Μια κάθετη 4 εσοδειών του Chateau d’ Yquem προφανώς και συνιστά μια μοναδική εμπειρία. Μια εμπειρία που μοιραία εγείρει ύψιστες προσδοκίες μιας και το εν λόγω κρασί είναι ο απόλυτος βασιλιάς της γλύκας, μια πραγματικότητα που η ετικέτα με το στέμμα σίγουρα δεν κάνει καμία προσπάθεια να κρύψει! Ναι, υπάρχουν πολύ ακριβότερα κρασιά που βασίζουν τις στρατοσφαιρικές τιμές τους στην σπανιότητά, ωστόσο κανένα δεν έχει την αναγνωρισιμότητα, το κύρος και την μοναδικότητα που απολαμβάνει το κρασί του σπουδαίου αυτού πύργου του Sauternes. Άλλωστε δεν είναι τυχαία το μόνο μέλος της κατηγορίας 1er Cru Classe Superieur στην κατάταξη της περιοχής που έλαβε χώρα το 1855, θέση που το διαφοροποιεί από όλους τους άλλους σπουδαίους πύργους που βρίσκονται στο νοτιότερο σημείο της αριστερής όχθης του Μπορντό, απόλυτου βασιλείου των γλυκών κρασιών.
Και δεν είναι μόνο το ξεχωριστό του terroir αυτό που το καθιστά “μια κατηγορία από μόνο του” αλλά και ο περφεξιονισμός στην συλλογή των προσβεβλημένων από ευγενή σήψη ρογών. Μια τελειομανία που θέλει τον εμβληματικό παραγωγό να εφαρμόζει τους περισσότερους διαδοχικούς τρύγους προκειμένου να φέρει στο οινοποιείο τον “σάπιο χρυσό” των ποικιλιών Semillon και Sauvignon Blanc· και σε δύσκολες χρονιές όπως το 1972 να μην καταφέρνει να παράξει κρασί αν και πραγματοποίησε 11 τέτοιους!!
Ως εκ τούτου η δοκιμή 4 εσοδειών του Chateau d’ Yquem είναι μια εμπειρία ζωής, ανάλογη της οδήγησης 4 Lamborghini αν ήσουν φανατικός εραστής της οδήγησης. Ή μάλλον κάτι τις παραπάνω, αφού η εταιρεία Αίολος και το WSPC κατάφεραν να φέρουν εκτός από τα ακριβοθώρητα κρασιά και τον περίφημο Pierre Lurton, τον άνθρωπο που εδώ και 20 χρόνια βρίσκεται πίσω από το τιμόνι αυτού του απόλυτου Chateau των 1130(!) στρεμμάτων.
Το “ζέσταμα” ανέλαβε το “Y” 2021 (9/10), μια προθέρμανση 200 και βάλε euro… Το ξηρό κρασί του Yquem προέρχεται από το ιδανικά ωριμασμένο Sauvignon Blanc του κτήματος στο οποίο έρχεται να προστεθεί ένα 20% Semillon το οποίο μόλις έχει αρχίσει να προσβάλλεται από ευγενή σήψη. Το “Y” είναι ένα SB με τα όλα του, αφού γεμίζει το ποτήρι με σχεδόν κρυστάλλινα αρώματα αχλαδιού, κίτρου και γκρέιπφρουτ αλλά και μια υφάλμυρη κατάξηρη γεύση. Όμως μια διάσταση κερήθρας και ωμού μανιταριού αλλά και 7gr/lt αζύμωτων σακχάρων έρχονται να προσθέσουν τόνους πολυπλοκότητας δίπλα στο φοβερό του μάκρος. Ένα διαμάντι με δυναμικό 15ετίας που κάνει ακόμα και αυτήν την τιμή να μην φαντάζει εξωφρενική.
