Τα καλά νέα για τα εμβόλια είναι αναμφίβολα πολύτιμες ενέσεις αισιοδοξίας για όλους μας και λειτουργούν όντως ως «φως στο βάθος του τούνελ». Από την άλλη όσο τα καθημερινά κρούσματα μετριούνται σε χιλιάδες, οι διασωληνωμένοι σε εκατοντάδες και τα θύματα της πανδημίας σε δεκάδες δεν ξέρω πόσο μεγάλο είναι τελικά αυτό το τούνελ. Και φοβάμαι πως κανείς δεν γνωρίζει …Και το χειρότερο; Κανείς δεν μπορεί να υποδείξει έναν ακριβή «οδικό χάρτη» για το πως θα διανύσουμε αυτό το τούνελ μέχρι την ερχόμενη Άνοιξη.
Για τη γενικότερη οικονομία και το λιανεμπόριο η ιδέα των κυλιόμενων lockdown -εφόσον χρειαστεί- ενδεχομένως έχει μια λογική και μια χρησιμότητα. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος όμως ότι κάτι τέτοιο μπορεί να λειτουργήσει για την εστίαση. Δεν μπορώ να φανταστώ πολλά εστιατόρια -με τις ιδιαιτερότητες που έχει η λειτουργία και οι προμήθειές τους- να αντέχουν να ανοίγουν και να κλείνουν κάθε δυο-τρεις εβδομάδες. Θα μου πείτε είναι καλύτερο να μείνουν κλειστά μέχρι να ξεπεραστεί σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα; Δεν το γνωρίζω. Η απάντηση είναι πολύπλοκη και ο καθένας μπορεί να τη δώσει μόνο για τον εαυτό του. Πιστεύω πως τις επόμενες μέρες θα πρέπει να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση και να αρχίσουν να πέφτουν ιδέες και προτάσεις στο τραπέζι. Η κριτική στις κινήσεις της κυβέρνησης είναι εύκολη, κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να περάσουμε και στο δύσκολο που είναι μια λογική και βιώσιμη αντιπρόταση.
Μέχρι τότε, το βέβαιο είναι ότι τα εστιατόρια και οι σεφ τους πρέπει να κάνουν ότι μπορούν για να παραμείνουν στην επικαιρότητα, να θυμίζουν διαρκώς την ύπαρξη τους, τον πολύτιμο ρόλο τους. Οι απόψεις τους και οι συνταγές τους στα social media και αλλού, το delivery και το private dining είναι όλα τους εργαλεία για την επίτευξη αυτού του στόχου. Όμως ο βασικός στόχος είναι η επιβίωση, κυριολεκτικά και επιχειρηματικά. Και κάποια στιγμή πρέπει να βρεθούν οι τρόποι, οι ιδέες και τα μέσα για να εξασφαλιστεί αυτός ο βασικός στόχος.
Καλή δύναμη σε όλους!