Letter from Santorini, τα ups & downs ενός τριημέρου

17 Μαΐου 2017
Πάνος Δεληγιάννης
Σαντορίνη Buddha Bar Beach
Καλεσμένος στο soft opening του Buddha Bar Beach, στο La Maltese Estate, στο Ημεροβίγλι είχα την ευκαιρία να ζήσω ενδιαφέρουσες εμπειρίες στο εμβληματικό –για τον τουρισμό μας- κυκλαδονήσι.

Κάθε μέρος με τόσο ανεπτυγμένο τουρισμό έχει -μοιραία- αντιφάσεις. Απλά, ίσως η Σαντορίνη να έχει περισσότερες.

Από την μια μεριά προσφέρει απόλυτα σκηνικά χαλάρωσης με όλα εκείνα τα ξενοδοχεία και τα μαγαζιά που προσφέρουν αυτή την μαγική θέα που είναι αδύνατον να χορτάσεις. Από την άλλη είναι ένα πολύ κουραστικό νησί. Όχι μόνο επειδή οι σκάλες δεν έχουν τελειωμό, αλλά επειδή η κίνηση και τα μπλοκαρίσματα είναι πρωτοφανή. Ένα πρωινό, δυο κρουαζιερόπλοια «φιλοδώρησαν» το νησί με μερικές δεκάδες πούλμαν και το Ημεροβίγλι πρακτικά αποκλείστηκε τόσο από την Οία όσο και από τα Φηρά! Βλέπετε ακόμη δεν υπάρχει αστυνομία στους δρόμους, το νησί μπορεί να είναι γεμάτο αλλά η σεζόν δεν έχει ξεκινήσει ακόμη ..θεωρητικά. Μου είπαν βέβαια ότι αυτό οφείλεται και στα έργα στον κάτω δρόμο που δεν λένε να τελειώσουν και ας πλησιάζει Ιούνιος!

Εδώ υπάρχουν μερικά από τα καλύτερα ξενοδοχεία της χώρας (και κάποια από τα ακριβότερα), αλλά ταυτόχρονα οι κακοτοπιές παραμονεύουν παντού. Και βέβαια δεν θα αρχίσω καν να λέω για το αεροδρόμιο και την τρισάθλια κατάστασή του. Συνδυάζοντας όμως τα παραπάνω και καρυκεύοντάς τα και με λίγη Aegean, θα σας περιγράψω ένα μόνο περιστατικό.

Το βράδυ της επιστροφής μας ακυρώθηκαν πολλές πτήσεις λόγω αέρα ….μπορείτε να φανταστείτε τι γινόταν σε αυτό το αεροδρόμιο-παράγκα του νησιού. Ρωτώντας στο αεροδρόμιο τους ανθρώπους της Aegean μας είπαν ότι το αεροπλάνο κάνει βόλτες προσπαθώντας να προσγειωθεί γι’ αυτό και μας κρατούν όλους εκεί χωρίς ενημέρωση. Μιλώντας στο τηλέφωνο με Αθήνα, μας είπαν ότι η πτήση έχει ακυρωθεί και ποτέ δεν ξεκίνησε το αεροπλάνο από εκεί! Με τα πολλά συνεννοηθήκαμε με το γραφείο της Aegean εκεί και μας έστειλαν στο ξενοδοχείο Olympic, στην Μεσσαριά. Δεν θα περιγράψω το γενικό αλαλούμ, ούτε και το ξενοδοχείο. Θα πω μόνο τούτο: φτάσαμε κουρασμένοι, ταλαιπωρημένοι, εκνευρισμένοι …ανοίγοντας το ψυγείο του δωματίου ήταν άδειο. Τηλεφωνώ στη ρεσεψιόν και ακολουθεί ο εξής διάλογος:

-Μπορώ να έχω ένα μπουκάλι νερό παρακαλώ;

-Ασφαλώς, είναι στα πέντε λεπτά από εδώ.

–Τι εννοείτε;

-Είναι ένα μαγαζί που δεν έχει κλείσει ακόμη, εδώ κοντά, πέντε λεπτά με τα πόδια από το ξενοδοχείο!

-θέλετε να μου πείτε δηλαδή ότι ολόκληρο ξενοδοχείο δεν έχει νερό;!

– Δυστυχώς, βλέπετε δεν τις περιμέναμε τις κρατήσεις αυτές!

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται άλλο σχόλιο, μόνο να πω ότι το ξενοδοχείο είναι 4 αστέρων (αθάνατε ΕΟΤ) και ότι οι απρόσμενες κρατήσεις ήταν πέντε δωμάτια!

Όμως τα παραπάνω ξεχνιούνται χάρη σε ορισμένα highlights του ταξιδιού:

Αυτά από το πρώτο –για φέτος- ταξίδι στην Σαντορίνη.