Δέκα προτάσεις για αυγουστιάτικες εξόδους στην Αθήνα

Είναι όντως αυστηρώς προσωπική αυτή η λίστα γιατί βαραίνει περισσότερο η υποκειμενικότητα παρά τα αξιολογικά κριτήρια με τα οποία συνήθως  καταρτίζουμε μια δεκάδα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι και τα δέκα εστιατόρια που θα σας προτείνω αγγίζουν πολλών ειδών γούστα, έχουν σίγουρα από καλό έως εξαιρετικό φαγητό και σφαιρικά πληρούν σε ικανοποιητικό βαθμό μια έξοδο που έχει όλα τα φόντα να την χαρείτε. Αρκεί να ξέρει κάποιος τι να περιμένει από εκεί που πηγαίνει, πόσα περίπου θα ξοδέψει και κυρίως να έχει καλή παρέα. Θα ξεκινήσουμε όμως από μια διαφορετική εμπειρία.

1. Alepochori Experience δια χειρός Soil 

Κατά τη γνώμη πρόκειται για την κορυφαία και πιο πλουσιοπάροχη γαστρονομική εμπειρία που μπορεί να ζήσει κάποιος αυτό το διάστημα. Ξεκινάτε πρωί πρωί από το Soil με καφέ και μετά επιβιβάζεστε σε ένα πολυτελές μίνι βαν που θα σας πάει καρφί στο κτήμα του εστιατορίου στο Αλεποχώρι. Εκεί ο Τάσος Μαντής, μαζί με τον μάστρο-Μπάμπη που είναι η ψυχή της φάρμας και μέλη από την ομάδα του εστιατορίου σας ξεναγούν σε έναν μαγικό κήπο με παραπάνω από 45 διαφορετικά βότανα, με τα οποία κεντάνε τις γεύσεις  στο Soil. Έπειτα κάτω από μια πανέμορφη ελιά στήνουνε ένα μεσημεριανό με τυριά, αλλαντικά, αλίπαστα, υπέροχα γεμιστά και ό, τι άλλο βγάλει ο φούρνος συνοδεία κρασιών και στη συνέχεια παίρνετε το δρόμο της επιστροφής για Αθήνα. Το Alepochori Experience κορυφώνεται στην αυλή του εστιατορίου με ένα σπέσιαλ degustation μενού που ενισχύεται με έξτρα πιάτα και πολύ ωραία κρασιά, ενώ αξίζει ακόμα και το τελευταίο σεντ από τα €525.

2. Στο Pelagos για fine dining με άρωμα Κρήτης 

Το πολυβραβευμένο εστιατόριο στο αθηναϊκό Four Seasons έκανε φέτος ένα τουρ στην Κρήτη, συνεχίζοντας έτσι τα θεματικά μενού που ξεκίνησε να παρουσιάζει από πέρυσι το καλοκαίρι. Συγκρίνοντας το με το περσινό, αλλά και αν το δει κάποιος αυτόνομα, να σας πω ότι ο Luca Piscazzi φέτος είναι σε μεγάλη φόρμα. Δοκιμάστε την έντεχνη εκδοχή των χοχλιών με χαβιάρι ή το κορυφαίο αρνί με τη σφακιανή πίτα και θα με θυμηθείτε. Τα wine pairings του Pelagos on Tour στη Κρήτη επιμελείται από φέτος ο Γιάννης Καρακάσης MW κι αυτό από μόνο του λέει πολλά για το που έχουν βάλει φέτος τον πήχη. 

3. Στο Ziller’s για καρτ ποστάλ Ακρόπολης και υψηλή γαστρονομία 

Ο Παύλος Κυριάκης εξελίσσει συνεχώς την γκουρμέ κουζίνα στο rooftop του ξενοδοχείου The Ziller’s, συντονίζοντας τις γεύσεις του σε δημιουργικές συχνότητες μεγάλης έντασης και φινέτσας, ενώ τα επιδόρπια του Γιώργου Πλατινού παραμένουν εξαίσια κι ανάλαφρα. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο εστιατόριο που να συνδυάζει σε αυτό τον βαθμό μια τέτοια θέα στην Ακρόπολη δίπλα σε αστεράτα πιάτα, χωρίς να χρειαστεί κάποιος να ξοδέψει τον μισό του μισθό.

4. Στο Piscis για ψαροφαγία με κορυφαία σχέση ποιότητας-τιμής 

Έχουν γίνει διάφορες απόπειρες κατά καιρούς για να κοντρολαριστεί το value for money σε εστιατόρια που σερβίρουν ψάρι, χωρίς ιδιαίτερα ή θεαματικά αποτελέσματα. Το Piscis όμως που άνοιξε πριν από ένα μήνα και κάτι στο Μικρολίμανο έχει κάνει ήδη τη διαφορά σε αυτό το πεδίο, κρατώντας τις τιμές του σε λογικότατα επίπεδα, πάντα σε σχέση με την σύγχρονη κουζίνα δια χειρός Παναγιώτη Γιακαλή και Πέτρου Φωτείνη, οι οποίοι μάλιστα είναι και συνιδιοκτήτες μαζί με τον Μανώλη Μαυριδάκη. 

