Μια ποικιλία που στα χέρια των ικανών παραγωγών της περιοχής μπορεί να μετατραπεί σε ένα κρεμώδες, ισορροπημένο και παντοδύναμο αντικείμενο οινικής απόλαυσης που κάνει τα περισσότερα κρασιά της χώρας να φαντάζουν κρασάκια.
Ναι, ξέρω ότι η παραπάνω τοποθέτηση θα προκαλέσει την μήνιν πολλών, όμως η αλήθεια είναι ότι αν οι ίδιοι βάλουν δίπλα -δίπλα ένα καλό Σαββατιανό και ένα κρασί από άλλες εγχώριες ποικιλίες –του Ασύρτικου και (ίσως) του Βιδιανού εξαιρουμένων- θα καταλάβουν το επίμονο flavor και το γευστικό μάκρος της ιστορικής Αττικής ποικιλίας. Εκτός βέβαια αν είναι είτε προκατειλημμένοι είτε αδιάφοροι σε σχέση με τις εν λόγω αρετές…
Η αλήθεια πάντως είναι ότι το Σαββατιανό χρειάζεται μερικά χρόνια για να δείξει το μεγαλείο του, ιδιαίτερα μάλιστα αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του την αρωματική ντροπαλοσύνη του. Ως εκ τούτου τα ώριμα Σαββατιανά δεν αντιμετώπισαν καμία δυσκολία στο να καταλάβουν τις περισσότερες θέσεις στην λίστα με τα κρασιά που ξεχώρισα (από την οποία λείπει το οινοποιείο Γκίκα, η δουλειά του οποίου αξιολογήθηκε στα Οινοκεντρικά) με τα ΄18αρια να είναι ακόμα ιδιαίτερα κλειστά, άχαρα και ασύνδετα.
Λευκά κρασιά
Μυλωνάς, Naked Truth 2016: H “γυμνή αλήθεια” είναι άγρια, όξινη και στυφή, αφού η γλυκανάλατη φορεσιά της καταστράφηκε κατά την 15μερη παραμονή με τα στέμφυλα! Ένα ηδονιστικό, οινικό μπισκότο βουτύρου! + 5 χρόνια. ( * * * * )
Εύοινος, Perihelion 2017: Ένα σπουδαίο κρασί στο peakτου. Συμπύκνωση ώριμων κίτρινων φρούτων και ρετσινιού στην μύτη, απίθανο σώμα και βουτυράτο τελείωμα στο στόμα. Ίσως το καλύτερο Ελληνικό ‘17αρι για άμεση κατανάλωση! ( * * * * )
Μυλωνάς, Ρετσίνα NV: Τυφλά, δύσκολα θα καταλάβει κανείς ότι στο ποτήρι του έχει μια Ρετσίνα. Αιτίες το αχαλίνωτο νεύρο, η ορυκτότητα και το flavorτων κίτρινων φρούτων που μάλλον θυμίζουν μια …Χατζηδακική Σαντορίνη! Από το 2023. ( * * * * )
Νικολού, Σαββατιανό Χωρίς Θειώδη 2018: Απίθανος εξωτισμός και όγκος για αυτό το εκρηκτικό, υπερσυμπυκνωμένο Σαββατιανό. Ανανάς, μάνγκο και βανίλια φτιάχνουν μύτη …Chardonnay, ενώ το ίδιο πράττει και η άφθονη λιπαρότητα. ( * * * ½ )
Μάρκου, Κλέφτες 2017: Η κορυφαία ετικέτα του οινοποιείου συνεχώς κερδίζει πόντους δύναμης και πολυπλοκότητας. Εκρήξεις καμφοράς, μαστίχας και δεντρολίβανου στην μύτη, όγκος και στρόγγυλη ισχύς στο στόμα. ( * * * ½ )
Λιέπουρη, Σαββατιανό 2017: Ο rookieτης περσινής έκθεσης έχει …ανδρωθεί και έχει γίνει ένα πολύπλοκο κρασί γεμάτο μνήμες από κομφί λεμονιού και ώριμα φρούτα. Ακόμα άγριο και τανικό θα ανταμείψει άλλα 2-3 χρόνια υπομονής. ( * * * ½ )
Παπαγιαννάκος, Σαββατιανό 2018: Αν και σχεδόν άοσμη ακόμα, η εμβληματικότερη ετικέτα της ποικιλίας πείθει απόλυτα με τον όγκο, το βασισμένο σε εξαιρετική οξύτητα μάκρος, την πικάντικη αλμύρα της και το δυναμικό 10ετίας! ( * * * ½ )
Γκίνης, Άωτον Σαββατιανό 2017: Πυκνή και έντονη στην μύτη η πρόταση του Γκίνη με τα κίτρινα φρούτα να κυριαρχούν. Η διάρκεια και η ισορροπία είναι και εδώ –όπως σε κάθε εξαιρετικό Σαββατιανό- οι ύψιστες αρετές. Έως το ΄22. ( * * * ½ )
Γκίνης, Άωτον Σαββατιανό 2015: Έκρηξη στο ποτήρι με τα θραύσματα ξηρών καρπών και πετρόλ να κάνουν …ζημιά! Από την άλλη το στόμα είναι νευρικό, όξινο και φοβερά μακρύ, δημιουργώντας ασφάλεια για επιπλέον 5ετή παλαίωση. ( * * * ½ )
