Εδώ είναι κανείς σίγουρος πως θα βρει αφενός όλες τις κλασικές πια κοπές: αμερικάνικο ή αργεντίνικο rib-eye και short rib-Black Angus, φυσικής ωρίμανσης, κόντρα Limousin, dry-aged flank steak, ισπανικό striploin steak, (μοσχαρίσια κόντρα χωρίς κόκκαλο) και tri-tip sirloin από το Κάνσας καθώς και ένα-δυο σιγομαγειρεμένα κομμάτια, όπως ένα μοσχαράκι γάλακτος στη γάστρα και ένα κότσι αρνίσιο. Ψησίματα πολύ σωστά. Πάντα, όπως τα ζητάς και, για όσους δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στο μέγεθος, ας πω πως κι οι μερίδες είναι πλούσιες.
Μετά χαράς διαπίστωσα, τις προάλλες, πως το BarBq όχι μόνο παραμένει σταθερά καλό, αλλά με τον καιρό μετατρέπεται σε υπόδειγμα τιμολογιακής ευελιξίας και προσαρμοστικότητας στο πνεύμα των καιρών μας. Και για να γίνω πιο σαφής θα αναφερθώ στη δομή του μενού του, που σου επιτρέπει επιλέγοντας μερικά από τα πιο οικονομικά πρώτα του και μια, μικρότερου μεγέθους, σαλάτα να κρατήσεις χαμηλά το budget σου. Αν μάλιστα θελήσετε να μοιραστείτε και τα κρέατα, υπάρχει η δυνατότητα να τα σερβίρουν σε θερμαινόμενο μαντέμι για όσους θέλουν να ολοκληρώσουν το ψήσιμο στο τραπέζι, ώστε να τα μοιραστούν άνθρωποι με διαφορετικά γούστα, τότε ο ισχυρισμός μου περί ευελιξίας αποδεικνύεται 100% ακριβής.
Καθώς πάντα ενδέχεται να διαφωνώ και κάπου, στο BarBq η διαφωνία μου εστιάζεται στις συνοδευτικές σάλτσες των κρεάτων, που ακολουθούν την αμερικάνικη γλυκερή αισθητική. Δεν έχω αντίρρηση να υπάρχουν, αλλά στο πλάι. Να μπορώ να επιλέξω αν θέλω να προσθέσω γλύκα στο άμυλο ή σε ένα λιπαρό κρέας, όπως έγινε με το short rib, το μοσχαρίσιο σιδηρόδρομο, που ήρθε με μια γλυκιά έστω και πιπεράτη σος που σκέπαζε την ωραία κρεατένια του γεύση, αλλά και πήγε στράφι η ιδέα του συνοδευτικού πουρέ με wasabi. Για τον ίδιο λόγο θα προτείνω στα κορίτσια -αν παραγγείλουν τα παϊδάκια κοτόπουλου, για δίαιτα- να ζητήσουν χώρια την πολύ καλή, κατά γενική ομολογία, σπιτική bar.b.q σος, που «συνοδεύει» (σκεπάζει) το πιάτο.
Το τελευταίο που θα ήθελα να επισημάνω όμως είναι πως στον κατάλογο-που ήδη συμπεριλαμβάνει και πιάτα που δεν έχουν κεντρικό θέμα το κρέας- φέτος προστέθηκαν και αρκετά ορεκτικά που είναι περισσότερο στη λογική των μοντέρνων τάπας, όπως η καρδιά λάπας σε τορτίγια με σος γιαουρτιού ή ένα τατάκι μοσχαρίσιου φιλέτου charolais σε φέτες με σος πόντζου. Τα αναφέρω χωριστά γιατί εύκολα, σε after ώρες, γιατί θα μπορούσαν απλά να τα παραγγείλεις για να συνοδέψουν ένα από τα προτεινόμενα κοκτέιλ ή κάποιο ποτήρι κρασί από την λιτή, αλλά καλοσχεδιασμένη λίστα, η οποία συνδυάζει τις mainstream με μερικές λιγότερο προφανείς ετικέτες κρασιών.