Τώρα οι εικόνες του
μιλάνε μέσα από φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από ψηλά για να αφηγηθούν ένα
διαφορετικό κεφάλαιο στη ζωντανή ιστορία που ξετυλίγεται στα μάτια όσων περνούν
από το Δέλτα Φαλήρου. Ο Γιώργης Γερόλυμπος συνδυάζοντας τις σπουδές στην
Αρχιτεκτονική αλλά και τη Φωτογραφία, έχει το προνόμιο της περαιτέρω γνώσης
«μπαίνοντας σε κόσμους που δεν γνωρίζεις», όπως λέει. Αυτή τη φορά στρέφει το
φακό του από τα ύψη και δημιουργεί εικόνες που μοιάζουν με αφαιρετικούς
πίνακες, αποδεικνύοντας τις πολλαπλές διαδρομές που μπορεί να ακολουθήσει το
βλέμμα αρκεί να βρει μια πηγή έμπνευσης.
-Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) είναι ένα τοπίο που αλλάζει διαρκώς. Ποια είναι η πρόκληση να το αποτυπώσετε;
Αναρωτιέμαι τι δεν αποτελεί πρόκληση σε ένα τέτοιο έργο: το μέγεθός του, η ποιότητα κατασκευής, οι υψηλοί κανόνες ασφαλείας που πρέπει να ακολουθούνται κατά γράμμα, ή η χρονική συνέπεια των εργασιών που δεν διακόπτονται για κανένα λόγο. Όλα τα παραπάνω αποτελούν παραμέτρους που καθιστούν το εγχείρημα της φωτογραφικής καταγραφής και ερμηνείας του ΚΠΙΣΝ εξόχως συναρπαστικό.
-Έχετε σπουδάσει αρχιτεκτονική και ασχολείστε επαγγελματικά με τη φωτογραφία. Ποιο είναι το κοινό νήμα που τις συνδέει;
Είχα την τύχη να σπουδάσω και τα δύο, πράγμα που μου επέτρεψε να αντιληφθώ τις δύο δραστηριότητες σε μεγαλύτερο βάθος από αυτό που, πιθανώς, προσφέρει μια αυτό-διδακτική προσέγγιση. Οι εκλεκτικές συγγένειες μεταξύ των δύο είναι πολλές και αφορούν τόσο τη συνθετική διαδικασία όσο και την παραγωγή του τελικού προϊόντος. Περισσότερο όμως από τα επιμέρους κοινά χαρακτηριστικά ξεχωρίζω μία μεγάλη ομοιότητα που απαντάται τόσο στην αρχιτεκτονική όσο και στη φωτογραφία: τη δυνατότητα που σου δίνουν και οι δύο να μάθεις, μπαίνοντας σε κόσμους που δεν γνωρίζεις. Κάθε φορά που αναλαμβάνεις ένα νέο project εισέρχεσαι στον κόσμο ενός άλλου ανθρώπου, και αν έχεις ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά σου, μαθαίνεις πράγματα που δεν φανταζόσουν ποτέ.
-Θυμάστε κάτι από την εικόνα του πάλαι ποτέ ιπποδρόμου πριν τα έργα του ΚΠΙΣΝ και τι;
Την κερκίδα του παλαιού ιπποδρόμου που βρισκόταν στη θέση της σημερινής Όπερας. Διατηρώ μια ρομαντική ανάμνηση εκείνης της τελευταίας μορφής του χώρου πριν την έναρξη των εργασιών, παρά το γεγονός ότι ο χώρος του παλαιού ιπποδρόμου έμοιαζε ακριβώς με την σημερινή όψη του Φαληρικού θαλάσσιου μετώπου: εγκαταλελειμμένος, γεμάτος σκουπίδια και χώρος στάθμευσης για οποιοδήποτε μεγάλο όχημα επιθυμούσε να παρκάρει κάνεις αυθαίρετα.
Ευτυχώς, σύντομα θα αντικατασταθούν όλα αυτά από ένα πάρκο με δέντρα, θάμνους, νερό και διαδρομές.
-Η έκθεση περιλαμβάνει εικόνες κάτοψης. Πιστεύετε ότι είναι αυτός είναι ένας τρόπος να εκφράσετε τη δική σας αφήγηση όσον καιρό φωτογραφίζετε τη δημιουργία του ΚΠΙΣΝ;
Είναι ένας τρόπος αλλά όχι ο μόνος. Κατά τη
διάρκεια της φωτογραφικής αφήγησης της κατασκευής του ΚΠΙΣΝ έχουν παραχθεί
πολλές εικόνες διαφορετικών ειδών που καλύπτουν πολλές ανάγκες δημοσιότητας,
αρχείου, τεχνικών προδιαγραφών, εξειδικευμένων διαδικασιών κ.λπ. Η ενότητα των
κατόψεων επιτρέπει μια αφαιρετική, εικαστική προσέγγιση που προσιδιάζει σε
εκθεσιακή χρήση, προσεγγίζοντας το θεατή και με αυτή την πλευρά του έργου.