Μυλωνάς, Ασύρτικο 2018: Σχεδόν άχαρο αυτό το Ασύρτικο, αφού η αίσθηση των ορυκτών και των φρούτων είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Όμως η παρούσα εσωστρέφεια πατά πάνω σε φοβερή οξύτητα και μάκρος που αφήνουν υποσχέσεις 8ετίας! ( * * * )
Λιέπουρη, Σαββατιανό 2018: Διόλου συμπτωματική η αίσθηση που μου έκανε πέρυσι αυτό το κρασί, αφού και το ΄18 κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα. Ντροπαλό στα λευκόσαρκα φρούτα αλλά νευρικό, μακρύ και όξινο. + 4 χρόνια. ( * * * )
Φράγκου, Σαββατιανό 2018: Η φωτιά κατέστρεψε το οινοποιείο της, όχι όμως και το κουράγιο της Αναστασίας Φράγκου. Το αποτέλεσμα είναι ένα κρεμώδες Σαββατιανό με εμφανές το ιδιαίτερο, μοντέρνο άγγιγμα της. ( * * * )
Εύοινος, Perihelion 2018: Αρκετά ώριμη μύτη –αν αναλογιστεί κανείς την νεότητά του- με μπριός και ώριμα κίτρινα φρούτα. Ισορροπημένο και πληθωρικό, θα φτάσει και αυτό, όπως το ΄17, σύντομα στην κορύφωσή του. +2-3 χρόνια ( * * * )
Μάρκου, Σαββατιανό 2013: Πλάι στα ανυπόφορα νεαρά 18αρια, το κρασί αυτό εξηγεί γιατί τα λευκά –και δη το Σαββατιανό- πρέπει να παλαιώνουν. Ελαφρύ λόγω της κρύας χρονιάς, αλλά λεμονάτο και γεμάτο νότες καπνού και πετρόλ. ( * * * )
Παπαγιάννη, Μαλαγουζιά 2017: Η Μαλαγουζιά της Αττικής δεν με τρελαίνει, όμως αυτή η προσπάθεια υπόσχεται πολλά. Γιατί παρόλη την νεαρότατη ηλικία των αμπελιών είναι δροσερή και διόλου πλαδαρή. Απολαύστε τη σε λίγους μήνες. ( * * ½ )
Ροζέ Κρασιά
Παπαγιαννάκος, Granatus 2018: Αυτό το blend Cabernet Sauvignon / Αγιωργίτικου εξακολουθεί να είναι από τα καλύτερα ροζέ της χώρας. Με το πρώτο μάλιστα να έχει φθάσει στο 85% παρουσιάζεται άγουρο, αυστηρό και τανικό. Επομένως, 4 χρόνια κελάρι! ( * * * ½ )
Μυλωνάς, Μαλαγουζιά/ Μανδηλαριά 2018: Πολύ χαμηλές εντάσεις λευκών λουλουδιών και ιδιαίτερα ελαφρύ σώμα για αυτό το μοναδικό (λόγω ποικιλιακής σύνθεσης) ροζέ. Το όξινο νεύρο και το κρεμώδες τελείωμα πάντως δεν λείπουν. ( * * * )
Λιέπουρη, Θορίκιος Πέτρα NV: Ημίγλυκο ροζέ από Σαββατιανό και Μοσχάτο Αμβούργου. Όλα συνηγορούν για μια οινική καταστροφή, ωστόσο το αποτέλεσμα είναι δροσερά τριανταφυλλένιο και ισορροπημένα γλυκόξινο. Βρε για δες… ( * * * )
Ερυθρά κρασιά
Παπαχρήστου, Merlot 2004: Πολύ σπάνια ένα Merlot παλαιώνει τόσο όμορφα! Σύκο, χώμα και δέρμα συνθέτουν ένα πολύπλοκο μπουκέτο ενώ το σαρκώδες, γλυκόπιοτο στόμα έρχεται σε απόλυτη αρμονία. Το κορυφαίο ερυθρό της έκθεσης. ( * * * ½ )
Οινότρια Γη, Cabernet / Αγιωργίτικο 2015: Βαρυφορτωμένη με μελάνι, μαύρες μαρμελάδες και γλυκό ξύλο αυτή η εν Καπανδρίτι προσπάθεια του Κώστα Λαζαρίδη. Πληθωρική και σαρκώδης, θα φθάσει στο ζενίθ της σε 5-8 χρόνια. ( * * * ½ )
Κτήμα Κοκοτού, Cabernet Sauvignon 2017: Η ωρίμανση της μισής μόνο ποσότητας σε ξύλο προστατεύει το φρούτο (βατόμουρο) και τον χορτώδη χαρακτήρα της ποικιλίας. Λίγο σκληρό, κορυφώνεται όμως στο τέλος απαιτώντας 2-4 χρόνια “ξάπλας”! ( * * ½ )
Τσουρής, Merlot 2015: Πολύ μεγάλη η πρόοδος του Λευτέρη Τσουρή και τρανή απόδειξη αυτό το Merlot. Λίγο σκληρό και άγαρμπο στο στόμα, με πολύ καλή όμως συμπύκνωση και ικανοποιητικό flavorδαμάσκηνου και σοκολάτας. ( * * ½ )