Μετά από τόσα κείμενα για την κριτική, από δεκάδες «οδηγίες» σε νεότερους συναδέλφους και συνεργάτες για το ότι όταν γράφουμε προσπαθούμε να βγάζουμε εκτός κειμένου το «μ’ αρέσει» και το προσωπικό γούστο και αφού έχουμε αποφασίσει στο FNL και τα βραβεία του να δίνουμε αποφασιστική βαρύτητα στη γεύση ενός εστιατορίου, ήρθε η ώρα να παραδεχτώ το προφανές: εκτός από κριτικός είμαι και καταναλωτής!
Και όπως όλοι οι καταναλωτές έχω και εγώ αγαπημένα εστιατόρια. Και η έννοια του αγαπημένου δεν συμβαδίζει απαραίτητα με αυτό που θεωρώ «καλό» ως επαγγελματίας. Βέβαια, ως ορκισμένος foodie, και στις προσωπικές επιλογές μου ασφαλώς βαραίνει ιδιαίτερα η γεύση. Όχι μόνο όμως. Σημασία έχει και που νιώθω άνετα, που αισθάνομαι γνήσια καλοδεχούμενος, που μου αρέσει περισσότερο η ατμόσφαιρα, ποια είναι τα εστιατόρια που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό όταν σκέφτομαι που θέλω να πάω απλά για να βγω έξω, ποιους ανθρώπους θέλω να συναντήσω, ποια είναι τα αγαπημένα μου πιάτα και είδη κουζίνας κι ένα σωρό άλλα πράγματα που όταν κάνω μια κριτική προσπαθώ να αφήνω απέξω.
Μετά από αυτόν τον πρόλογο-εξομολόγηση, σκέφτηκα αυτή τη φορά να κάνω το «αδιανόητο»: μια λίστα (είχα καιρό πρέπει να παραδεχτείτε) των δέκα πιο αγαπημένων μου εστιατορίων στην Αθήνα! Ιδού λοιπόν και …μην πέσετε να με φάτε, είπαμε για μια φορά γράφω σαν «απλός» καταναλωτής. Να σημειώσω εδώ ότι έχω αφήσει απέξω εστιατόρια όπως το Mr. Pug, το Magna Grecia και το Nolita στο Ψυχικό, που από το ντεμπούτο τους βάζουν υποψηφιότητα για «αγαπημένα» αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμη για να τα συμπεριλάβω στη δεκάδα.
1. Vezene
2. Σπονδή
3. Dry & Raw by Drakoulis
4. Nikkei
5. Giacomo
6. Fuga
7. Base Grill
8. Κρητικός
9. Σπύρος & Βασίλης
10. Malabar