Είναι το Bardot, και είναι από τα ελάχιστα μαγαζιά που παραμένουν δυνατά χωρίς ποτέ να προκαλούν, χωρίς ποτέ να πασχίζουν να αποδείξουν κάτι παραπάνω από αυτό που είναι και κυρίως κρατώντας μια σταθερή πορεία μέσα στο χρόνο.Ο χώρος του είναι μικροσκοπικός και σκοτεινός. Σχεδόν υπόγειος κι όμως πάνω σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της πόλης, επί της Σκουφά. Λειτουργεί εδώ και 2,5 περίπου χρόνια και από την πρώτη κι όλας στιγμή μας έδωσε ένα πράγμα να καταλάβουμε καλά: Εδώ ξέρουν τι τους γίνεται.
Και εξηγούμαι...Ιδιοκτήτης και head bartender είναι ο Σταύρος Γαϊτανάρος, ενώ κατά καιρούς από τη μπάρα του έχουμε δει δυνατά ονόματα του ελληνικού bartending όπως ο Γιώργος Τσιρίκος που πλέον κάνει καριέρα στο Λονδίνο και ο Στέλιος Παπαδόπουλος που σήμερα παίζει δημιουργικά με τις τεκίλες στο Amigos. Μαζί με τον Σταύρο πλέον εδώ καθημερινά βρίσκεται και ο πάντα δραστήριος Αλέξανδρος Πρεβίστας που επίσης σαν “ήρεμη δύναμη” φροντίζει κατά καιρούς να εμφανίζεται στην επικαιρότητα τόσο με διακρίσεις όσο και με αξιοσημείωτες συμμετοχές σε διαγωνισμούς. Σε αυτό όμως το σημείο θα ήθελα να επανέλθω στην αρχική μου φράση, εκείνη που αφορά στα tastings. Γιατί εδώ και 2,5 χρόνια που επισκέπτομαι το Bardot, από την πρώτη κιόλας στιγμή που έγραψα για το opening αυτού του μαγαζιού, ένα πράγμα μου έκανε εντύπωση και πιστεύω πως αξίζει να σταθώ σε αυτό: Τα tastings. Tastings με έναν “ανήσυχο” Σταύρο που ποτέ δεν υπολόγιζε το κόστος του spirit και που απλόχερα το προσφέρει στον “περίεργο” επισκέπτη που ρωτά για “εκείνη την περίεργη φιάλη” ή ακόμη και στον γνώστη και οπαδό του καλού ποτού που ξέρει πως σπανίως έχει συναντήσει ξανά αυτή την ετικέτα.
Μ` αυτά και μ` αυτά έτσι κάπως εξελίχθηκε και η τωρινή επίσκεψή μου στο Bardot. Με νέες παραλαβές σε gin και τεκίλες που ήρθαν να συμπληρώσουν τον ήδη πλούσιο κατάλογο του μαγαζιού.Το βράδυ μου ξεκίνησε με Gin Mare, με έντονα και “νόστιμα” αρώματα από ελιές και θυμάρι, με δεντρολίβανο και βασιλικό. Συνεχίστηκε με το πολυαγαπημένο μου Monkey 47 που έρχεται απ` το Λονδίνο για να αποδείξει πως το gin μπορεί δικαίως να κατέχει royal θέση στο βάθρο των spirits και που από το σαν φάρμακο εποχής μπουκάλι του ξεχειλίζει αρώματα δενδρολίβανου. Τι άλλο θα βρείτε πλέον στο Bardot; Οι επιλογές σε gin συνεχίζονται με τα Geranium, Block Woods και το εξαιρετικό Mayfair στο τόσο απλό και ταυτόχρονα breathtaking μπουκάλι. Και για να μην σταθώ μόνο στα gin (τα οποία στο σύνολο ξεπερνούν τα 30 σε αριθμό), στο Bardot θα βρείτε περισσότερες από 40 επιλογές σε τεκίλα με την Ocho και την Calle 23 σε λευκή και παλαιωμένη εκδοχή να ξεχωρίζουν. Από εκεί και πέρα, ως after office επιλογή σε bar δεν θα μπορούσε παρά να έχει δώσει και ανάλογη έμφαση στο whisky το οποίο μοιάζει να “καταπραϋνει” με άρτιο τρόπο τις κουραστικές ημέρες των δικηγόρων και επιχειρηματιών της περιοχής. Βρίσκουμε 20 επιλογές σε blended Scotch και άλλες τόσες σε malt, ενώ σε ξεχωριστή κατηγορία ενημερωνόμαστε για τα Tennessee, τα Bourbon, τα Ιρλανδικά και εκείνα της σίκαλης.
