Το λάδι τρούφας δεν είναι αλατοπίπερο, η παρουσία του σε ένα πιάτο όμως κοντεύει να γίνει σχεδόν το ίδιο αυτονόητη για πολλά εστιατόρια και σεφ! Ε λοιπόν, μας κούρασε αυτή η υπερβολή (και ένα σωρό άλλες δηλαδή).
Θα ξεκινήσω από το προφανές, ότι δηλαδή καπελώνει με την έντασή του κάθε άλλο άρωμα και γεύση, ιδιαίτερα που συνήθως προστίθεται χωρίς μέτρο. Θα πάω και ένα βήμα παραπέρα όμως. Πολύ συχνά –σχεδόν πάντα- μιλάμε για ένα τεχνητό προϊόν με χυδαία ένταση που απλά μιμείται το έντονο άρωμα της ίδιας της τρούφας, υστερεί απελπιστικά όμως τόσο σε φινέτσα όσο και σε πολυπλοκότητα. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε είναι ένα προϊόν εξοστρακισμένο από τα πραγματικά γαστρονομικά εστιατόρια. Οπότε σας έχω νέα: όλοι εσείς που το βάζετε αδιακρίτως παντού επιδιώκοντας να μας πείσετε για τη «γαστρονομικότητα» (sic) σας, απλά επιβεβαιώνετε την έλλειψη φαντασίας και την αδιαφορία για την –αληθινά- υψηλή ποιότητα των υλικών σας.