Μία Δευτέρα με 27 ώρες μέρα και μία Πέμπτη βράδυ που δεν έζησα!

14 Ιουνίου 2017
Δημήτρης Σταθόπουλος
Έλειπα από την Ελλάδα 180 ώρες, και από αυτές, τις 51, τις πέρασα μέσα στο αεροπλάνο. Μέσα σε μία εβδομάδα διανύσαμε 40.000 μίλια.

Περάσαμε πάνω από το Βόρειο Πόλο, είδαμε από τα 35 χιλιάδες πόδια τα παγόβουνα της Αλάσκας να μοιάζουν με βουνά ολόκληρα. Είδαμε τους τεράστιους κρατήρες των ηφαιστείων της Αλάσκας και περάσαμε χρόνο μέσα σε ένα από τα μεγαλύτερα κτίρια του κόσμου, εκεί που η Boeing δημιουργεί αυτά τα τεράστια αεροσκάφη, που φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά.

Πριν ξεκινήσει αυτό το ταξίδι ήμουν προετοιμασμένος για κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Στο άκουσμα του προγράμματος και μόνο, η ανυπομονησία μου να φτάσουν οι μέρες γινόταν ακόμη πιο έντονη. Τώρα που έχω επιστρέψει εκείνο που μπορώ να πω είναι πως πραγματικά ήταν ένα από τα πιο κουραστικά και ταυτόχρονα πιο ενδιαφέροντα ταξίδια που έχω κάνει ποτέ μου. Αν θα το ξαναέκανα; Αύριο το πρωί.

Από το Ντουμπάι στην Αμερική

Το ταξίδι ξεκίνησε από την Αθήνα, αργά την Κυριακή το βράδυ, όπου με πτήση της Emirates, φτάσαμε στο Ντουμπάι. Από εκεί, μετά από 4 ώρες εξερεύνησης στο γιγαντιαίο αεροδρόμιο ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι προς το Seattle των Η.Π.Α. Πριν ξεκινήσει βέβαια, και καθώς η πτήση θα έφτανε στις ΗΠΑ, ο έλεγχος εξονυχιστικός. Ειδικά για αυτές τις πτήσεις, απαγορεύεται οι ταξιδιώτες να έχουν μαζί τους, οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή εκτός ενός κινητού τηλεφώνου. Εξαιτίας αυτού του κανόνα ασφαλείας που έχει ξεκινήσει να ισχύει πρόσφατα, το προσωπικό του αεροδρομίου, συσκεύαζε προσεκτικά και σε ειδικά κουτιά αυτές τις συσκευές.

Κινούμενοι βόρεια, περάσαμε πάνω από χώρες όπως το Ιράν, το Τουρκμενιστάν, το Καζακστάν, η Ρωσία, ο Καναδάς, ο Αρκτικός Ωκεανός και ο Βόρειος Πόλος.  Φτάσαμε στο αεροδρόμιο Tacoma, του Seattle μετά από 15,5 ώρες πτήσης. Εκείνη η Δευτέρα, ήταν η μεγαλύτερη της ζωής μου, καθώς από την ώρα που ξημέρωσε μέχρι που νύχτωσε μεσολάβησαν 27 ώρες. Μετά από τον ενδελεχή έλεγχο στην είσοδο του αεροδρομίου και αφού έπεισα την υπάλληλο ότι ο λόγος που ταξίδεψα από την Αθήνα στο Ντουμπάι και στη συνέχεια στην Αμερική, δεν έκρυβε κάποιον περίεργο λόγο, αλλά μία διάθεση να κάνουμε το γύρο του κόσμου, παρέλαβα τον υπολογιστή μου, τη φωτογραφική μηχανή και στη συνέχεια και τη βαλίτσα μου και ξεκίνησα για την πόλη.

To Seattle

To Seattle, είναι παραθαλάσσιο και έδρα της πολιτείας της Ουάσινγκτον. Bρίσκεται στις βορειοδυτικές ακτές των ΗΠΑ πολύ κοντά στα σύνορα με τον Καναδά και έχει έντονο πολιτιστικό χαρακτήρα. Μετά το Β` παγκόσμιο πόλεμο, αναπτύχθηκε σημαντικά εξαιτίας και της εταιρείας boeing, η οποία έχει την έδρα της εδώ, ενώ παράλληλα, λειτουργούν στην περιοχή εργοστάσια παραγωγής των αεροσκαφών της. Βέβαια εκτός από τη συγκεκριμένη εταιρεία τόσο η Amazon όσο και η Starbucks διατηρούν εδώ τα κεντρικά τους γραφεία. Όσο αφορά στα Starbucks στην προκυμαία, βρίσκεται το πρώτο κατάστημα που λειτούργησε η γνωστή αλυσίδα.