Ο κατάλογος δεν σνομπάρει ούτε τη βότκα, ενώ ενδιαφέρουσα βρήκα και τη διαφοροποίηση της Cachaca που αγαπώ να παρατηρώ πως κατέχει ολοένα και μεγαλύτερη θέση στους καταλόγους των bars μας. Όσο για τον κατάλογο, εντυπωσιακά στημένος και με μεγάλη έκταση ξεκινά την “ξενάγησή” του με την πρόταση των “Our Way”, κοινώς των δικών του προτάσεων κατά κόσμον γνωστά και ως house cocktails. Συνεχίζεται συστήνοντάς μας τα “Most Wanted” τα οποία άλλοτε αφορούν στις classic επιλογές που μπορεί κάποιος να αναζητήσει ή σε άλλες που από τον προηγούμενο κατάλογο κρίθηκαν ως best sellers. Στη συνέχεια, το μάτι και ο ουρανίσκος εντυπωσιάζονται με τις προτάσεις σε Julep και Mule που σερβίρονται στα αντίστοιχα ενδεδειγμένα τσίγκινα ποτήρια από τα οποία το Mexican Mule με El Jimador reposado, lime, ζάχαρη και χειροποίητη ginger beer κυριολεκτικά σαρώνει, αν και προσωπικά βρήκα ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την πρόταση του Dominical Mule με Βrugal Αnejo. Το ίδιο βράδυ δοκίμασα ένα Brigitte του Αλέξανδρου Πρεβίστα το οποίο περιείχε Greenall`s gin, σωστά αναμεμειγμένο με λικέρ βιολέτας, ζάχαρη, lime και raspberry. Ήταν αρκετά πιο γλυκό απ` όσο άντεχε η διάθεσή μου και έτσι συνέχισα με ένα London Garden, επίσης με Greenall`s, αλλά με αγγούρι, κόκκινο πιπέρι, lime και elden flower αυτή τη φορά το οποίο με επανέφερε στην ήπια πραγματικότητα που αναζητούσα.
Όσο για το τέλος, οι επιλογές σε twists on classics που πάντα με ιντριγκάρουν, εδώ αποκτούν μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα μορφή που θα απέφευγα να χαρακτήριζα ως μοριακή αλλά που τέλος πάντων σερβίρονται με μια πιο “αφράτη” διάθεση που παίζει με τα foams. Μια καλή αρχή, είναι το Bloody Marika, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί μια παραλλαγή του Bloody Mary με vodka εμβαπτισμένη σε βασιλικό, χυμό ντομάτας, λεμόνι, βαλσαμικό ξύδι, αλάτι, πιπέρι και έναν ενδιαφέροντα αφρό φέτας που ο κύριος Πρεβίστας προτείνει να μην αναμειχθεί αλλά να καταναλωθεί με κουτάλι αυτόνομα. Κατά τα άλλα, ως γενικότερη εικόνα κρατάμε πως πρόκειται για ένα αξιοπρεπέστατο bar που ποτέ δεν θα απογοητεύσει τον επισκέπτη όχι τόσο με τη δημιουργικότητα αλλά κυρίως με το πάθος που ο ίδιος ο Σταύρος βάζει σαν έξτρα συστατικό σε κάθε του πρόταση. Είναι ένα bar διαβασμένο, ισορροπημένο, που ξέρει τον ανταγωνισμό και πατά ισχυρά μέσα και όχι πάνω σε αυτόν, ένα bar που ξέρεις πως δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ. Κοινώς, μια safe επιλογή για όλες τις ώρες και για όλες τις περιστάσεις. Άλλωστε αυτό όχι μόνο δεν είναι αυτονόητο, αλλά συχνά-πυκνά είναι ακόμη και σπάνιο. Και ένα tip: Μην βασιστείτε στον κατάλογο. Το Bardot διαθέτει τόσο μεγάλη και ενδιαφέρουσα κάβα και τόσο τακτικές, νέες προσθήκες που πράγματι το “μενού” την αδικεί. Πείτε απλώς “malt” ή “ρούμι” και ακούστε αναλυτικά ποιες είναι είναι 20+ επιλογές σας.
(Σκουφά 50, Κολωνάκι, τηλ. 6977666899)