Ένοιωθες κρατημένες τις ανάσες την ώρα που το Chateau d’ Yquem 2020 (9/10) έπεφτε στα ποτήρια. Και ακόμα μεγαλύτερη ησυχία όταν αυτά πλησίαζαν την μύτη, μιας και το ακόμα κλειστό μπουκέτο αξίωνε όλη την προσοχή για να ανταποδώσει με μάνγκο, ισχυρές δόσεις βοτρύτη και μια τζούρα αρμπαρόριζας. Το στόμα δεν είναι ιδιαίτερα γλυκό εδώ, είναι όμως ντελικάτο και πολύ έντονο, με το flavor βερίκοκου και σαφράν να μην μένει μόνο στο μυαλό αλλά και στο άδειο ποτήρι…
Η νιότη του ΄20 έγινε ακόμα πιο φανερή με την έλευση του Chateau d’ Yquem 2010 (9/10). Πολύ πιο εκφραστική στα ώριμα πλέον αρώματα ανανά, μάνγκο, βερίκοκου, αρμπαρόριζας αλλά και σε αυτά της ευγενούς σήψεως, η εξαιρετική κατά το κτήμα χρονιά εμφανίστηκε μαλακή, βουτυράτη και σαφώς πιο γλυκιά- όχι όμως μελένια- με την διάσταση της τάρτας αμυγδάλου να συμπληρώνει το καλής έντασης flavor.
To βαθύχρυσο Chateau d’ Yquem 2005 (9/10) είναι καρπός άλλης μιας εξαιρετικής χρονιάς, με την εξέλιξη του πάντως σε σχέση με το ΄10 να είναι μεγαλύτερη από ότι η διαφορά των 5 χρόνων θα σε έκανε να υποθέσεις. Μέτρια φορτωμένο με ξηρούς καρπούς, μανιτάρι και αποξηραμένο βερίκοκο, διαθέτει πολύ καλό γευστικό μάκρος –το οποίο τονίζεται από την πίκρα της μαρμελάδας πορτοκαλιού- αλλά και την πιο χαμηλή (αναλογικά!) συμπύκνωση.
Η χρονιά θεωρείται μια από τις πλέον ευλογημένες της ιστορίας του, ωστόσο το Chateau d’ Yquem 1990 (8,5/10) δεν με έπεισε ούτε με την διάρκεια ούτε με την φρεσκάδα του. Μέτρια πυκνό στα αρώματα μανιταριών και εκφρασμένου σε μορφή μαρμελάδας και mi cuit βερίκοκου ήταν ισορροπημένο, ντελικάτο και τυπικά πορτοκαλένια πικρό, ωστόσο αυτή η ανοιχτά κεχριμπαρένια πολυτέλεια ενίσχυσε την πεποίθηση μου ότι τα Sauternes, όπως και τα Vintages Port, είναι πιο ελκυστικά στην νιότη τους (5-15χρόνια) παρά στην ωριμότητά τους.
Ο Pierre Lurton κατέστησε σαφές ότι στόχος για το Chateau d’ Yquem δεν είναι η γενναιόδωρη γλύκα αλλά η καθαρότητα και η φρεσκάδα, αρετές που δίχως άλλο προσέφερε σε περίσσεια αυτό το once in a lifetime overdose υπερπολυτελούς βοτρύτη. Όμως προσωπικά περίμενα πολλά περισσότερα στους τομείς μάκρος και flavor από το πλέον φημισμένο και παινεμένο γλυκό κρασί του κόσμου. Φαντάζομαι ότι μάλλον διαθέτω ένα μοναδικό συνδυασμό οινικής ασχετοσύνη και θράσους –συνήθως στο χώρο οι άσχετοι δεν έχουν θράσος και οι θρασείς δεν έχουν ασχετοσύνη- για να αμφισβητώ το Chateau d’ Yquem, ωστόσο η …σήψη του δεν μίλησε στην καρδιά μου με τον ίδιο τρόπο που μιλά αυτή κρασιών από το Λίγηρα, το Tokaji αλλά και το ίδιο το Sauternes. Και πιστέψτε με, όντας φανατικός των βοτρυτισμένων γλυκών κρασιών, ένα Chateau de Fesles, ένα Oremus 6 Puttonyos η ένα Chateau Rieussec εύκολα μπορούν να την κάνουν να φτερουγίσει…
Η εταιρεία Αίολος (210 9837638) διαθέτει το Chateau d’ Yquem στις χρονιές ’20, ’19, ’17, ΄11 και ’10.