Αλλό ένα Ιταλικό, θα μου πείτε. Αλλό ένα Ιταλικό, θα σας
πω και εγώ. Ξέρω τι βάζετε με το νου σας, στην περίπτωση όμως του Cantinetta,
που πήρε τη θέση του "Επίκουρου", έχουμε να κάνουμε με μια σοβαρή
και μετρημένη προσέγγιση της Ιταλικής
κουζίνας.
Το "χέρι" του Κώστα Τσίγκα που επιμελήθηκε το μενού στο όμορφο εστιατόριο του παραγωγού Τάκη Βερέμη, ήταν ότι έπρεπε. Πραγματικά παρά τις όποιες αδυναμίες, όσα πιάτα δοκιμάσαμε ήταν από καλά και βάλε.
Η μπρουσκέτα για παράδειγμα με τα φασόλια, τα ντοματίνια και το μπέικον ή τα vongole και τα μύδια με την πανσέτα που βγαίνουν λαχταριστά από τον πετρόφουρνο είναι δείγματα μιας κουζίνας που έχει τεχνική και ξέρει που πατάει. Στο ίδιο επίπεδο και τα κεφτεδάκια τους με την ταρτουφάτα(λιωμένο τυρί με τρούφα) που θα σας μείνουν για τα "μακροβούτια" που θα κάνετε στην πληθωρική σάλτσα και ας την προτιμούσα ένα κλίκ ηπιότερη.
Κόλλησα επίςης με τα Tonnarelli a Cacio e Peppe, μια λιτή μακαρονάδα με μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι, pecorino και φασκόμηλο.
Οι πίτσες τους χωρίζονται στο μενού σε λευκές και κόκκινες. Ψηφίζω με τη μια την καλοφτιαγμένη μαργαρίτα από τις rosso και θα επιστρέψω σίγουρα για μια bianca με σπανάκι μπρόκολο και αντζούγιες που μου καρφώθηκε στο μυαλό.
Υ. Γ. 1: Από εδώ ριζότο, από εκεί ριζότο, που είναι τα ριζότο; Μα ούτε ένα;
Υ. Γ. 2: "Leave the gun. Take the canolli." Οκ να μη σας χαλάσω το χατήρι, αλλά ήταν τόσο άγλυκο για επιδόρπιο που είπαμε... Για ακόμη μια φορά το τιραμισού ξελάσπωσε τη κατάσταση.
Υ. Γ. 3 : Αχ, αυτή η wine list...Μιλάει μόνο Ιταλικά και παραείναι περιορισμένη για το εύρος του μενού.
(Πανδώρας 14, Γλυφάδα, τηλ 2108941735)