-Πιστεύετε ότι το έργο αυτό θα αλλάξει την Αθήνα και σε ποια σημεία;
Περισσότερο από το ότι το πιστεύω, κυρίως το ελπίζω. Μακάρι η Αθήνα να αλλάξει σε ένα χώρο που θα μπορεί κάνεις να έρθει σε επαφή με ό,τικαλύτερο και σημαντικότερο σε αυτή τη ζωή: το βιβλίο και τη γνώση, τη μουσική ποιότητα και το πράσινο. Μπορεί κανείς να σκεφτεί καλύτερο προορισμό για νέους γονείς με παιδιά; έχω την αίσθηση ότι φτάσαμε σε πολύ χαμηλό σημείο ως κοινωνία, είναι καιρός εδώ και μεγάλο διάστημα που θα έπρεπε να επενδύσουμε στην παιδεία σε μια προσπάθεια αλλαγής πορείας. Ελπίζω ότι το έργο του ΚΠΙΣΝ θα βοηθήσει στο να αλλάξουμε νοοτροπία απέναντι στο δημόσιο χώρο και στον τόπο μας τον ίδιο.
-Τι ήταν αυτό που είδατε διασχίζοντας την Αμερική από τη μία ακτή στην άλλη επί 61 μέρες; Ήταν τελικά το ταξίδι της ζωής σας;
Αυτό που είδα ήταν ο εαυτός μου μετά από πολύ καιρό, που τον είχα χάσει εντελώς λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων αλλά και προσωπικής τρικυμίας. Πράγματι, ήταν ίσως το ταξίδι της ζωής μου από το οποίο κρατώ την τελευταία φράση που έγραψα στο σημειωματάριό μου στο αεροδρόμιο περιμένοντας το αεροπλάνο της επιστροφής:
«16.994 χιλιόμετρα, 61 ημέρες, διασχίζοντας 27 Πολιτείες, 35 μεγάλες πόλεις, 4 ερήμους, 3 οροσειρές, 9 Εθνικά πάρκα και 3 θάλασσες. Ταξίδεψα πιο πολύ και πιο μακριά απ’ όσο είχα ελπίσει ποτέ. Τα μάτια μου βλέπουν πλέον, λίγο πιο έντονα, λίγο πιο μακριά».
-Κάθε εσωτερική αλλαγή που κάνουμε, αλλάζει και τον εξωτερικό μας περίγυρο: μπορείτε να μου σχολιάσετε αυτή τη φράση; Και πόσο συνδέεται με τη φωτογραφία;
Θεωρώ ότι λίγες φράσεις έχουν τόση σημασία όσο αυτή. Όσο πιο τακτοποιημένα είναι τα πράγματα εσωτερικά, τόσο πιο γενναιόδωροι μπορούμε να είμαστε με τους γύρω μας, και τότε πόσο, μα πόσο, καλύτερος γίνεται ο κόσμος μας, και για εμάς τους ίδιους και για τους συνομιλητές μας. Αν κάτι μπορεί να προσφέρει η φωτογραφία είναι ακριβώς αυτό: να δείξει τον κόσμο στην καλύτερή του εκδοχή, να τον κοιτάξουμε μέσω μιας έντονης ματιάς, δικής μας ή κάποιου άλλου. Υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες ότι τότε τον εκτιμάς περισσότερο, και ξεκινώντας να τον σέβεσαι παραπάνω, καταλήγεις να τον κάνεις καλύτερο.
-Τι σημαίνει για σας ομορφιά και τι νότος;
Η ομορφιά βρίσκεται στο μάτι του παρατηρητή. Προσωπικά, μόνο αυτή η εκδοχή της με ενδιαφέρει.
Νότος; η έννοια για μένα είναι πάντοτε συνυφασμένη με τον τελικό προορισμό μας. Μπορεί να ζήσει κανείς παντού, αλλά θα καταλήξει πάντα στον νότο. Αν είναι τυχερός, τουλάχιστον…
-Σε ποια διαχρονική προσωπικότητα θα κάνατε, τέλος, το τραπέζι;
Σε αρκετές, ομολογώ, αν είχα τη δυνατότητα. Στον Ιωάννη Καποδίστρια, στον AνδρέαΛάσκαρατο, στον Oscar Wild, ή στον προσφάτως χαμένο φωτογράφο Lewis Baltz. Αν έπρεπε να επιλέξω έναν μόνο, θα καλούσα τον Mark Twain, λόγω μιας φράσης του που θυμάμαι διαρκώς με θαυμασμό: «ποτέ δεν επέτρεψα στη μόρφωσή μου να μπει εμπόδιο στην καλλιέργεια μου».
Η έκθεση αρχιτεκτονικής φωτογραφίας του Γιώργη Γερόλυμπου «Κάτοψη: η εικόνα ενός χώρου από ψηλά», πραγματοποιείται στο Κέντρο Επισκεπτών του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος,
Πεζογέφυρα Εσπλανάδας, Εργοτάξιο ΚΠΙΣΝ, Καλλιθέα, τηλ.210 8778396-8.