Σιγάλας, Α μ 2018

28 Φεβρουαρίου 2019
Σίμος Γεωργόπουλος
Ασύρτικο Μονεμβασιά Σιγαλάς Σαντορίνη
Αθήρι βγαίνει, Μονεμβασιά μπαίνει και Α α αλλάζει σε Α μ. Καταφέρνει όμως να διατηρήσει την ποιότητα που το έκανε τόσο αγαπημένο;

Δεν ξέρω αν το Αηδάνι της Σαντορίνης είναι πλέον τόσο ακριβό ή αν η επιτυχία του Α α ήταν τόσο μεγάλη που οδήγησε τον έναν από τους δύο ποικιλιακούς εταίρους σε ανεπάρκεια, η ουσία πάντως είναι ότι η βασική λευκή ετικέτα του σπουδαίου οινοποιείου της Σαντορίνης άλλαξε σχεδόν στα πάντα.

Βέβαια το Ασύρτικο του νησιού παρέμεινε (αν και μειωμένο στο 50%) ως η μόνη σταθερά, όμως από εκεί και πέρα το Αηδάνι έδωσε την θέση του στην Μονεμβασιά από την Πάρο, η ετικέτα μετονομάστηκε σε A μ και το νομοθετικό status άλλαξε σε ΠΓΕ Κυκλάδες.

Το 2018 είναι η παρθενική χρονιά αυτού του νέου κρασιού με το τυπικό υποκίτρινο χρώμα και τη εξίσου τυπική ορυκτή μύτη, η οποία όμως εδώ δέχεται το γεμάτο μανταρίνια και γλυκολέμονα σκέρτσο της Μονεμβασιάς.

Το στόμα ξεκινάει και αυτό σκερτσόζικα, με μια ωραία δόση CO2 να φροντίζει για το απαραίτητο spritz στα πλαϊνά της γλώσσας. Κατόπιν, η ξηρή αίσθηση του ανεμοδαρμένου Αιγαίου είναι παρούσα από την αρχή ως το τέλος, αν και το μέσου βάρους κρασί δίνει την εντύπωση ότι κάποιος έχει πάρει με γυαλόχαρτο όλα τα γρέζια του επιθετικότερου  Α α. Μαζί όμως έχει πάρει και την διάρκεια στο στόμα, με αποτέλεσμα το κρασί να τελειώνει συντομότερα από ότι κανείς θα επιθυμούσε.

Οι 10-11° C θα προσφέρουν την καλύτερη ισορροπία, ενώ το όμορφο Quatrophil White της Stolzle θα τονίσει την “Σαντορινίλα”. Σε κάθε περίπτωση πάντως το κρασί είναι ιδιαίτερα καλόβολο ως προς το ποτήρι που θα σερβιριστεί, ενώ το ίδιο ευέλικτο αποδεικνύεται και στο τραπέζι με τις πίτες, τις δροσερές σαλάτες, τα τηγανιτά ορεκτικά και τις πάστες με θαλασσινά να εξασφαλίζουν σιγουριά στην αρμονία.

Την  τελευταία δεκαετία το Κτήμα Σιγάλα μας έχει συνηθίσει σε εξαιρετικά κρασιά που συνδυάζουν τις αψεγάδιαστες οινοποιήσεις με τον σεβασμό στο terroir. Υπό αυτό το πρίσμα το Α μ δεν αποτελεί εξαίρεση, όμως με τιμή που ξεπερνάει τα 12€ έχει να αντιμετωπίσει έναν ισχυρό (και καλύτερο)  ανταγωνισμό στην κατηγορία των νευρικών, mineral κρασιών.

Βέβαια ο αντίλογος θα επισημάνει τα παλαιά αμπέλια, την ακριβή πρώτη ύλη αμφότερων των νησιών αλλά και την υπεραξία που προσδίδει η υπογραφή της ετικέτας από ένα όνομα ύψιστης κλάσης όπως του Πάρη του Σιγάλα.  Ακριβώς αυτή η τελευταία όμως είναι που έχει βάλει τον πήχη σε ένα ύψος τον οποίο η πρώτη προσπάθεια του Α μ δεν κατάφερε να υπερβεί…

Βαθμολογία: 7/10.