραγματική γιορτή του κρασιού που μετά από το Covid -διάλλειμα ξανασυγκέντρωσε πάνω από 300 κριτές από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και περίπου 7500 δείγματα από όλο τον παγκόσμιο αμπελώνα.
Κατά την διάρκεια των 3ημερων δοκιμών από το τραπέζι μου πέρασαν πολλά και διάφορα: εξαιρετικά καλοφτιαγμένα λευκά από την Ισπανική Rueda και το Πορτογαλικό Tejo, υπέροχα πιπεράτα, “ζεστά” ερυθρά από τον νότιο Ροδανό και την Αυστραλία, απίστευτα ενδιαφέροντα Cabernet Sauvignon από το Μεξικό (!), υπερώριμα και αφόρητα ξυλώδη κόκκινα από το Dao και το Μπορντό και απογοητευτικές προσπάθειες από το Veneto και την Rioja. Όμως η ουσία είναι ότι κάθε χρόνο που περνάει τα κρασιά είναι όλο και πιο τέλεια οινολογικά, με την καθαρότητα να θεωρείται πλέον εκ των ουκ άνευ για την συντριπτική πλειοψηφία των συμμετοχών.
Η Ελλάδα στο φετινό διαγωνισμό κατέκτησε 44 μετάλλια ( 0 μεγάλα χρυσά, 13 χρυσά, 31 αργυρά) με τα αποτελέσματα να υποδηλώνουν μια ποσοτική σταθερότητα και μια ποιοτική πτώση. Φυσικά όλες οι συγκρίσεις για να έχουν νόημα πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους πολλούς παράγοντες, όμως φαντάζομαι ότι τα 45 μετάλλια της Βουλγαρίας, τα 51 της Τσεχίας, τα 67 της Μολδαβίας, τα 43 της Ρουμανίας ή τα 71 του Μεξικού αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι ακόμα και “ανυπόληπτες” χώρες είναι πλέον ικανές να προσφέρουν εξαιρετικά κρασιά. Ως εκ τούτου αντί να κοκορευόμαστε επειδή το δικό μας ερυθρό “πάτησε” το πανάκριβο Μπορντό στο χθεσινό δείπνο που είχαμε με τους βαρεμένους φίλους μας, ας αναλογιστούμε τόσο ότι ο ισχυρός ανταγωνισμός μπορεί να έρθει ακόμα και από το Τιμπουκτού όσο και ότι το παιχνίδι πλέον δεν παίζεται μέσα αλλά έξω από την φιάλη…
Φυσικά η γνωριμία με τους αμπελώνες της περιοχής που φιλοξενεί το CMB είναι αυτό που καθιστά κάθε χρονιά μοναδική, με την φετινή να είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή μιας και βρισκόμασταν στην “δική” μας Καλαβρία. Και μπορεί πλέον η Ελληνική γλώσσα να μιλιέται από καμιά 300αρια κατοίκους στην περιοχή γύρω από το Palizzi που βρίσκεται στην μύτη της ιταλικής μπότας, ωστόσο αρκεί μια επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο της Reggio για να καταλάβει κανείς την επίδραση της χώρας μας σε αυτό το κομμάτι της Ιταλίας.
Κατά τα άλλα το …πρόγραμμα περιελάμβανε πόλεις βγαλμένες από την δεκαετία του ΄70, ανείπωτη βρωμιά αλλά και πανέμορφα τοπία που συνθέτουν η παρουσία του Ιονίου και Τυρρηνικού πελάγους σε συνδυασμό με τα 4 βουνά με υψόμετρα άνω των 2000 μέτρων που υπάρχουν στην περιοχή! Έτσι το ορεινό ανάγλυφο με τα ατελείωτα δάση εξηγεί γιατί η Καλαβρία είναι μόλις η 15η αμπελουργική περιοχή της Ιταλίας, αριθμώντας 110000 στρέμματα.
Ότι βέβαια λείπει σε μέγεθος περισσεύει σε ίντριγκα, μιας και τα κρασιά της περιοχής προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από γηγενείς ποικιλίες. Το ερυθρό Gaglioppo είναι ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της περιοχής, αν και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή προκειμένου να μην περάσει τον επιθετικό του χαρακτήρα –που θυμίζει αυτό των Nebbiolo και Sangiovese- στο κρασί, κάτι που δύσκολα οι παραγωγοί επιτυγχάνουν. Από την άλλη μεριά οι οπαδοί των κρασιών της Έτνα θα βρουν εδώ την ντόπια και συγγενική σε γεύση εκδοχή του Nerello Mascalese με το όνομα Nerello Calabrese.
Τα ερυθρά μπορεί να διεκδικούν την μερίδα του λέοντος στην Καλαβρία, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα λευκά σταφύλια δεν έχουν και αυτά το ενδιαφέρον τους. Διπλό μάλιστα στην περίπτωση του Greco Bianco και λόγω της εμφανούς προέλευσης του και λόγω του χαρακτήρα εσπεριδοειδών που διαθέτει όταν βέβαια οι οινοποιοί καταφέρει να αποτρέψει την πλαδαρότητα. Ακόμα πιο ενδιαφέρον παρουσιάζει το Pecorello, του οποίου η μαλακή, κρεμώδη γεύση παραπέμπει σε ένα blend Βιδιανού και Σαββατιανού.
Προσθέσετε εδώ και το κερασάκι αρωματικών σταφυλιών όπως η Malvasia και το Zibibbo (Μοσχάτο) και θα βρεθείτε μπροστά σε μια τούρτα που δεν καταφέρνει πάντα να είναι νόστιμη, όμως σίγουρα είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Τουλάχιστον μέχρι να σερβιριστούν στο πιάτο Teran, Plavina, Refosk, Merlot και Malvazija Istarska, μιας και το CMB 2023 θα λάβει χώρα στην Κροατική Istria!