5. Στο Wine is Fine για την ωραία του παριζιάνικη φάση 

Πιο χαλαρό και χύμα δεν γίνεται, αν και το Wine is Fine τα στρώνει τα λινά στα τραπεζάκια του, σερβίρει νόστιμα πιάτα για τσιμπολόγημα που εμπνέονται από τα καθημερινά γαλλικά μπιστρό, αγαπάει τα φυσικά κρασιά κι έχει ένα καλοκουρδισμένο fun που τελικά αρέσει. Για να ξεπεράσει κάποιος τα €50 το άτομο με αρκετό φαγητό κι μια φιάλη θέλει προσπάθεια. Ο, τι πρέπει αν περνάς απέξω ή είσαι στα πέριξ και σου ανοίγει η όρεξη για μια εναλλακτική αλλά και φιλική στον χρήστη έξοδο στο κέντρο της πόλης. 

6. Στο Caretta Athens γιατί και η Γλυφάδα έχει ψυχή  

Συνήθως τα all day bar restaurant αυτού του στυλ δεν είναι του γούστου μου, αλλά στο Caretta βάζει το χέρι του ο Δημήτρης Κότσαλης και μαζί με τον Τζεβ Χαλίλι παρουσιάζουν ένα άκρως προσεγμένο μενού που έχει μεν εύρος (μεσογειακή κουζίνα) αλλά αισθάνεσαι ότι υπάρχει συνοχή, καλή εκτέλεση και ενδιαφέρουσες ιδέες σε fusion απόχρωση. Στα συν η ανοιχτόκαρδη εξυπηρέτηση από τον κάπταιν του εστιατορίου, Γιάννη που κόβει το μάτι του και ξέρει καλά τη δουλειά του. 

7. Στο Balthazar γιατί είναι μάγος…ο μάγος 

Αυτό κι αν είναι place to be για το κατακαλόκαιρο στην Αθήνα! Έχει μια διαχρονικότητα το Balthazar, μια φοβερή γοητεία κι αυτόν το κήπο που είναι χάρμα οφθαλμών. Έχει όμως και τον Χριστόφορο Πέσκια σταθερά στο τιμόνι της κουζίνας του, οπότε το πακέτο παραμένει δυνατό. Που λέει ο λόγος ακόμα και για την ντοματένια λιγκουινάδα με μπουράτα να πας ή για τα πάντα κορυφαία κεφτεδάκια του, πολύ καλά θα περάσεις, κρατώντας και τον λογαριασμό χαμηλά. 

8. Στα Άκρα για ξεχωριστή μπιστρονομία και κορυφαία γλυκά 

Γίνεται πατείς με πατώ σε αυτό το νέο εστιατόριο που ένωσε και επιχειρηματικά τον Γιάννη Λουκάκη με τον Σπύρο Πεδιαδιτάκη, κάνοντας όντως δυο άκρα να ενώνονται δημιουργικά. Είναι δυο βήματα από το σπίτι μου στο Παγκράτι, σερβίρει μια πολύ έξυπνη και βαθύτατα νόστιμη μπιστρονομία, ενώ τα επιδόρπια του θα μπορούσαν να σερβίρονται σε οποιοδήποτε μονάστερο εστιατόριο στον κόσμο. Προτιμώ περισσότερο τα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο γιατί δεν αντέχω το στριμωξίδι και νιώθω πιο άνετα έτσι, κι ας μου στερούν τον παλμό της σάλας. 

9. Στο Napul’e γιατί βασιλεύει ως το σημείο αναφοράς για την ιταλική κουζίνα στην πόλη 

Κορυφαία πίτσα, ναπολιτάνικες σπεσιαλιτέ που έχουν αγαπηθεί, αυθεντικότητα και πρωτοτυπία, εξαιρετικές πρώτες ύλες και μια λίστα κρασιών με άπειρα διαμάντια του ιταλικού αμπελώνα. Όλη η Αθήνα «ξενιτεύεται» μέχρι τη Βάρη για να ζήσει ένα γευστικό La Vita e Bella με πρωταγωνιστές τη Μάγκυ Ταμπακάκη και τον Francesco Granata. 

10. Στο Bluefish γιατί το καλοκαίρι γίνεται πανέμορφο και η head to tail ψαροφαγία του παραμένει το δυνατό του σημείο (φωτό παρουσίασης)

Αντιγράφω από ένα σχετικά πρόσφατο κομμάτι μου: Αν καθίσει να φτιάξει κάποιος μια λίστα με τα εστιατόρια της Αθήνας που βρίσκονται σε ειδυλλιακές τοποθεσίες, θα ήταν σοβαρή παράλειψη να αφήσει εκτός το Bluefish στη Βουλιαγμένη. Ακόμη που λέει ο λόγος και όσοι έχουν την πολυτέλεια να βλέπουν από τη βεράντα του σπιτιού τους σε όλη τους τη ζωή την ακτογραμμή της παραλιακής, δύσκολα θα μείνουν ασυγκίνητοι αν βρεθούν σε αυτό το τελευταίο ιδιαιτέρως διάζωμα με τα τραπέζια σχεδόν να επιπλέουν στο νερό, που είναι σαν να βγήκε από τις σελίδες της Condé Nast. Δεν υπερβάλω καθόλου.