Σήμα κατατεθέν της πόλης είναι η Space Needle, ένα μοντέρνο οικοδόμημα – πύργος, που κατασκευάστηκε το 1962, έχει ύψος 160 μέτρων και στην κορυφή φιλοξενεί ένα εστιατόριο. Από το κέντρο της πόλης μπορείτε να φτάσετε στην Space Needle,  χρησιμοποιώντας το τρένο (monorail) που κινείται πάνω σε μία ράγα και πραγματοποιεί μία πολύ εντυπωσιακή διαδρομή, ανάμεσα από τους ουρανοξύστες. Επίσης, για να πάρετε μία καλή γεύση της ζωής της πόλης, αξίζει να επισκεφτείτε την Pike Place Market, όπου πρόκειται για μία αγορά που πωλούνται από ψάρια και φρούτα μέχρι λουλούδια. Γενικά, εδώ μπορείτε να βρείτε όλα τα προϊόντα που παράγει η περιοχή. Ξεπερνώντας τα στενά όρια της πόλης, μπορείτε να δείτε ένα καταπληκτικό  μουσείο με αεροπλάνα του παρελθόντος, το Museum of Flight (http://www.museumofflight.org) ενώ αξίζει μία επίσκεψη στο Woodinville για να έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τα κρασιά της Ουάσινγκτον. Βέβαια, ανάλογα με το χρόνο σας, αξίζει να περάσετε σε ένα από τα νησάκια που βρίσκονται εκεί πολύ κοντά στις ακτές, σαν μία πρώτη επαφή με τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το Seattle, έχει έντονο πολιτιστικό ενδιαφέρον ενώ αξιοσημείωτη είναι και η μουσική του ιστορία με τον θρύλο Jimi Hendrix να κατάγεται από την περιοχή. Εξάλλου από εδώ ξεκίνησαν και τα συγκροτήματα Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden, Alice in Chains και πολλά ακόμη.

Το εύφορο έδαφος, ο αναζωογονητικός αέρας αλλά και τα καθαρά νερά της περιοχής, αποτελούν τρεις βασικούς παράγοντες ώστε το Seattle να διαθέτει πρώτης ποιότητας πρώτες ύλες. Αξίζει να δοκιμάσετε θαλασσινά όπως σολομό, στρείδια, μύδια αλλά και καβούρια και να τα συνόδευσετε με ένα από τα τοπικά κρασιά. Στην περιοχή καλλιεργούνται 50.000 στρέμματα με αμπέλια και παράγουν λευκά και κόκκινα κρασιά πολύ καλής ποιότητας. Η περιοχή εξάλλου, φιλοξενεί πολλά καλά εστιατόρια αλλά και βραβευμένους σεφ που καταφέρνουν και αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο τα ποιοτικά τοπικά υλικά.

Η συνέχεια του ταξιδιού

Όντως, το Seattle με εντυπωσίασε. Αλλά η συνέχεια ήταν ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Ξυπνήσαμε νωρίς το πρωί και φτάσαμε στο Delivery Center της Boeing απ` όπου και μετά από μία σύντομη τελετή παράδοσης του ολοκαίνουριου αεροσκάφους της Fly Scoot, πετάξαμε για τα τη Σιγκαπούρη. Το νέο 787 Dreamliner, από τις 17 Ιουνίου θα συνδέει την Αθήνα με τη Σιγκαπούρη φέροντας πιο κοντά δεκάδες προορισμούς στη ΝΑ Ασία αλλά και την Αυστραλία. Μετά από 16 ώρες πτήσης, και αφού είδαμε από το παράθυρο του αεροπλάνου τα παγόβουνα στην Αλάσκα, φτάσαμε στο «νησί» κάνοντας ένα χρονικό άλμα.

Το ολοκαίνουριο Boeing 787- Dreamliner της Fly Scoot, λίγο πριν αναχωρήσουμε για τη Σιγκαπούρη

Φύγαμε από το Seattle στις 10 το πρωί της Πέμπτης, τοπική ώρα και όταν φτάσαμε στη Σιγκαπούρη τα ρολόγια έδειχναν 5 το απόγευμα της Παρασκευής. Εκείνη την Πέμπτη το βράδυ δεν την ζήσαμε ποτέ. Μία φίλη με την οποία ταξιδεύαμε μαζί με ρώτησε εν πτήση τι ώρα είναι. Φυσικά ήταν αδύνατον να απαντήσω.  Επίσης πέρα από την τεράστια διαφορά ώρας, βρεθήκαμε και σε άλλη εποχή. Από το δροσερό αεράκι στις ΒΔ Ακτές των ΗΠΑ, εδώ το θερμόμετρο άγγιζε του 37 βαθμούς κελσίου και η υγρασία σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Gardens by the Bay, Στους κλειστούς κήπους με φυτά από ολόκληρο τον πλανήτη.

Η επόμενη ημέρα μας βρήκε πολύ καλύτερα όσο αφορά στον καιρό. Με πολύ όρεξη ξεκινήσαμε την εξόρμηση στην πόλη. Εντυπωσιακά κτίρια, τεράστιες κατασκευές, πρωτότυπες εκδοχές σε μία πόλη που αναπτύσσεται διαρκώς. Και πέρα από το μοντέρνο και το σύγχρονο η Σιγκαπούρη έχει να επιδείξει και το εξίσου σημαντικό παραδοσιακό της κομμάτι,  τη λεγόμενη china town. Χαθείτε στα στενά της, μπείτε σε μαγαζιά με ρούχα, με αναμνηστικά, με τοπικά εξωτικά για εμάς φρούτα. Σηκώστε το βλέμμα ψηλά και δείτε τα μεγαθήρια που περιστοιχίζουν την πόλη. Ζήστε τη μαγεία της πολυπολιτισμικότητας και δώστε χρόνο στον εαυτό σας.

Επιστροφή στην Αθήνα

Άλλες 12 ώρες πτήσης και με τα φτερά της Singapore Airlines, φτάσαμε στη Ρώμη. Λίγο ακόμη και η Αθήνα ήταν κοντά. Μπαίνοντας στο αεροπλάνο της Aegean για Αθήνα άρχισα να μυρίζω την Ελλάδα. Μιάμιση ώρα χρειάστηκε το αεροπλάνο και είχαμε φτάσει στο Ελ. Βενιζέλος. Το ταξίδι αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ.