Βρέθηκα στην Κύπρο έτσι ξαφνικά, καλεσμένος της Gastronomy Essentials για ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα μαγειρικής που παρέδωσε ο σεφ Γιώργος Στυλιανουδάκης στην Λευκωσία. Ήταν επίσης μια σοβαρή αφορμή η οποία εξελίχθηκε σε πρόκληση. Να γνωρίσω δηλαδή, μια άγνωστη και αχαρτογράφητη για μένα πόλη. Ήταν ένα στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου να αισθανθώ τον παλμό της. Ήθελα να το κερδίσω και πιστεύω τα κατάφερα. Το λέω στοίχημα γιατί οι προβλέψεις από γνωστούς, φίλους και μια μίνι προσωπική έρευνα, ήταν αρκετά δυσοίωνες. Μόνο ο καλός φίλος και συνάδελφος Φώτης Βαλλάτος μου έγραψε ένα μήνυμα με απόλυτη βεβαιότητα που δεν μου άφηνε και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης: "Μην τους ακούς, η Λευκωσία είναι όνειρο." Κάπως αναθάρρησα εκεί και άρχισα να κάνω λίστα. Η μοναδική σημείωση που είχα υπόψη μου για την Κύπρο και την υπολόγιζα ως σωσίβια λέμβο αν όλα πηγαίναν στράφι ήταν το Lost + Found του Ντίνου Κωνσταντινίδη στην Λευκωσία. Σκέφτηκα ότι ίσως να ισχύει και το εξής: την ουσιαστική αξία ενός μπαρ την αντιλαμβάνεσαι κυτταρικά μόνο σε κάποιο ταξίδι. Όταν δεν θα υπάρχει κάτι τριγύρω να περιθάλψει το γούστο σου, θα υπάρχει πάντα ένα μπαρ που θα σου απλώσει γενναιόδωρα το χέρι.
Για δεύτερη συνεχή χρονιά στην λίστα με
τα πενήντα καλύτερα μπαρ του κόσμου και μάλιστα σε καλύτερη κατάταξη (Νο.
43 για το 2016) η φήμη του Lost + Found ξεπέρασε σε πολύ σύντομο χρονικό
διάστημα τα σύνορα της χώρας που το φιλοξενεί. Τίποτα δεν έγινε ασφαλώς στην
τύχη αλλά να που η τύχη ή καλύτερα οι συγκυρίες έβαλαν και αυτές για τα καλά το
χέρι τους. Στο όνομά του κρύβεται και η μικρή ιστορία του. Ο Ντίνος
Κωνσταντινίδης και οι συνεργάτες του σκόπευαν να δημιουργήσουν μια bar tending
σχολή στην Λευκωσία αλλά η οικονομική κρίση που έπληξε την Κύπρο το 2013 με τα
γνωστά δυσάρεστα επακόλουθα ανέκοψε αυτό το πλάνο οριστικά. Το Lost + Found
ήταν το plan b του μιας και ο χώρος υπήρχε, οπότε από το να φύγει στο εξωτερικό
για να χτίσει την καριέρα του εκεί, αποφάσισε να κάνει ένα μπαρ με όσα είχε.
Και είχε δίκιο. Ο χρόνος τον δικαίωσε και το λιλιπούτειο Lost + Found που
φτιάχτηκε σχεδόν από το τίποτα, έφτασε να γίνει ένα από τα σημαντικότερα μπαρ
στον κόσμου, καρφιτσώνοντας την Κύπρο στην διεθνή σκηνή του bar tending. Άχρηστα
για άλλους αντικείμενα που βρήκαν οι ίδιοι σε αποθήκες ή ακόμα και στον δρόμο,
λάμπουν τοποθετημένα, σχεδόν σκηνοθετημένα, στο μπαρ αποδεικνύοντας για ακόμη
μια φορά ότι η αισθητική, μας λέει τελικά ποιοι είμαστε.
Είναι υποβλητικό και μυστηριώδες το Lost + Found και αυτή η σκοτεινιά του πάει πολύ. Όλο το έργο παίζεται στην υπέροχη μπάρα του αν και μετά τις δέκα γεμίζει ασφυκτικά και ο εξωτερικός χώρος. Πρόλαβα μια θέση στο μπαρ, πήγα φτιαγμένος να μπω στον κόσμο του ως επαγγελματίας δημοσιογράφος που θα καταγράψει τα πάντα, να κρατήσω πολλές σημειώσεις για τα ποτά, να κάνω ερωτήσεις αλλά με ρούφηξε το rabbit hole και για να είμαι ειλικρινής, δεν προσπάθησα να του αντισταθώ. Ένιωσα και ένα περίεργο δέος, πράγμα που μου συμβαίνει σπάνια σε μπαρ και όταν το παθαίνω τα ψιλοχανω, γι’ αυτό και άρχισα να παραγγέλνω cocktails με ανορθόδοξο για τα στάνταρτς μου τρόπο.
Το εκτενές μενού των cocktail είναι κατηγοριοποιημένο σύμφωνα με τα γευστικά χαρακτηριστικά των πολυάριθμων συνταγών τους. Υπάρχουν τα sour, τα sweet sour, ta sweet, τα dry sweet, τα dry και τα low cal. Δίπλα από κάθε περιγραφή με τα συστατικά της συνταγής και την αλκοολική ένταση μπορείτε να δείτε σχεδιασμένο ακόμα και το ποτήρι σερβιρίσματος. Τα cocktail στο Lost + Found είναι διαυγή, άψογα τεχνικά, ιδιαιτέρως στιβαρά και νόστιμα. Είναι cocktails φτιαγμένα για εκείνους που θέλουν να πιούνε το ποτό τους χωρίς να το επεξεργαστούν ιδιαίτερα ως εμπειρία αφού στραγγαλίζουν μες την απλότητα τους. Τα υλικά κάθε συνταγής στο σύνολό τους δίνουν ένα συμπαγές, σίγουρο και απολαυστικό μιξάρισμα, χωρίς να επιδεικνύουν σε πρώτο πλάνο την εκζήτησή τους. Μεγάλο και σπάνιο πράγμα. Δοκίμασα διάφορα αξιόλογα αλλά θα θυμάμαι για μια ζωή το αριστουργηματικό Bloody Mary, το καλύτερο που έχω γευτεί μετά την εποχή του Γιάννη Κοροβέση στο μπαρ του Hytra. Πολύ ενδιαφέρον βρήκα το βασταγερό Arcade από τα sweet sour με spiced ρούμι, Demerara λεμονάδα και bitters ενώ εξίσου πολύ καλοφτιαγμένο και ταξιδιάρικο είναι και το μεσαίας αλκοολικής έντασης Trip to Havana με ρούμι, ανανά, passion fruit, βατόμουρο, μέλι και λεμόνι. Εξαιρετικό και το Marco Dionysos επίσης από τα sweet sour με chartreuse, χυμό ανανά, lime και ένα μείγμα από spices που το απογειώνουν. Από την κατηγορία dry λάτρεψα τον δυναμίτη Dead End που συμπυκνώνει τον ορισμό του dry ποτού και είναι για μυημένους πότες. Σε αυτό το σημείο οι αντοχές μου κάμφθηκαν, αφήνοντας πολλές εκκρεμότητες για μια επόμενη επίσκεψη στο μέλλον.
Δεν αναφέρθηκα σχεδόν καθόλου στον πολυταξιδεμένο μπαρτέντερ και ιδιοκτήτη Ντίνο Κωνσταντινίδη που χτενίζει συνεχώς τα μπαρ ανά τον κόσμο, αποκτά καινούργιες παραστάσεις, παρακολουθεί στενά τις σύγχρονες τάσεις του κλάδου και ταξιδεύει το Lost + Found παντού, ανεβάζοντας τον πήχη κατακόρυφα. Σε λιγότερα από τέσσερα χρόνια κατάφερε να βάλει την Κύπρο στο διεθνές στερέωμα με τα καλύτερα μπαρ του κόσμου. Αυτό από μόνο του είναι σίγουρα μεγάλη κατάκτηση αλλά κάτι επίσης μου λέει πως είναι μόνο η αρχή μιας πορείας που όλα δείχνουν ότι θα είναι μάλλον αστρική.
Υ. Γ. : Κατάλαβα γρήγορα, από τον ταξιτζή μέχρι και όπου το κουβέντιασα, ότι Κύπριοι δηλώνουν περήφανοι για το Lost + Found.
Δεν είναι οι μόνοι.
Info
Λόρδου Βύρωνα 38, Λευκωσία